(13.bölüm) inihar

8 2 0
                                    

Hikayeni yazmaya başla

naz

defneyi kaçırmışlardı

kaan deli gibi etrafta volta atıyordu

buse ağlamaya başlamak üzereydi

atlas ve ardadefneye kavuşup sonra aynı gün içinde kayıp ettiği için üzgünlerdi

bense bir plan düşünüyordum onu en iyi ben tanıyordum gerektiğinde sakince ordan kaçabilirdi ama andezit taşı varsa işi zordu ve stres olursa hiç bir şey yapamazdı sakince düşünmem lazımdı odayı aradım bir kart vardı


kiralık ev ......... emlak

0 5.............

numarayı aradım

-pardon

-nasıl yardım edebilirim

-kerim adlı biri sizden ev kiraladı mı

-üzgünüz müşteri bilgileri veremiyoruz

yalan söylemek durumundaydım

-ben polisim bana söyleyebilirsin değilmi bir kız kaçırma operasyonundayım

-evet söyleyebilirim polis hanım


söyledi ve bende telefonu kapattım

"hey buldum defnenin nerde olduğunu buldum" herkes bana baktı sonra apar topar dışarıya çıktık atlasın arabası vardı onunla yola çıktık

1 saattir yoldaydık ve sonunda gelmiştik büyük bir apartmandı dikkatli baktığımda baktığımda andezit taşı olduğunu gördüm

-eyvah

kaanla göz göze geldik o da biliyordu içeri girdik tüm daireler boştu 5. katta kapısı kilitli biryer vardı kaan nasıl sinirlenmişse tüm gücüyle kapıyı kırdı içeri daldı yatak odasında yatan kişiyi gördü bu kerimdi kaan bir kaç dakika boğazını sıktı ve kerim öldü


diğer odaya koştum defne iç çamaşırlarıyla orda sandalyede bağlıydı beni görünce sadece durdu "sen bir hayalsin gördüğüm bir sürü naz ve buse den birisin yinede sanada anlatıcam kaan beni kaçırdı gerçek yüzünü gösterdi beni tecavüz etti bağırdım sevgilim acı bana dedim ama dinlemedi gücümü kulanmaya çalıştım başaramadım o korkmuşken dövüşemedim" ona dokundum "sen gerçeksin" onu çözdüm direkt herkesin arasından geçti ve apartmanın merdivenlerinden çıktı koşarak peşinden gittim kaanda peşimden ve diyerleri de geldi


defne çatıya çıkmıştı intihar edicekti "defne böyle bir aptallık yapmicaksın de mi" dedim dğerleride

-sana ihtiyacimiz var

-ölme ölemezsin

-gitme tekrar gitme

kaan aradan çıktı


sevgilim

o şarkıyı söyicekti küçükkende hep bunu defneyi sakinleştirmek için söylerdi

depresyon güzelim


"İyiyim" dedin, hep yordun kendini, kim bilir
Seni nasıl üzdüler, hiç bahsetmedi, gözlerin
Çok ağlamış, çaktırmıyo' belli, servetim
Canımı yolda buldum, sana verdim, dert değil
Bilmediğin şeyler var, inan hiç dert değil
Ama gözünün önündeydim, beni gör diye bekledim


Hadi gel döndür beni
Bi' gülüşüne bakar hepsi
Ah, deli sevgilim
Ah, benim dеpresyon güzelim


Hadi gel döndür beni
Bi' gülüşüne bakar hepsi
Ah, deli sevgilim
Ah, benim dеpresyon güzelimSevgilim





Sola döndüm, seni gördüm, bozuldu ezberim
Bilsen seni nası' görür, ah, bu çekik gözlerim
Senin için üzdüm dün herkesi, pişman değilim
Aklım fikrim sende, bu doğru, çok özledim





kaanın çok güzel bir sesi vardı defne dona kadı ve çıktığı duvardan indi kaan ona sarılıcakken

"DOKUNMA DOKUNMA BANA LÜTFEN BEN SANA BİLEY YAPMADIM SADECE SEGİMİ VERDİM" dedi ve ağlamaya başladı kaan iyice öfkelenmişti alt kata indi ve kerimin ölmüş bedenini getirdi "defne sana dokunan veya o aptalca şeyi yapan ben değildim bu kerimdş sana kendini kaan diye tanıtmış olabilir ama değil" dedi ve kerimi yere attı defne kaana baktı "yani sen gerçek kaanmısın beni kurtarmaya mı geldin ama ben çok kirlendim ölürsem temizlenirim" dedi ve tam atlicakkken kaan onu tutu "sen atlarsan bende atlarım" dedi defne kanı bizim yanımıza ışınladı ve atladı kaanda koşarak aşağı atladı


kaan

yaşama amacım ölürse benimde yaşamama gerek kalmazdı

defneye havada sarıldım ve sırtımı yere doğru çevirdim denfnenin "HAYIR" diye bağırmasıyla zaman durdu bunu defne yapmıştı "kaan ölemezsin seni yukarı ışınlicam ama aşağı atlama tamam mı" dedi "hayır atlicam oraya beni 1 milyon kere bile ışınlasan atlicam seni tekrar kaybedemem sen benim yaşam kaynağımsın" dedim defne gözlerime derin derin baktı "o zaman ölemem" dedi fısıldayarak "ölme benim için yaşa olmaz mı" dedim aynı ses tonunda "olur" dedi ve o an öpüştük zaman durmuştu herkes gibi keşke zaman dursa dememe gerek yoktu zaman zaten durmuştu ne kadar süre öpüştüğümzü bilmiyorum denfne bizi yukarı ışınladı ama zaman hayla donuktu ona baktım "evlenelim mi" dedim sadece onun gözüne bakarak "evlenelim" dedi zamanı düzelti güçleri gelişmişti artık andezit taşı olsa bile gücünü kulanıyordu.

bu olaydan 1 hafta geçti düğünümüze son 1 gün kalmıştı ama bilmiyorduk ki deniz bu anı bekliyormuş...


SELAMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMM (Bİ TIK UZUN OLDU Bİ TIK) BU BÖLÜMDE BİTTİ BU ARADA BURAYA KADAR OKUMUŞSANIZ 1. BÖLÜMDE KARAKTERLERİN FOTORAFLARINI KOYDUM

Pembe elmasWhere stories live. Discover now