უკვე საღამო იყო და ელენეც ნიკას ელაპარაკებოდა ბიჭმა დაუგეგმა შაბათს ერთმანეთს ჩვენს კაფეში შევხვდეთ მანამდე არ მცალიაო და ძლივს დაითანხმა ამასობაში ელენს კარის ხმა მოესმა და ჩავიდა კართან ანა იყო ღიმილით ამოდიოდა კიბეზე
-ანა
-ელე?
-რა მოხდა?
-არაფერი?
-ვის შეხვდი?
-დედაჩემი ხარ? აჩოტები უნდა გაბარო?
-დიახაც უნდა მაბარო!
-არ ვაპირებ
-რა ქვია შენს ბიჭს?
-ელენე გეყოფა!
-მითხარი ანა ვინაა ეგეთი დათოს რომ ჯობია!
-ჯობია და მორჩა!
-რა ქვიათქო?
-გეგა! გეგა ფალავანდიშვილი!
-აჰა ესეიგი გვარმა მოგხიბლა? ალექსიძეს რას უწუნებდი?!
-გეყოფა ელენე!
უთხრა გამწარებულმა დას და ოთახისკენ წავიდა მაგრამ ოთახშიც შეყვა
-დათოს ღალატობ გესმის?
-ჩვენ დავშორდით უკვე!
-მას უყვარხარ!
-მე არ მიყვარს!
-უგულო ქაჯი ხარ! ჩემი და არ უნდა იყო მცხვენია რომ ჩემი და ხარ!
-რა გინდაა? გეგა ჯობია დათოს ბევრად!
-რითი სილამაზით?
-ნუ სულელობ!
-აბა რა შეიცანი მაგ ბიჭში ასე მალე?!
-შემიყვარდა და მორჩა
-ეგრე ამბობდი დათოზეც! უგულო!
-გაეთრიე აქედან!
-არა! შენ მას უთხარი დაგელიდებიო...მოღალატე...
-ეგ ისე ვთქვი!
-სიტყვა აღარ თქვა...
თქვა ელენემ და ოთახიდან გავიდა გაცეცხლებული იყო და აღარ უნდოდა თავის დასთან კონტაქტი
*დილით*
სოფიმ თავი ნელა წამოყო დღეს ბოლო გამოცდა ჰქონდა პარასკევი იყო ისე ეზარებოდა ადგომა მაგრამ ადგა გაემზადა თავის სატრფოს დაურეკა გააღვიძა და უთხრა გამომიარეო ბიჭი მალე მის სახლში იყო
-მალე გაემზადებიი?!
კითხა გოგოს
-აი თითქმის გამოვდივარ!
გასძახა და მალე გამივიდა როგორცკი დაინახა ლევანმა ვინ იცის რის ფასად დაუჯდა არ მივარდნილიყო და არ ეკოცნა მერე კი გაეგრძელებინა...
-ოუოუ...
გამოცრაა გაოცებისგან სოფი რომ მოკლე კაბაში დაინახა მოტკეცილში დეკოლტე ჰქონდა და მკერდიც ძალიან ლამაზად უჩანდა ბიჭმა ისევ აათვალიერა
-სოფი შენ...მოდი დავრჩეთ...
ნერწყვი მძიმედ გადაყლაპა სოფის კი გაეცინა
-კაი წავედით...
-მართლა დავრჩეთ მერე გადავაბაროთ ახლა დავრჩეთ!
-ნუ ბოდიალობ...
-ვერ ჩავაბარებ გამოცდას ყველაფერი დამავიწყდა...
-გაგახსენდება
-თუ გინდა რომ დამახსენდეს ოთახში ავიდეთ გინდა?
სოფიმ მკვლელი მზერით შეხედა
-ლევან!
-კაი კაი ბოდიში...
-წამოდი...
ანიშნა გოგომ და კარი გააღო რომ გასულიყვნენ მალე უკვე უნივერსიტეტის შენობაში იყვნენ და საგამოცდო აუდიტორიაშიც შევიდნენ დაარიგეს ფურცლები სოფის ძალიან გაუადვილდა მათემატიკის გამოცდა უცებ დაწერა და როგორც ჩანს არც ლევანს გაურთულდაა მალე ერთად გამოვიდნენ აუდიტორიიდან
-ახლა მაინც წავიდეთ სახლში დაა...
-ლევანთქო!
-სოფი გამოცდაზე იცი გული ხელში მეჭირა!
გოგოს სიცილი აუტყდა
-ასე მაცვია?
-ეგ კაბა აღარ ჩაიცვა თუ გინდა რომ გადავრჩე!
-კაი კაი წავიდეთ ახლა ძაან დავიღალე მეძინებააა...
-ხვალ შენი დაქალის ხელისთხოვნაა ხო გახსოვს
-კიი როგორ არ მახსოვს..
ლევანის სახლში მალე მივიდნენ და დაღლილი სოფი ეგრევე დივანზე გაიშხლართა მალე კი ლევანის შეხება იგრძნო ყურის ბიბილოსთან ააკოცა ბიჭმა
-კაი რა ლევან მაგის დროა?
-აბა?
-დამასვენე დავიღალე!
-დაგასვენო გინდა?
წარბები აათამაშა ბიჭმა
-გარყვნილო!
-კაი ფერია დაისვენე ვხუმრობ...
უთხრა ბიჭმა გვერდით მიუჯდა და თავი კალთაში ჩააგდებინა...
