yinede sen (+18)

Her zaman tesadüf olmaz

“Anne lütfen gidiyim lütfen alt üstü bir yemek okulumuzdan 2 kız öldü onların yemeği hem polislerde olucak lütfen anne lütfen”
Kaşlarını çattı
“olmaz ben seni yolda bulmadım”
“Anne nolusun lütfen çok durmıycam ve sana her dakika haber vercem nolur”
Kaşlarını indirdi sanki isteksizmiş gibi “peki haber verceksin sürekli ve erken gelceksin” tamam anlamında başımı salladım
“Alo Mabel”
“kızım nerdesin gelsene artık”
“annemi tanımıyormuş gibi davranma anca izin aldım üstümü giyiyorum gelirim 5 dakikaya”
“Peki dikkat et Heejin”
Üstüme mavi bir crop altına İspanyol paça hafif yırtmaçlı gri bir eşofman giydim ve evden çıkıtım. Taksi beklemeye başladım. Sokak boştu her zaman tek kalmaktan korkarım. Yanlız ölcem diye aklım çıkıyor. İlk babam sonra abim öldü sanki sırf korktuğum için yanlız ölücekmişim gibi geliyor. Taksi gelince taksiye bindim 10 dakikalık yol sonrası taksiciye parayı verip taksiden indim tam Mabeli arayıp nerde olduğunu soracakken bilekliğimin koptuğunu fark ettim Lokantaya doğru yürürken bir taraftan da bilekliği düzeltiyordum ve bir anda birine çarptım
Sanki duvardandı çelik falan  mıydı acaba ? “Pardon” diyip yoluma devam ederken hala çarptığım kişiye bakmamıştım ve hala bilekliğimi yapmaya çalışıyordum
“Heejin Eva dışarda bir katil varken böyle önünüze bakmadan yürürsen kurban olan sen olursun”
Adımı nerden biliyordu ama hala ona bakmamıştım “Adımı nerden biliyorsun ?” diye sordum “Ben cinayet dosyasının Başsavcısıyım”
Çok ilgimi çekmemişti nasıl olsa bu ölen kişilerin yemeğiydi  ve yeniden arkamı döndüm “Eva ” dedi bir an dikkatimi  çekti babam öldükten sonra ilk defa biri bana soy adım ile hitap ediyordu “adın ne senin ?” “Elvis Winston” 1 dakika o  Winston mu dedi ? Winston bu ülkenin en zengin iş adamının soy adı “Winston mu ?” diye fısıldadım “ne oldu sende mi bana hayransın” “egoist herif” tam bana bir şey demek için dudaklarını araladı fakat
Mabel”Heejin noldu iyi misin?” Arkasını dönüp gitti “Niye bana söylemedin ilk bana söylemen lazımdı iyi misin dön bakıyım bir yerinde bir şey  var mı ? ” bu arda arda gelen sorulara artık cevap vermem gerektiğimi anladım bağırarak “sakin ol Mabel sus! Bana hiç bir şey olmadı nerden çıkardın” “Başsavcı Elvis kimse ile konuşmaz soruşturma konusu dışında” açıkcası buna şaşırmıştım bak bu iyi koydu “bilmiyorum benle neden konuştu ama ben cinayetle ilgili bir şey bilmiyorum”
Yemeğe oturduk ve hepimizin başına birer polis diktiler benim dışımda 1 polis eksikti polislerden biri “sayın savcım 1 polisimiz eksik ve gelmesi 20 dakikayı bula bilir ne yapalım” hemen olaya atladım “Teşekkürler benim yüzümden diğerleri aç kalmasın hem bir sürü polis var benim olmasa sorun olmaz”
Savcı “peki sorun olmazsa afiyet olsun”
Polis “ama olmaz savcım hakimin talimatı kesin”
Savcı “iyi peki ben dururum başında” biraz bu durum hoşuma gitmişti bana egoistlik yaparsa böyle olur Savcı bey, küçük şekilde sırıttım yüzüme hiç bakmadığı için görmemişti bile, masaların hepsi 2 kişilikti Mabel beni satıp Namra ile oturdu , Pildo beni satıp sevgilisi ile oturdu ve geriye kalan sayılı arkadaşlarım da kısacası beni sattı, sandalyeyi çekip oturdum
“Hiç arkadaşın yok mu ?” dedi şaşkınlıkla “Var ama onlar sevgilileri ile oturuyor” “senin sevgilin yok mu ?” “evet yok” “Normal” dedi “Normal mi ? Ne normal ?” “senin gibi biriyle sevgili olmak için çok sabırlı bir insan lazım” bana laf mı soktu şimdi o ? Nasıl bana laf sokar ?
“Çok komik” karşımdaki sandalyeyi çekti ve oturdu, garsonlardan biri hemen yanımıza geldi ve ona ne istediğini sordu, bize niye sormadılar da bir tek ona sordular ?, ne istediğini söyledi ve bana döndü ilk defa yüzüme baktı.