YANGIN

6.BÖLÜM

Merhabaaaa

Uzun bir süredir bölüm gelmiyor.  Kitap yeni yayımlanmaya başladığı için bölümler düzenli gelmeli biliyorum ama  Konu sağlık olduğu için anlayışla karşılıycağınızı düşünüyorum.

bölüm yedeklemeye çalışıcağım. Çünkü bu gibi durumlarda kitabı okuyan kişileri bekletmek istemiyorum.

Daha fazla uzatmadan bölüme başlayalımmm.

Yıldıza basmayı unutmayınn. 💫

                                🍁

Berkin Abay annemi ve beni ailesi olarak tanıtmaya utanırken yeni ailesinden utanmuyordu. Karısına borçlarını ödeticek kadar utanmuyordu. Oysaki o kız çocuklarından nefret ederdi benden nefret ederdi. Şimdi o kızı sıradan bir kuyumcuya tanıtıcak kadar seviyor muydu ?.

Ya da sevmediği kişi kız çocukları değil de ben miyim ?

"Civciv" motorcunun sesi ile düşünmeye son verip kuyumcuya döndüm.

"Berki'nin numarası var mı? sizde."
Diye sordum. Olsa bile  arayamazdım ama belki Ayaz arardı.

"Var tabii. Yazıyım ben sana hemen." Dedikten sonra çekmeceden bir kağıt çıkarıp babamın numarasını yazmaya başladı.

Akad ise kuyumcunun dediği şeylerden sonra konuşmamış sadece verdiğim tepkileri izliyordu.
Benim de işime gelmişti çünkü şuan kimseyle konuşmak istemiyordum.
Sanırım o da bunu anlıyordu ve susmayı tercih ediyordu.

Kuyumcu kağıda numarayı yazıp bana uzattı.

"Buyur kızım."

"Teşekkür ederim." Dedikten sonra numaraya kısa bir göz gezdirip Akad'a döndüm.

"Gidelim" dedim ve kuyumcudan çıktık. O kadar yavaş adımlar atıyordum ki motorcunun bir adımı benim neredeyse 3 adımımdı.
O da bunu fark etmiş olmalı ki yürümeyi bırakıp benim yanına gelmemi bekledi.

"İyi misin ?" Diye sordu ve hafif eğilip yüzüme baktı. Boyu benden fazlasıyla uzundu.

"Bilmem." Dedim çünkü cidden ne hissettiğimi ben bile anlamıyordum.

Kafamı kaldırıp yüzüne baktım.
Küçük bir tebessüm edip, civcivli kaskı bana uzattı. Bende onun gibi gülüp kaskı elime aldım. Bu kaskı görünce istemsizce gülesim geliyordu.

Akad motora binince bende kaskı takıp arkasına bindim.

Kısa bir süre içinde motorcu beni eve bırakmıştı. Bugün bildiğim kadarıyla yarış günüydü büyük ihtimalle pistte gidiyordu.

Ayaz bugün anahtarını unutmamış olmalı ki kapıda beklemiyordu.
Çantamdan anahtarımı çıkartıp kapıyı açtım ve içeriye girdim.

Ayaza babamın bizden başka bir ailesi olduğunu söylemem lazımdı.
Ama bugün anlayamayacak kadar yorgundum. Bu yüzden direkt odama gidip üstümü değiştirdikten sonra uyumak için yatağıma yattım.

                                  🍁

"Abla!"

"Abla uyan artık."

"Lina abla kapıda bekliyor."

Ayaz'ın kulağımı sağır edicek sesi ile tek gözümü açıp ona ölümcül bakışlar attım.