Çocukluk Aşkı.

3 bölüm

Dudağını optugumden beri efeyi gormemistim direkt kalkıp odadan çıktı acaba rahatsız mı oldu? Veya sevgilisi falan mı vardı? Aklımdaki düşüncelerle uyuya kalmıştım

Saat 9.00

Hep tam saatlerde uyaniyordum ne var yani 9.01 gece uyansam? Yataktan kalkıp aşağıya indim ve gördüklerimle dün dusunduklerim aklıma geldi

Efe... Efenin karşısinda kızıl açık kahve gözlü bir kız vardı gülüsuyorlardi ve ellerini tutuyorlardı çok kötü hissetmistim nasıl biriydi?

Bu efe benim çocukluk askimdaki efe değildi.

Hiç bir şey yapmadan odama geri çıktım gözlerim dolmuştu burdan kaçmam lazımdı telefonumu almamıştı cebimden çıkardım ve annemden bir sürü aramalar ve mesajlar vardı annem beni az da olsa severdi zaten genelde bana para veren annemdi babam beni hiç bir zaman umursamadı annemde ona karşı gelmiyordu

Annem "kızım nolur gel söz babani karşıma alıp konuşacağım" "lütfen iyiyim de kızım nolursun" annemin bu kadar meraklanmasi beni şaşırtmıştı

Şey size seri katil ve eski zorbamdan bahsettimi? Adı alpti benden 3 yas büyüktü ama sınıfta kalmıştı ve geç başlamıştı sonrasında bir kere yanında ağlamıştım o günden beri hep destek çıkıyordu bana

Direkt Alpin numarasını aradım
"Efendim yavru?" Nefes nefese kaldım çok korkuyordum "yavru orda mısın? Bir şey mi oldu? Biri mi kaçırdı? Adres at" kısık bir sesle "Alp.. yardımina ihtiyaçim var.." Alp hiriltiyla bir şeyler yapıyordu ve sayıklamaya başladı "biliyordum amina koyayim böyle olacagini Allah belanı verseydide seni tek bırakmasaydim" gibi şeyler diyordu "konum at yavrum geliyorum" "tamam" diyip hemen telefonu kapattım ve Alpe canlı konum attım

Bir saat sonra camdan sesler duydum ALP ALP ORADAYDI yerimden hemen kalkıp çantamı aldım "yavrum sesiz ol camlarda sistemler var direkt atla aşağıya motorla gideceğiz " "Alp.. çok yüksek korkuyorum" Alp endişeyle gülümsedi " hadi güzelim yapabilirsin bir şey olmayacak ben varım burda Hadi atla" cesareti çok iyidi nefes alıp gözlerimi kapadim ve aşağıya atladım

Şey...Alpin kucağına düştüm galiba...

Çok utanmıştım Alp ise siritiyordu hemen koşarak motorun olduğu yere gittik

Alp beni motora bindirdi ve motoru çalıştirip gaza bastigi an "vayyy Alp bey" diye bir ses duyuldu iste şimdi bitmistik "demek sevdiğim kızı elimden alıyorsun ha? Bu ne curret..?" Alp hiç dusunmeden gaza basip gitmeye başlamıştı "Zeynep özür dilerim seni kurtaramadim" dedi "kurtardın Alp teşekkür borçluyum sana" Alp gülümsedi ama morali bozuldu ve benim yuzumdendi Alp kendini yalnız hissetmesin dige ona sarıldım ve başımi omzuna koydum

"Zeynep beni yalnız hissettirmeyen tek insan sensin" dediğinde daha da sıkı sarıldım ve Alp güldü ona sarildigim elimi tuttu

Alp beni eve bıraktı ve bir anda motor  yere yığıldı şok olmuştum " ALP! NOLUYOR!" Koşarak Alpin yanına gittim hayır hayır Alp olemezdi olemezdi.. ha.. Alp nerde? ALP YOKTU AZ ONCE DUSMUTU AMA YOKTU! DELİRECEGİM

Eve girdim ve annem bana sarıldı babam ise endiseliydi " mafya tarafından kacirildim baba öyle bakma evden kaçmadım" dediğimde babamın gözleri büyüdü ve "ne" diyebildi sadece

O günden beri babamla konuşmadım annem arada yanıma geliyordu kaçırildigimdan beri yemekleri bana da veriyorlardı

Bir gece uyurken havalandigimi hissettim gözlerimi açtım karşımda efe yüzünde maske vardi beni arabaya bindirdi sonrasını hatırlamıyorum...

Yine aynı yatakta uyandım sikeyim böyle işi! Alpi çok merak ediyordum ve bağırma sesleri duyuyordum

Aşağıya indim ve kapıdan geldiğini duyunca içeriğe girdim bu.. bu ALPİN SESİYFİ ALP ORDAYDİ koşarak aşağı indim elime bir sopa aldım ve gördüklerim karşısında gözlerimden yaşlar aktı Alpin her yeri kan içindeydi ve elinde işkence aletleri olan efe ve korumalarına baktım "ölmene az kaldı Alp, son vuruşum ve senin ölum günün" dediğin de kostüm ve efenin boynuna sopayı vurdum ve üstüne çıkıp ona yumruk atmaya başladım aşırı sinirliydim sevdiğim kimseye zarar veremezler di hele ki Alpe asla.

Efenin üstünden korumaları beni zarzoe çekti korumalar direkt efenin yanına gitti efe bana bakıyordu ben ise Alpe sarılıyordum "tamam geçti Alp geçti" hemen korumalara döndüm "eğer bana bıçak vermezseniz bu evi başınıza yıkarım! Duydunuz mu beni! Benim sevdiğim kimseye zarar vermezsiniz!" Öyle sinirliydim ki şuan karşımdaki herkesi oldurebilirdim korumalar efenin komutuyla alpi cozduler "Zeynep motorum senin bundan sonra öleceğim biliyorum iyi bak ona" "HAYİR ALP OLMEYECEKSİN OLME LUTFEN" Alp güldü ve Zeynep'e baktı "şaka yaptık kızım iki dakika sakin ol bı " diyince Alpe ufak bir tokat attım Alp tekrar güldü

Efe ise bizi izliyordu "arkadaşımi hastaneye götürün eğer ölürse sizden bilirim" dedim ve başıyla onayladılar ve odadan ciktilar "efe" dedim yüzüme baktı "nasıl böyle bir şey yapabilirsin sen bu musun efe?" Dedim sustu "KONUSSSANA EFE"  "evet Zeynep ben buyum sevdiğime dokunanlari öldürüyorum cunku benden başkasına gitmesini istemiyorum " duraksadim ve aklıma o sabah geldi iyiyce sinirlendim resmen oyun oynuyordu bizimle! "SEN NASİL BİR PİSLİKSİN HEM SEVGİLİN VAR HEM DE BENİ SEVDİGİNİ SÖYLÜYORSUN BEN DE SALAK GİBİ SANA İNANDİM EFE SENİ SEVİYORDUM NEDEN EVDEN KACTİM BİLİYOR MUSUN CUNKU SEN BENİ O KIZA SECTİN EFE!" dedim efe "ne kızından bahsediyorsun Zeynep?" Nefes alıp verdim sakin olmaya çalışıyordum "dün elini tutan kızıl kız" dememle gülmesi bir oldu "o benim kuzenim" dediğinde şok olmam bir oldu.

Selammm umarım beğenmişsinizdir elimden geldiğince uzun yazmaya çalışıyorum ve hemen bölüm atmaya çalışıyorum umarım beğeniyorsunuzdur hepinizi kocaman optumm muaahh 💗