38 ნაწილი

116 11 4
                                    

-თუ იცი ლევანი როგორ მოგკლავს!
-მიმაკლავს!
უთხრა ვაჩემაც და სიგარეტს მოუკიდა
-აუ ახლა ეგ გადააგდე ვერ ვიტან
-არ მიკითხავს!
თვალი ცაუკრა და მისი სიტყვები გაიმეორა გოგომ დაუბღვირა და ოთახიდან გავარდა ბიჭმა კი სიგარეტი მოისროლა და გაყვა
-კაი ახლაააა! სულ რატო იბუტები?
-არ ვიბუტები ვერ ვიტან სიგარეტის სუნს!
-აღარ მოვწევ...
-ჩემს გამო არ დაანებებ თავს!
-შენს გამო დავანებებ!
-მშია...
შეხედა ბიჭს მანაც თავზე ხელი დაუსვა ლოყაზე უჩქმიტა და ანიშნა დაჯექიო მერე კი ბარის მაგიდაზე იდაყვები ჩამოაყრდნო და ხელებზე ნიკაპი ჩამოდო
-რა გშია?
-პიცა
პატარა ბავშვივით უთხრა და ვაჩეს გაეღიმა
-კაი გაგიკეთებ
უთხრა და გაკეთება დაიწყო გოგო კი ოთახში ავიდა როცა სოფიმ დაურეკა
-სოფიიი!
-რას შვრებიი?!
-რავიცი ნერვებს მიშლის ერთი პიროვნება!
-მომიკითხე ეგ პიროვნება
სიცილით უთხრა
-ლევანიბსადაა?
-მარტო ვარ სახლში ლევანი ძმაკაცებთან არის ეგეც კაი მაიმუნიაა!
-მშიააა...
წამოიწუწუნა
-ჭამე მერე მე გიშლი?
-პიცას აკეთებს რა ვეღარ გააკეთა...
ამოიწუწუნა
-ვაჩე შენ პიცას გიკეთებს?
-მერე?
-ეგეთი ბიჭები ეგრე უბრალოდ გოგოებს პიცას უკეთებენ? თუ ცოლ ქმრული პატივისცემაა?
-რავიცი მეე...შეიძლება დანაშაულის გამოსყიდვა უნდა...
-რა დანაშაულის ისევ რამე სისულელე გითხრა?
კითხა სიცილით
-გააკეთა...
-რა გააკეთა სისულელე?
-უარესი...
-ვერ მივხვდი...
-ოოო რას ვერ მიხვდიი?
-მოიცა რაა?
-ხოო...
-თქვენ შენ და ვაჩემ...
-ოოო არ დაიწყო ახლა...
-უნდა დავიწყო აბა რა ვქნააა! ესეიგი მოახერხააა?!
-ორჯერ თან...
თქვა და ისე ჩაიხედა ქვემოთ სოფისთვის თვალებში რომ არ ჩაეხედა
-ორჯეერ?! მეღადავები ხო?!
-არა.
-მაშინ მოსალოცად აქვს საქმე!
-მიულოცე მერე მე რა ვქნა...
-სხვათაშორის არც შენ ჩანხარ გაბრაზებული მგონი გინდოდა ხომ?
წარბები აათამაშა სოფიმ
-სოფიი!
-როგორი იყო?
-სოფითქო!
-რა გკითხე ისეთი...
-არ მინდა მაგაზე საუბარი...
-კაი რააა დარწმუნებული ვარ შენც გინდოდაა!
-არ მინდოდა!
-აბა ვაჩემ რა ქნა თოკით დაგაბა?
-ნუუ არა მარაა...
-ხოდა გაჩერდი ვიცი რომ გინდოდა!
-სოფი ლევანს არ უთხრა!
-ხომ იცი მაინც გაიგებს!
-არ უთხრა მოკლავს ვაჩეს!
-ესეიგი მასზე ღელავ!
-მე არ მინდა ლევანი გაბრაზდეს თორემ ვაჩეზე არ ვღელავ
-კიი როგორ არა!
-კესანეეე!
გაისმა ვაჩეს ბოხი ხმა და კესანემაც თვალები გადაატრიალა
-ხოოო!
-ჩამოდი გაკეთდა!
-მიდი მიდი გაგიკეთა შენმა სატრფომ პიცა!
-მოკეტავ?
-არა!
ტელეფონი გაითიშა კესანე კი ნელა ჩაუყვა კიბეს და ვაჩეს რომ შეასკდა ლამის წაიქცა ბიჭმა კი დაიჭირა
-ფრთილად უნდა იყო...
უთხრა და თაიგული რომ გაუწოდა გოგომ პირი დააღო
