Kuzey Düğümü - ( Gizem / Dram )

Bölüm 3: Gerçeklerin güçlüğü

Annemin hadi gel bakalım eğer hazırsan dediğini duyup aşağı koştum. Babam ne zaman gelecek diye sordum 1 saat sonra dedi. Yarın senin doğum günün için hediye alacaktı. Süpriz olmasını istiyordu ama aramızda kalsın hevesini kırmak istemiyorum. Yarın 18 oluyorsun dedi. Tamamen unutmuşum. Akşam yemeğine babanıda bekleyelim önce bir çay içelim için ısınsın dedi. Annemin yanımda oluşu zaten benim için yeterdi ama o benim ne kadar heyecanlı ve ürkmüş olduğumu farketmiş olmalı. En sevdiğim tatlıdan bir dilim koyup çayımızı da doldurmuş. Gözlerini bana kitlenmişti. Anne dedim. Nerden başlayacağımı bilemiyorum. Dün bir rüya gördüm. Sıradan bir rüya gibi geldi ama ama ... Kızmayacaksın değil mi? Evet dedi. Bugün öğretmenime sormak istedim ama beni tatmin etmedi. Bana kaderden bahsetmeye başladı. Bende bunu bir imama sormak istedim. Bugün eve yürüyerek gelmek istedim ve bir camiye rastladım. Rüyamı uzunca anlattım. Ee dedi. Bende şeyy. Camiye gireceğim zaman kapıdaki imamı farkettim. Elinde o rüyamdaki çocuk gibi yasemin tutuyordu. Korktum uzaklaştım dedim. Annem. Oradakinin imamı olduğundan emin misin dedi. Evet anne cübbe giyiyordu. Canım ordaki imam geçen ay vefat etti henüz bir imam atanamadı babanda o yüzden kendi muhitindeki camiye gidiyor dedi. Donup kaldım. Deliriyor muyum anne dedim. Canım yanlış görmüş olmalısın belki bir öğrencidir dedi. Evet olabilir deyip annemi rahatlattım. Sonra yukarı çıkıp abdest alıp dua etmeye çalıştım. Çok korktum. Allahım bana ne demek istiyorsun çok korkuyorum dedim. Ölmüş birini nasıl görebilirim ki hemde canlı kanlı. Bu nasıl mümkün. O gece uyumaktan çok korktum. Bana ne demek istiyorsun dedim. Kalan derslerimi bitirmem gerektiğini hatırladım. Kalkıp üzerimi değiştim. Sınav gününe kadar bu sadece bür sanrı olmalı. Stresten hayal görmeye başladım evet sebebi bu olmalı diye geçirdim. Babamın geldiğini duyunca akşam yemeğini hazırlamak için aşağı koştum. Babamın elindeki koca yasemini farkettim sanırım buydu. Buydu hissettiğim. Rahatladım. Bana terfi aldığını söyledi. Hediyen ise bir bilgisayar dedi. Çok sevinmiştim yarını bekleyemez bı hediye bir an önce al bak istedim dedi. Yemek yerken sohbet etmeye başladık günün yorgunluğunu üzerimden atmıştım. Ailem bana ilaç gibi gelmişti. Onların varlığı beni mutlu ediyordu. Bugün yaşadıklarımı bir anlığına unutup iyi geceler öpücüğü kondurdum her ikisine yukarı odama çıktım. Etrafı toplayıp uyumaya hazırlandım. Yastığımın bu kadar yumuşak olmasına şükür ettim. İnsanın dertli olduğu zamanlar uyku gerçekten zor olmalı.