part-5

82 10 0
                                    

သွေးအိမ်ရောက်သည်နှင့်ခါတိုင်းလိုပင်မေမေကိုစကူတော့သည်

"တောက်စ့်"

အောင်အောင်ထံမှတောက်စ်ခေါက်သံကြားရကာ အောင်အောင်ရဲ့ညီလေး ငြိမ်းအောင်ကမေးတော့သည်

"ကိုကြီးဘာဖစ်လာတာလဲ"

"ငါသွေးကိုလက်လွတ်ရတော့မှာလားငြိမ်းအောင်"

အခုသွေးဘေးမှာ ဟိုကောင်ရှိနေပီကွ ငါ့ရှေ့တင်ငါမြတ်နိုးရတဲ့လူသားလေးကိုသူငါခေါ်တဲ့အတိုင်းသွေးငယ်လို့ခေါ်တယ် သူ့ကိုသူလဲ မောင်" တဲ့သုံးနှုန်းတယ် ချစ်ရသူကိုလုယူခံရတဲ့ခံစားချက်ကြီး ငါရင်တွေကွဲရပါပြီကွာ သွေးငယ်ရယ် အလောက်တောင်ပျော်သလား ဟိုကောင်က ကိုယ့်လိုမျိူးသွေးငယ်"လို့ခေါ်တာကိုလေ
ကိုယ်ရူးတော့မယ်သွေးငယ် ကိုယ်တကယ်ရူးတော့မယ် ကိုယ့်ရှေ့တင်ဖြစ်ပြတ်သွားတဲ့ အရာတွေကို ကိုယ်ရင်မဆိုင်ချင်ဘူးကွာ အောင်အောင် စိတ်ထဲတွင်ပြောနေမိသည်
ဘယ်လိုနားလည်ပါလိမ့်မလဲ
"ဘာတွေပြောနာလဲကိုကြီးရာ"

"အွန်းးးဘာမှမဟုတ်တော့ဘူးငြိမ်အောင်ငါအခန်းထဲသွားတော့မယ်"

"ဟုတ်ကိုကြီး"

အောင်အောင်ရဲ့အပြုမူနဲ့အပြောဆိုတွေကို ငြိမ်အောင်ကနားမလည်သေးပါ ငြိမ်းအောင်သည် ကလေးသာသာဘဲရှိသေးသောကြောင့် အောင်အောင် ခံစားနေရတာတေ​ွကို

"အဟက်.."

"ဘာတဲ့ ကိုယ် ဟုတ်လာ သွေးငယ်နားမှာကပ်နေတဲ့အကောင်ကသူ့ကိုသူသုံးနှူန်းတာက ကိုယ် ဟုတ်လား"

"ဟားးးးးဟားးးးးဟားးးးး"
.........................................................

သွေးငယ်ဟာခုထိအဲ့တုန်းကပုံစံလေးအတိုင်းဘဲနော် သိပ်လှတာဘဲ မောင်နဲ့စတွေ့တဲ့နွေရာသီတုန်းက သွေးငယ်ဖေဖေကလိုက်ရိုက်နေတော့ မောင်က ကာကွယ်ပီးဖွက်ပေးခဲ့ရတာ အဲ့တုန်းက သွေးငယ်ဖေဖေကမေးတယ် သွေးငယ်ကိုတွေ့မိလားကလေးတဲ့ မောင်ကတော့ သစ်ပင်နောက်မှာသွေးငယ်ကိုပုန်းခိုင်းပြီး သွေးငယ်ဖေဖေကိုလမ်းလွဲပေးလိုက်တယ်လေ မောင့်သွေးငယ်ဟာလေ ကြောက်နေတဲ့ပုံစံလေးက သိပ်ကိုချစ်စရာကောင်းလွန်းတယ်ကွာ

မောင်(သို့မဟုတ်)ရင်းနှီးဖူးခဲ့သောသူစိမ်းWhere stories live. Discover now