EVRENLER ARASI

1. BÖLÜM

Sıradan bi günün sonunda bütün gün hayalini kurduğum yatağıma uzandım sonunda. İçim de garip bir his vardı.

Bundan 3 yıl önce shifting denen evrenler arası geçişin ne olduğunu öğrenmiştim. 2 yıl boyunca sürekli denemiştim ancak hiç bir zaman başaramamıştım. 1 yıl sonra içimde nedense başaracağım'a dahil bir his vardı.

Denemekten zarar gelmez diyip gözlerimi kapattım ve saymaya başladım..

1,2,3,4......98,99,100

Olumlamaları söyledim ve belirti almayı bekledim. Fakat hiç bir belirti alamadım.Gözlerimi bir an bile açmadan uykuya daldım..

Sabah gözümü açtığımda hemen yanımda 10-11 yaşlarında bir çocuk uyuyordu. Anlık panik ile yerimden sıçradım ve kafam tavana çarptığı için acıdı..

Y/N:SEN KİMSİN LAN!
NEREDEYİM BEN?!

Avazım çıktığı kadar bağırdım. Çocuk da benim gibi yerinden fırladı ve kafasını tavana vurdu. Ne kadar küçük bir yerdeydik böyle diye düşündüm. Burası bir dolaba benziyordu hatta depo da diyebiliriz..

Çocuk gözlerini kırmıştırıp ovaladıktan sonra sinirli ve şaşkın bakışlarından hemen sonra konuşmaya başladı.

?:Merlin aşkına Y/N! Petunia teyze geldi sandım!

Dedi. Bekle bu çocuk az önce petunia teyze mi dedi? Yüzü de bir yerden tanıdık zaten çıkaracam  bir yerden de nereden?
TABİ YA BU HARRY!
BİR DAKİKA EĞER BU HARRY İSE O ZAMAN!!

SONUNDA BAŞARDIM, SHİFTİNGİ BAŞARDIM!

Harry hala sinirli ve şaşkın bakışları ile beni izliyordu. Hemen kendimi yatağa bıraktım ve derin bir nefes aldım..

Mutluluktan havaya uçsam yeridir! Harry de gelip yanıma uzandı ve neden o şekilde bağırdığımı sordu. Heyecandan konuşamıyordum. Ve tam ağzımı açtım ki kapı sert bir şekilde çalındı.

Petunia teyze:HADİ KALKIN PASTIRMALARI OCAĞA KOYDUM YANARLARSA İKİNİZDE ÖLDÜRÜRÜM!

Ah keşke gözümü direk hogwarts'da açacağımı yazsaydım diye geçirdim içimden..

Harry:ben pastırmalara bakarım sen giyin sonra ben gelir giyinirim.

Dedi ve sonra hemen çıktı. Ne giyebilirim diye bir baktım fakat burda ki elbiselerin hepsi çok büyük ve eskiydi. Üzerime vernon eniştenin olduğuna emin olduğum bir siyah tişört ve dudlye'nin olduğuna yine çok emin olduğum bir pantolon giydim bulduğum bir kemerle pantolonun üzerimde durmasını sağladım.

Küçük dolaptan çıkıp harry'nin yanına gittim. Hala burda olmak garip geliyordu. Harry beni görünce üstünü değiştirmeye gitti.
Bende pastırmaların başında beklemeye başladım.

Ben pastırmaların başında beklerken içeri vernon enişte girdi. Beni baştan aşağı süzdükten sonra tek kaşını kaldırıp gözlerini kıstı.

Vernon enişte:Sana petunia'nın elbiselerini giy dememişmiydik!

Bunu demesini beklemediğim için hemen bişeyler geveledim.

Y/N:özür dilerim vernon enişte dolap çok karanlık olduğu için elime ilk gelen şeyi giydim!

Vernon enişte daha da sinirli bir şekilde konuşmaya devam etti.

Vernon enişte:Bana efendim diyeceksin! Seni ve o aptal kardeşini daha önce uyarmıştım bana vernon enişte değil efendim diyeceksiniz!!

Pardon da ben nereden biliyim sana ne diyeceğimi? Tövbe haşa vahiy yoluyla mı gelsin bana?