¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
"අම්මා ඔයාට පුලුවන් ද මගෙ ඔලුව අතගාන්න..
ජන්කුක් සොහොන උඩින් ඔලුව තියාගත්තා.ඒක ඒතරම් වේදනාවක් නෙමේ..නෑ..ඒකට කමක් නෑ...
"සීයා තාත්තා කිව්වා ඔයා මට හුගක් ආදරේ කරා කියලා..මං ඉපදුන වෙලාවෙ සතුටට ඔයා හුගක් ඇඩුවලු....ඔයා මට ඒතරම් ආදරෙයිද අම්මේ
"මට ඔයා නැතුව පාලුයි....ඒත් මටත් පුලුවන් අනිත් අය වගෙ අහස දිහා බලාගෙන ඔයා එක්ක කතාකරන්න...ඔයා මාව අහගෙන ඉන්නවා නේද..
"මං ඔයාට හුගක් ආදරෙයි...මං ඔයා එක්ක හුගක් දේවල් කරන්න හිතන් හිටියා..මං හිතුවෙ නෑ ඔයා....මා....ව
අනෙ අම්මා...ඇයි මාව දාලා ගියේ....
ජන්කුක් ඇඩුවා..සොහොනෙ වේලුනු සුදු බිත්ති ජන්කුක් ගෙ කදුලු නිසා පාට ගැහුනා.ජන්කුක් ට වෙලාව ගානක් උනෙ නැ..එයා අම්මා එක්ක හැමදේම කිව්වා..හුගක් දේවල් ...එයා ඇඩුවා..අත් තුවාල කරගත්තා...වේදනාව දරාගන්නම බැර් තැන ජන්කුක් ඔලුව සොහොන් ගලෙ වද්දගත්තා..
එයාගෙ පපුව හුගක් රිදෙනවා..මහ හුගක් රිදෙනවා..ඇයි දෙවියෝ එයාගෙ අම්මව ගත්තේ...එයාට අම්මව ඕනිනේ...අඩුම එක දවසකටවත්...ඇත්තමයි එක දවසක් අම්මත් එක්ක ඉන්න දුන්නොත් එයා දවස ඉවරවෙනකන්ම අම්මව බදාගෙන ඉන්නවා...
"බේබි ඕක නතර කරන්න....
ටේහියුන් ජන්කුක් ඔලුව සොහොනෙ වද්දගන්නවා දැකලා දුවගෙන ආවා..දෙවෙනිපාර ඔලුව වදාගන්න කලින් ජන්කුක් ව අල්ලගත්ත ටේහියුන් ජන්කුක් ගෙ රතු උන මූන දිහා බැලුවා..ජන්කුක් ට අඩාගන්නවත් බෑ..එයා ඒ තරමට අඩලා..
"අපි යමු...
ජන්කුක් ටේහියුන් ගෙ ඇගට බරවෙද්දි ටේහියුන් මොකුත්ම නොකියා ජන්කුක් ව උස්සගත්තා..
