"Yine ne var Savaş?"
Diye çıkışıp, omuzlarımın üzerindeki ellerini ittirdim.
Sırıttı.
"Sen benimsin."
Dikkat zorbalık,taciz, tecavüz gibi +18 ögeler içerir. Rahatsız olursanız okumayınız.
Merhaba, ben Eslem 18 yaşındayım. Akrep burcuyum. İstanbul'da doğup büyüdüm.
Canımdan çok sevdiğim bir ikizim var. Adı Eylem. Ne kadar birbirimizle hiç âlâkamız olmasa da ikiziz işte.
Annemizi doğumda kaybettik. Babam ise ikimize birden bakamadığı için daha biz altı yaşındayken evi terk etti. Tabi hâliyle yapayalnız kalmıştık.
İkimizde bu haberi duyduktan sonra yıkılmıştık. Ama tabi ki yapabileceğimiz hiç birşey yoktu.
Ben çabuk kabullenmiş ve kendimi toparlamıştım. Ama Eylem duygusal bir kişiliğe sahip olduğu için, kolay kolay kendine gelememişti.
Eylem, babamın dediğine göre anneme daha çok benzermiş. Yani daha duygusal, tatlı, çekici ve bir o kadar da zeki. Karmaşık çözümlerden çok pratik ve akıllıca olan çözümleri daha çok seviyordu. Hesap yapmada kafasından en zor problemi bile yapabiliyordu. Tabi hâli hazırda okulun en iyi öğrencilerinden birisiydi. Konuşmayı sever, ilgisini ve sevgisini kelimelere döküp, dışa dönük yapısı sayesinde, çoğu kişiyle çok iyi anlaşırdı.
Ben ise Eylem'in aksine yapısal olarak güçlü bir karaktere ve inatçı bir kişiliğe sahiptim. Çabuk sinirlenirdim ve sinirim kolay kolay geçmezdi. Neredeyse hiç gülmezdim. Olaylara fazla tepki vermezdim. Çok fazla da konuşmazdım. Ve tahmin edildiği gibi, neredeyse hiç arkadaşım yoktu.
Babam bizi bir başımıza bıraktığında, sırayla akrabalarımızda kalmıştık. Baba tarafı halalarımız bizi sığıntı gibi görmüş, asla bir yardım eli uzatmaya zahmet göstermemişlerdi.
Teyzelerim ise bize kol kanat germiş ve kendimize bakmayı öğrenene değin yanımızda olmuşlardı.
O zamanlar zor anımsıyorum, ama Berke diye bir kuzenim vardı. Gül teyzemin oğluydu. Çocukken Eylem'le beraber onunla çok iyi anlaşırdık. Biz Eylem'le sürekli tartışmamıza rağmen, her zaman orta yolu o bulurdu. Bazen kendi kendime keşke erkek kardeşim olsa dediğim anlarda o gelir ve zaten ben senin erkek kardeşinim der ve yanağımdan öperdi. Sonra ise Amerika'ya taşınmıştı.
Eylem hiç durmadan, sürekli çalışıyor ve okuyordu. Ben ise sadece okula yok yazılmamak için gidiyor insan kalabalığı yapmaktan başka birşey yapmıyordum. Ödevlerimi bile çoğu zaman Eylem yapıyordu.
Ortaokul sekizinci sınıftan sonra LGS'ye girmedim. Okulun vakit kaybı olduğunu düşünüyordum. Üstelik birimiz okuyacaksa diğeri onun ihtiyaçlarını karşılamalıydı.
Tahmin ettiğim gibi Eylem pek iyi olmasa da hatrı sayılır bir lise tutturmuştu. Tabi bu da gidiş geliş, üniforma, test, giyim ve çeşitli kırtasiye malzemeleri parası demekti.
Eylem'e yardımcı olmak için tüm hızımla iş aramaya başlamıştım. Ama işler pek de göründüğü gibi değildi. Küçük olduğum ve lise diplomam olmadığı için, neredeyse hiç bir yere giremiyordum.
En sonunda sempatik bir kafede garson aradıklarını duymuş ve hemen kayıt olarak işe başlamıştım. İşte ne olduysa o gün orada olmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Eylem
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Eslem
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Başka bir kurgu ile karşınızdayım.
Bu kurgu benim çocukluğumun kurgusu, olabildiğince bölümleri uzun fici kısa tutacağım.
(nasıl yapacağım hiç bir fikrim yok.) umarım bu ficimaz da olsa tutar.🎀
