Kendi Elimle Ölüm

Bölüm 1

Hadi bakalım Efsun hanım bu kez  kap artık bu işi. Ama yok bu kez yapcaksın hem zaten sen yaparsın ya. Of ya bu kez de eli boş dönersem. Yok yok Efsun yapar. En fazla ne kadar zor olabilir ki. Ya çok inatçıysa. Hem ben de inatçıyım kim benden daha inatçı olabilir ki. Gerçi benim ihtiyacım yok ki bu işe niye böyle stres yapıyorum ki. Hem iş olmasa da olur en iyisi gitmeyeyim ya. Kızım Efsun ne saçmalıyorsun ya bu işi kendin için alacaksın. Hep güç hep güç nereye kadar. Biraz da kendi emeğimle geçineyim .

Yine kendi kendime her iş görüşmesinden önce yaptığım klasik konuşmadan sonra evin önüne geldiğimi farkettim. Bir an geri dönmeyi düşündüm ama çoktan zile basmıştım bile. 

"Buyrun ? " 

"Iıı şey ben iş görüşmesi için gelmiştim de. " 

"Hangisi?"

Acaba kaç tane iş görüşmesi olabilir ki?

"Köpek gezdirme(!)"

"Peki bekleyin ben Füsun hanıma haber vereyim."

Ev ne kadar da büyük ya. Kaç kişi yaşıyor burda. 

" Füsun hanım sizi bekliyor buyrun."

Oha evin düzenine bak. Heryer bitkilerle dolu. İçerden hayvan sesleri de geliyor.

"Merhaba sen Efsun olmalısın?"

Hayvan sesleri içerisinde bir insan sesi. Ne kadar da ilginç bir ev.

"Iıı şey evet ben Efsun."

Şaşırmış gözlerle etrafa bakıyordum . 

"Ah herkes aynı. Bu kadar şaşırmana gerek yok hayvanları seviyorum ve gördüğüm tüm hayvanları satın alıyorum.Ya da sokaktaki bazı hayvanları benimsiyorum."

"Neden ki? Sonuçta onların da bir yaşam alanı ve düzeni var. Hem benimsiyorum lafı da hiç iç açıcı değil. Sanki onlar malmışta onları benimsiyomuşsunuz gibi. Hem bir evde bir hayvana bile ortam yaşam koşulları sağlanamazken siz nasıl olurda hepsine bakabilirsiniz ki? Bence bu tam bir saçmalık evi hayvanat bahçesine çevirmişsiniz. Sizce de yanlış değil mi? Hem ben hayvanat bahçelerini de kınıyorum."

Al işte Efsun yine ağzını açtı. Tamamdır bitti benim işim çıkabilirim bence. Bir iş görüşmesinde de şu ağzımı tutsam ölürüm dimi zaten?

"Bitti mi?"

Sakin gözlerle bir kaşı kalkık tıpkı teyzem gibi bana bakıyordu.

"Şey galiba bitti."

"İyi güzel gel benimle."

Hadi canım kovmicak mıydı beni? Yoksa direk hayvanların önüne atıp yedirtmeyi mi düşünüyordu?

"Acaba nereye gittiğimizi sorabilir miyim?"

"Aşağıya."

Ney? Aşağıya derken neyi kast ediyordu acaba? Gitgide seslere yaklaşıyorduk. Bir bodrum katında en fazla kaç hayvan saklanabilirdi ki ? 

"Geldik."

"Yok artık. B-bu-bur-ası burası da neresi? "

İLK BÖLÜM OLDUĞU İÇİN KISA YAZMAK İSTEDİM. AMA OKUYUCU SAYISI ARTTIKÇA DAHA DA UZUN YAZMAYA ÖZEN GÖSTERECEĞİM. BİR DAHAKİ BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE. :-)  :-). :-). ;-)