Belle's point of view
Sabi ko rati pangarap kong magkaroon ng masayang pamilya.
Hindi kami naghihirap.
Kumakain ng tatlong beses sa isang araw. Minsan sobra pa. Nakakapag gala kami kung gusto namin.
Pumupunta sa iba't ibang lugar.
Nag tratravel kami. Hiking. Skating. At kahit ano pa yan. Nag aaral kami sa magandang eskwelahan.
Nag cecelebrate kami ng birthday ng grande. Bongga iyong mga regalo, mamahalin.
Pag may umaaway sa akin sila kuya ang sasagot sa akin. Palaging may tagapagtanggol.
Mahirap rin para sa akin na lumalaki at nagkakaisip. Napapansin ko rin naman sa akin iyon pero pinipilit kong hindi ako maapektuhan ng maturity ko.
Alam kong nandiyan sila para sa akin pero bakit biglang magbabago nalang?
Iningat ingatan ko pa naman ang mga panahon na sana hindi mangyari ang mga iyon.
No more cares.
No more comforts.
No more hugs and kisses.
No more happiness.
No more love.
Kung dati rati gigising ako para pumasok sa paaralan pero ngayon bumaliktad.
Kung dati rati uuwi ako susunduin ako nila kuya or nila mommy galing sa school.
Pero ngayon iba na.
Kung dati rati hindi nila ako hinahayaang magutom. Ngayon iba na rin.
Ang hirap pala ng bago ang lahat pati narin sila.
Mga Kuya's
Hoy! Belle dapat pag uwi ko
may pagkain!Oo nga. Gutom na ako.
Opo kuya.
Walang dumi. Dapat nakalinis
kana.Pagod kami Belle.
Ayoko ng makalat yung kwarto
linisin mo muna bago ako umuwiPati akin!
Ako din
Mine also
Idamay mo sakin
Linisin mo mabuti pati akin
Opo. Sayo po kuya Shim?
Wag na Belle. Its okay.
Malinis pa naman yung akin.Bakit kuya?
Shim?
Ipalinis mona
Oo nga
Hayaan mo siya Shim.
True
Idamay mona sayo.
Okay lang po kuya Shim.
Lilinisin ko nalang poFine.
YOU ARE READING
My brother hates me
Short Story"Bakit parang ako 'yung may kasalanan. Kapatid niyo rin naman ako"