Sa tahimik na simbahan, kasama ang pamilya,
Kwento'y naglalaro, gabi't araw, 'di nagpapahuli.
Bato'y inihagis, sa babae't tumakbo,
Ngunit tingin ng lalaki, 'di mapigilang masilayan, puso'y dumapo.
Isang manliligaw, sa akin ay lumapit,
Pusong nag-aalab, pag-ibig ang dala-dala, 'di napigil.
Ngunit takot sa tingin ng pamilya, baka siya'y mapansin,
Ngunit siya'y matiyagang nanatili, tapang ang hatid, 'di napigilan.
Isang tahimik na tagamasid sa layo,
Kanyang mga mata, pusong marahil sa akin ay nabighani.
Oras ay nagmabilis, tadhana'y nagtulak,
Sa panaginip, katotohanan ay naging buhay na lihim.
Pag-amin ng kahinaan, sa pusong naglalaho,
Bawat hakbang, bawat salita, pusong naghahalo.
Pag-ibig na natagpuan, sa kabila ng takot,
Sa kabila ng kahinaan, pag-ibig ang nagdulot.
kasama ang mga kaibigan, tawanan at biro,
Kasabay ng inggit, pag-ibig ay sumibol.
Sa panaginip, isang pangalan, isang bulong na pangakong tunay,
"Cocolay Angeles," ang himig ay naglalaro, sumasayaw.
Sa liko ng gabi, kwento ng pag-ibig at biyaya,
Sa kurbada at tikom, hinahanap ang daan.
Sa simbahan ng panaginip, kung saan ang mga anino ay sumasayaw,
At pag-ibig ay tila isang malambot na kulay ng pag-asa.
Dedication: This dedication is to those who navigate the intricacies of love and bravery, as revealed in the touching journey of dreams. It's a tribute to the resilience of the heart, the courage found in openness, and the beauty of embracing authenticity amidst life's uncertainties. To the boy in the dream, may our paths intersect once more in the realm of dreams, where opportunities abound, and connections are everlasting. May we all find inspiration in the interplay of love and courage, and may our dreams guide us towards self-discovery and acceptance.
YOU ARE READING
Silent Echoes
PoetryThis collection of poetry is my personal expression of the situations that revolve around me. It contains my opinions on topics such as broken promises, trust, love hurts, and many others. These are feelings of overflowing sentiments that I often di...
