დილით ვიღვიძებ როგორც ყოველთვის ერთფეროვნება, ვიცმევ ვსაუზმობ და მივდივარ სამსახურში ...აჰჰ მოსაბეზრებელია. წერა უნდა გავაგრძელო თორე სადაცაა გავაფრენ...
უკვე გავდიოდი სახლიდან როცა გამახსენდა რომ მანქანა სამსახურში დავტოვე, ხოლო მეორე მანქანა მეორე სახლში მყავს, უკვე არ მომწონს ეს დღე. ტელეფონზე ესმესი მომდის ვიხედები და გაშტერებული ვუყურებ მესიჯს
ჯკ-დაბლა გელოდები-არ დაველოდე ეგრევე სახლი ჩაკეტე და დაბლა ჩავედი
სნ-გამარჯობა ჯონქუქ
ჯკ-გამარჯობა,ვიცოდი მანქანა რო არ გყავდა და გამოგიარე
სნ-მადლობა-გზაში დიდად არ გვილაპარაკია,მივედით კომპანიაში და ის ძუკნა გვხვდება კარებში, თავიდან ბედნიერი სახე ჰქონდა სანამ დაინახავდა ჯონქუქმა როგორ გამიღო კარები და შემომიშვა, შევხედე და გავუღიმე
ჯკ-პირდაპირ კაბინეტში ხო?
სნ-ხო-ავედით მაღლა
ჯკ-შეხვედრამდე-უბრალოდ გავუღიმე და კაბინეტში შევედი,ისევ უაზროდ ვიღიმივარ,როცა მივხვდი ღიმილი მოვიშორე და ტელეფონი ჩავრთე რა წუთსაც გოგოები ჯგუფში რეკავდნენ
მია-ოჰჰ ქალბატონო გვიკადრე
ლენა-სად გაქრი გუშინ
სნ-კომპანიიდან გვიან მომიწია წამოსვლა და ტელეფონი გამეთიშა
მია-დაა ბავშვი რო უნდა გვენახა-ესს სულ გადამავიწყდაა
სნ-დღეს წავიდეთ რა პრობლემაა
ლენა-კარგი წავიდეთ დღეს,ეხლა მე წავედი არ მცალია
მია-არც მე-მე და ლენას გაგვეცინა
სნ-შენ და არ გცალია?
ლენა-კაი სანი რა გაგიკვირდა სულ დაკავებულია მია არ იცოდი-ამბიბდა თან იცინოდა
მია-დიახაც თქვენზე დაკავებული ვარ და შემეშვით-გათიშა, ჩვენც გავთიშეთ
YOU ARE READING
მწერალი და იდიოტი
Romanceრატომ არ წერს წიგნს მწერალი კიმ სანი სიყვარულზე?კითხვა რომელიც ჯერ კიდევ პასუხ გაუცემელი რჩება...
