çıksana benle amk/ dahmo✓

8.Bölüm|Yazık Oldu

Diger yeniehikayemide okuyin lutfen gotunuzu yerim

[---]

"Ne?" İçimden söylemem gerekenleri sesli söylemiş, üstüne bu dediklerimi gürültülü filme rağmen Dahyun duymuştu. Tam bu anda sıçtığımı anlayarak aklıma gelen ilk yalanı söyleyiverdim.

"Şey yani, bu filmin yönetmenin başka bir filmi daha var. Orda kız, sevdiği adam hafızasını yitirdiğinde bunları söylüyordu"

"Cidden mi?" Yok aşkım, yalan.

"Evet!" Yüzüm ateş atmaya devam ederken birkaç mırıldanma eşliğinde önüne geri dönmüştü. Kalbim korkudan öyle bir atıyordu ki film bu kadar gürültülü olmasa kesin duyardı.

"Bana söyledin sanmıştım, yazık oldu.." Dahyun'un fısıltılı sesi kulaklarımı dodurduğunda şaşkınlı kapladı yüzümü. Kafam öyle bir karışmış, yanaklarım öncekinden daha kızarıktı. Ne demekti bu? Aklım benimle oyun mu oynuyordu yoksa gerçek miydi bunlar? Kafamdaki sorular film araya girene kadar oyalamıştı beni.

Işıklar açıldı, herkes teker teker ayaklanırken Dahyun'da koluma girdi. "Kalkmıyor musun?" Gülümseyerek sorduğu soruyla düşüncelerimi uzaklaştırdım. Koltuktan tutunarak kalkmamla beni bir yere çekiştirmeye başladı.

Dahyun beni sürüklüyor, bende onu süzüyordum. Ne kadar da tatlı giyinmişti bugün, krem rengi elbisesinin üzerine giydiği korsesi oldukça uyumlu duruyordu. Bir de saçlarını dalgalı yapıp açık bırakmıştı. Hayallerimde bu kadar güzel değildi.

Tuvalete girdiğimiz zaman aynanın karşısında durup önüme geçti. Merakla her bir hareketini izlemeye devam ederken eli yanağımı kavradı. Şaşkınlık yine ele geçirmişti beni.

"Bir şey söylemek istiyordum da.. Bir dakika ateşin mi var? Neden bu kadar sıcaksın?"

"Ha şey, bilmiyorum" Ciddiyetle süzmeye devam etti kızarmış yüzümü. Bir yandan da yanağımı okşuyordu nazikçe. Arkadaşlarım olsa daha çok kızarmam için tokatlardı yemin ediyorum.

"Suyla yüzünü yıkayalım. Olmazsa filme devam etmeyiz, hastanaye gideriz"

"Olur ama devam edelim. Seninle film izlemek istiyorum, hastanede yatmak değil.." Tatlı bir ifadeyle gülümsedi, elini yanağımdan koluma indirip biraz okşamasıyla yüzümü yıkamam için uzaklaştı. Gönül isterdi seni öpmek ve serinlemek ama hayat işte.

Musluğa yaklaştım yavaşlıkla. Bilseydi utançtan böyle kızardığımı yine aynı tepkiyi verir miydi acaba? Aptal sorularımı bir kenara atma kararı vermemle suyu açarak birazını avucumda topladım. Yüzüme vuracağım an elleri naziklikle saçlarımı kavramış, geride toplamıştı.

Kısa bir teşekkür vererek avucumda topladığım suyu yüzüme çarptım. Eskisine göre daha iyi olduğumu hissedebiliyordum, herşeye çözüm bulabilen bir melekti adeta.

"Daha iyi misin şimdi?"

"Evet. Teşekkürler"

"Rica ederim~" Demesiyle yanağımı öperek uzaklaşması bir oldu. Transa girmişçesine karşımdaki beyaz duvarla bakışıyordum. Beni öpmüştü, o zaman film izlerken dediği de gerçek olabilirdi.

Hayatımda hiç olmadığım kadar mutlu olmamın farklındalığıyla gülümsedi yüzüm, ardından içimden attığım sevinç çığlıkları beraberinde çıktım tuvaletten.

Filmin başladığını gelen seslerden anlamıştım. Sessiz olmaya özen gösterek girdim içeriye. İlk önce etrafı süzdüm, bu sırada Dahyun'un koltuğunun boş olduğunu fark edebilmiştim. Korku ve endişe hissedebildiğim tek duygular haline gelirken koşarak salondan çıktım, etrafı süzdüm Dahyun'u bulmak istercesine.