~Bar Sahibinin Sevgilisi~

196 17 8
                                    


....
Gözlerimi açtığımda yanımda shadow yoktu yatakta tek başımaydım..... Akşam olmuştu kaç saat uyudum ben??

Çok halsiz ve yorgundum... hâlâ!

Daha sonra yatağa takılı olan kelepçemi çekerek çıkardım fakat elimden zorlasam da çıkmadı

sonra adım sesleri duydum odaya doğru geliyordu ........shadowdu elinde iki bardak kahve ile yanıma geldi....

Shadow:uyanmışsın
Sonic:.........

Cevap vermedim o an ona karşı öyle bir nefret duyuyordum ki..... Gözlerine onu öldürecek gibi bakıyordum....

Shadow: al sana kahve getirdim kendine gelirsin
Sonic: senin hiçbir şeyini istemiyorum içmeyecem kahve falan

Shadow: sen bilirsin

Dedi ve kahveyi masaya bırakıp yatağın yanındaki komidinin üstüne oturdu..... Dışarıyı izliyordu... Yıldızlara bakıyordu..... Doğruldum ve

Sonic: ne zaman çıkaracaksın
Shadow: neyi?? ... Haaaa kelepçeyi diyorsun.... Hmm şuan değil

Sonic: nasıl?..saldırmıyacam söz......yeterki çıkar şunu

Shadow: istesen de saldıramazsın.....çok güçsüz ve bitkinsin.... Bana sorarsan kahveni iç

Sonic: he bende malım kahveyi içeceğim içinde ilaç milaç yok zaten!!!!

Shadow: içinde ilaç yok sonic.... Güven bana
Sonic: sana mı güveneyim ha???sen beni zorla tec@v*z ettin

Shadow:............ Özür dilerim

Ne bu muydu bir özür ve bir affediş mi asla!!!

Sonic: özür?..ÖZÜR!!!??? SEN BENLE DALGA MI GEÇİYORSUN BENİ S*KT*N VE KARŞILIĞINDA : ÖZÜR???!!
Shadow:......... Bak gerçekten üzgünüm

Sonic: üzgün olman umrumda bile değil çıkar şu kelepçeyi!!!!

Shadow: oooff....ne mizmizlandın ya..... Tamam çıkarırım kelepçeni...

Shadow yanıma yaklaştı ve yatağa doğruldu ben ise o şoku atlatamamıştım (tec@vüz olayı) bu resmen benim travmam olmuştu gözlerimi kapattım... Yanıma daha da yaklaşınca korktum ve kendimi geri çektim...

Shadow: korkma sonic....... Tamam al anahtarı sen aç kilidini

Uzanıp anahtarı almaya bile çekiniyordum ki o bunu anlayıp anahtarı bana doğru attı.....

Artık kelepçeli değildim..... Yere fırlatılmış olan sweetimi alıp giydim... Çok utanç vericiydi....

Arkama bile bakmadan hemen odadan tam hızımla koşarak çıktım....

shadow bana bakıyor muydu onu bile bilmiyordum... Bilmek de istemiyordum...

Evet shadowun evinden çıktım peki şimdi nereye gidecektim??? benim evim mi vardı??? Amy beni affeder miydi???

Ormanda nereye gideceğini bilmeden sadece oradan oraya dolanıyordum...

Çok yorulmuştum ve artık eve gitmek istiyordum kendi yatağıma uzanmak battaniyem sarılmak ve tüm bu olanları unutmak istiyordum...

Şuan evime gidiyordum... "Gizlice gireceğim kendi evime"...

Saniyeler içinde eve vardım... Ve dışardan odamın penceresine baktım hala açıktı...

~O Kİᗰ//ՏOᑎᗩᗪOᗯ~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin