Kameradaki 𝐘𝐚𝐛𝐚𝐧𝐜ı | ʙxʙ

~𝟗~

Esat;Günaydııınn                       
                      (08.37)

Deniz;günaydın
                    (14.53)

Esat;Ne kadar erken uyanıyorsun miniğim
          (14.55)

Deniz;açım ama evde tekim amk senle uğraşamam şuan

Esat;yemek göndermemi ister misin?

Deniz;istemem sağol

Esat;ne yapacaksın o zaman canım?

Deniz;ekmek gevelerim

Esat; 5 dakikaya oradayım

Deniz;YA SİKTİR.
       
Görüldü

Esat;Deniz kapıyı açsana artık
                                     (15.11)

Esat;Oğlum baksana şu kapıya öldün mü

Esat;Deniz bak girerim camdan görürsün ebeni

Deniz;TAMAM GELDİM KES.

Esat;şükür yani

Esata kapıyı açtım ve içeriye girdi

"Sonunda açma zayüzünnde bulundun hayatım"

Kaşlarımı biraz çatarak konuştum "sanane birader benim evim değil mi?"

"Tamam hadi ye şunları" elindeki poşeti masaya koydu ve kafasıyla oturmam için sandalyeyi işaret etti

Garip bir yüz ifadesi yaparak dudağımı büzdüm ve masaya oturup poşedi açtım. En sevdiğim sandviçi ve poğaçaları almıştı. Hızlıca yemeye başladım ve direk ağzımı doldurdum

Bir ara ona baktığımda gülümseyerek arkasına yaşlanmış beni izlediğini fark ettim

Biraz daha ağzımı doldurdum ve hepsini çiğnemeye çalıştım

"Yemek yerken tatlı bir sincapa benziyorsun miniğim.."

Esat gülümseyerek konuşurken bende anlık kaşlarımı çatarak ona baktım ve ağzımdaki poğaçayı yutmaya çalıştım

"Yavaş ye bir yere yetişmeyeceksin"

Ağzımdakileri bitirdim ve nefes nefese su içmek için kalktım

"Otur ben veririm" esat kalkıp çeşmeden su doldurdu ve bana doğru yaklaşıp çenemi tuttu, kafamı yukarıya kaldırdı ve suyu dudağıma yaklaştırdı.

Ağzımı açtım ve suyu onun elinden içtim. Yettiğini belli etmek içinde biraz geri çekildim

"Sağol"

"Ne demek küçük bit"

Poşetin ağzını kapatıp salona geçtim ve L koltuğun köşesine oturup televizyonu açtım. Ardından esat'ta yanıma oturdu

"Ee ne yapmak istersin?" sessizliği bozarak konuşmuştu.

"Uykum var"

"Uyuyabilirsin" diyerek kucağına 2 kere vurdu ve gülümdedi

"Yastık var sağol"

"Aynı hissi vermez küçüğüm" omzumdan beni çekerek kucağına yatırdı ve saçlarımı okşamaya başladı, ben ise mecburen kafamı kucağına koydum

Esat ses olsun diye televizyondan bir şeyler açıp diğer eliyle telefonunu cebinden çıkardı ve bakmaya başladı, ben ise televizyon izliyordum.

"Okulunuzda hoca eksikmiş?" kafasını telefonundan kaldırmadan konuştu

"Evet matematik hocamız yok uzun zamandır"

"Okulunuzun müdürü yazdı az önce benim gelmemi istiyor, bak değerimi bil sen olmasan gelmeyeceğim."

İçimden has siktir dedim ve hızlıca kalkıp esatın yüzüne baktım

"Ne diyosun amk, birde okuluma hoca olarak mı geleceksin?"

"Aynen öyle" dedi ve dudaklarıma bakarak sırıttı