-საიდან იცოდიი?
ღიმილიანი გაოცებული სახით კითხა და თაიგული გამოართვა
-რაა ასეთი თაიგული რომ გინდოდა?
-მადლობაა...
უთხრა და ჩაეხუტა მერე მიხვდა რასაც აკეთებდა უცებ მოშორდა და პიცისკენ გაემართა მაგრამ იისფერი ყვავილებისთვის თვალები არ მოუშორებია ვერ მოაშორა
-ასე მოგეწონა?
თავზე ხელი შეახო და თმა აუჩეჩა გოგომ თაიგული დადო და პიცას მოკიდა ხელი
-პირველი ხარ ვინაც თაიგული მომიტანა...
ბიჭს გაეცინა გოგოს წინ ჩამოჯდა
-მარტო მაგაში არ ვარ პირველი...
უთხრა და გოგო რომ მიხვდა რაზეც ეუბნებოდა ხელი გაუქანა და ჩაარტყა თავში
-სულელო ყველაფერი ყოველთვის როგორ უნდა გაფუჭო?
ბიჭმა სიცილი დაიწყო
-ჩემი ნიჭია სიცოცხლევ...
-ენააა!
-ახლა ჯინაზე დაგიძახებ! სიცოცხლევ!
-აუუ ვაჩეეე!
-აუუ ვაჩეეე!
მიბაძა გოგოს და გოგომ ისევ გაუქანა ხელი მაგრამ დაუჭირა ხელი უცებ მიიზიდა და ბაგეზე შეეხო მისკენ გადაიწია ისე აკოცა
-ვაჩე შემარგებ ჭამას?
-კიდე შეგარგებ თუ გინდა...
უთხრა თვალი ჩაუკრა და ისევ გადაიწია მისკენ მაგრამ გოგომ თავი გაწია
-ნერვებს მიშლი!
-ეგ არაფერი...
უცებ ვაჩეს ტელეფონი აზუზუნდა და უპასუხა
-გისმენთ?
-ბატონო ვაჩე კომპანიაში უნდა მოხვიდეთ აუცილებლად კრიზისია!
-აუუ ერთი დღე არ მოვედი და დაიმხვეთ თავზე ყველაფერი ჩემს გარეშე არ გამოვა?
გახედა კესანეს რადგან წასვლა არ უნდოდა ვაჩეს და მასთან დასარჩენად მიზეზს ეძებდა
-ბოდიში უფროსო არ გამოვა გვჭირდებით...
-ოხხ...მოვდივარ ხოო...
ტელეფონი გათიშა გოგოს შეხედა
-მიდიხარ?
კითხა კესანემ
-კი მაგრამ ვეცდები მალე მოვიდე...არ მოიწყინოო თუ გინდა სადმე გაისეირნ...არა უჩემოდ არსად წახვიდე!
უთხრა მკაცრად და სახლი მალე დატოვა კესანეს უცებ მოეღუშა სახე
-აუ რა ვაკეთო აქქ...ეეე
უცებ მოიფიქრა რაც უნდა ექნა პიცის ერთი ნაჭერი აიღო და მოკბიჩა თან კიბეზე ავიდა და ახლა გაახსენდა ყველა ოთახი რომ ნანახი არ ქონდა ერთერთში შევიდა და გაოცდა პიცის ნაჭერი მთლიანად შეჭამა ხელები დაიფერთხა და ფორტეპიანოს მიუჯდა ნელა ახადა და მისი მონატრებული კლავიშების დანახვაზე სიხარულით აღივსო ახლა კი ის გაახსენდა რომელი ნაწარმოები უყვარდა ყველაზე მეტად მთვარის სონატა დაიწყო მისი დაკვრა ისე ნაზად უკრავდა სიხარულით აღევსო გული ცოტახანში გაჩერდა ოთახიდან გავიდა მაგრამ იცოდა მალე რომ დაბრუნდებოდა მაგ ოთახში ასევე წიგნების თაროები იყო მერე სხვა ოთახებიც შეამოწმა ისეთი არაფერი საძინებლები იყო ამხელა სახლი რომ იყო ახლაღა ახსოვდა ეგ და ერთ ერთი რომ გააღო ისევ დააღო პირი უზარმაზარი ბიბლიოთეკა რომ დახვდა ისე გაეხარდა ლამის ხტუნვა დაიწყო

იმიტომ რომ შემიყვარდი შენ!❤️Where stories live. Discover now