YANGIN

4.BÖLÜM

Merhabaaaa

3 gün sonra tekrar birlikteyiz.
Fazla uzatmadan bölüme başlamak istiyorum.

Yıldıza basmayı unutmayınn.

                                 𓇼

3 hafta sonra

"Emin misin gelmek istendiğine. İstersen bende seninle kalayım burada." Diyen linaya karşı başımı iki yana doğru hayır dercesine salladım.

3 haftadır hiç bir şekilde evden çıkmadığım için beni evden çıkartmaya çalışıyordu. Ayaz okula gittiği için tek kalıyordum. O da bu yüzden her gün yanıma geliyordu.

Annemin ölümünden tam 3 hafta geçmişti. O gün cenazeden sonra teyzemde evine gitmişti. Ayazı da zorla okula gönderiyorum. Ona kalsa benle evde kalırdı. Ama bunu istemiyordum. Benim gibi eve kapanmasını istemiyordum.

"Ben çıkıyorum o zaman. Bir şey olursa hemen beni arıyorsun. Tamam mı ?"  "Hı hı" dedikten televizyon izlemeye devam edince Linada evden çıkmıştı. Bende mutfağa gittim ve bir ağırı kesici aldım. Basım hiç durmadan ağrıyordu. Aynı annemin öldüğünü öğrendiğim gün ki gibi.

Ağırı kesiciyi içtikten sonra geri salona döndüm ve televizyonun karşısına oturdum. Televizyonu kapatıp biraz dinlenmek için uyuma pozisyonuna geçicektim ki kapının çalması ile durdum.

Uykum açıldığı için söylenerek kapıya ilerleyip açtım. Ve kapıya yaslanıp gözlerimi açmaya çalıştım.

"Naber civciv" diyen tanıdık ses ile gözlerim aniden irice açıldı. Kafamı kaldırıp kapıdaki kişiye bakıcaktım ki kafamı duvara sertçe çarpmamla yere düşmem bir oldu.

Kafamı tutarak bir kaç saniye bekledim. Küçük bir kıkırtıyla
Motorcuya  baktım. Evimi nereden öğrenmişti bu. Üzerime adımlaması 
İle ellerimi kafamdan çektim.

Ayağının ayağıma çarpınca durdu ve hafifçe eğilip kollarımın altından tuttu ve kaldırdı.

Sonunda boş boş bakmayı bırakıp konuştum. " Ne işin var senin burada" dedim kaşlarımı çatarak.
Hiç bir şey demeden elini kaşlarıma koyup düzeltti.

"Çatma artık şu kaşlarını çabuk buruşucaksın." Elini tutup yüzümden çektim ve hafifçe itledim.

"Niye geldin sen" dedikten sonra konuşmasına izin vermeyerek devam ettim. " Hem evimi nasıl buldun ? " Dedim.

"Seni almaya geldim" dedi geldiğinden beri gözlerini saçlarımdan çekmeyecek.
Hiç bir zaman duzleştirmeden evden çıkmadığım için böyle görünce şaşırmıştı sanırım.

"Beni mi ?" Dedim şaşkınca.

" Tabii seni başka kimi alıcam"

Göz devirerek " nereye? " Dedim bıkkın bir sesle.
"Yarışa gidiceğiz ama böyle kapıda beklemeye devam edersen geç kalıcağım ve birinci olamayacağım."

"Nereden biliyorsun belki ben seninle gelmiyeceğim." Her zaman ki sırıtışıyla " Geç kalıyorum. Yarım saatin var hemen hazırlan" diyerek beni içeriye itledi ve kapıyı kapattı. Şaşkın bir şekilde kapıya bakmaya devam ettim.

Gitsemiydim ki hem Lina da orada olucak. Gitsem bir şey olmaz bence
Ama bu saçı nasıl duzlestiricem ben hemde yarım saate. Ani bir kararla kapıyı açıp motorcuya baktım. Kapı sesini duymasıyla kafasını telefonundan kaldırıp bana baktı.