ჯონქუქია pov:
დილით ტელეფონის ხმა მაღვიძებს
ჯკ-მმმმმ
ჯმ-ჯონქუუუუუუუქ-ყვირის ბოლო ხმაზე
ჯკ-მშვიდობაა რა გაყვირებს
ჯმ-ააა გამოფხიზლდიი-ამბობს უკვე სიცილი
ჯკ-შენ ბიჭო შინ ხო არგაქვსს რისთვის მირეკაავ
ჯმ-რომელია საათი იციი? მეთქი მოკვდა-საათს დავხედე და სამი ხდებოდა
ჯკ-ოოო მერე რა მეძინება
ჯმ-როდის აქეთ გადმოგედო იუნგისგაან
ჯკ-ჯიმინ მეტყვი რა გინდა თუ გაგითიშო
ჯმ-შენთვის სამსახური არსებოობს
ჯკ-ერთი დღე უჩემოდ არ დაიქცევა კომპანია
ჯმ-ადექი შეჩემა მოდი მალე
ჯკ-ეუუ რატვინის ბურღი ხაარ რა მინდა ეხლა კომპანიაში
ჯმ-ინვესტორები ჩემთან კიარ მოდიან
ჯკ-დღეს მოდიან?
ჯმ-შენ არ გდამოატანინეე
ჯკ-დამავიწყდა კაი რა იყო მოვდივარ
ჯმ-მალე მოვლენ უკვე
ჯკ-გავიგე ვდგები-ავდექი ბუზღუნით, ჩავიცვი გავემზადე და წავედი კომპანიში ეხლა ყველაზე მეტად იმ ინვესტორებთან ერთად ჯდმოა მეზარება. მალევე მივედი კომპანიაში.
ჯმ-ძლიივსს მოაღწია
ჯკ-ჩემს გარეშე რო ჩაგეტარებინათ არ გინდოათ
ნჯ-შენ განყოფილებას ეხება ჩემსას კი არა
ჯკ-ჩემიც შენი იყიოს რა პრობლემაა
ჰკ-აეს ბავშვი გააჩუმეთ
ჯკ-თეჰიონი სადაა მე რო წამომაგდეთ მაგას არ ეხება ეს საქმეე
შგ-მაგას გადაღება აქვს და ნუღა წუწუნებ ლაწირაკო მარტო შენ არ გაუღვიძებიხარ
ჯკ-ლაწირაკს ნუ მეძახი ბებერო
შგ-ბებერი ვანაა ლაწირაკოო შენ
YOU ARE READING
მწერალი და იდიოტი
Romanceრატომ არ წერს წიგნს მწერალი კიმ სანი სიყვარულზე?კითხვა რომელიც ჯერ კიდევ პასუხ გაუცემელი რჩება...
