Anlaşmalı Sevgililik (Boy×Boy)

21. Bölüm

Sınava hazırlandığım için çok bölüm atamıyorum.
Atabildiğim zamanlar atıcam bölümleri.

Sabah erkenden kalkıp işe hazırlanmaya başladım. Üstüme siyah bir takım elbise giymiştim.

Telefonumuda aldıktan sonra salona indim. Salona girdiğimde koltukta Alexanderı görmeyi beklemiyordum.

"Günaydın efendim" dedim

Ama yüzüne baktığımda somurtuğunu fark ettim.

"Günaydın" diyip ayağa kalktı.

Evden birlikte çıkıp. Bir kafeye gittik. Birer kahve alıp şirkete geçmiştik.

Ben masama geçerken Alexander da odasına girmişti. Kararımı ona söylemem lazımdı ama nasıl söyleyeceğimi bilemiyordum.

Ben tam içeri girip söylemeye karar vermişken bir kadın geldi. Kadın aşırı bakımlı ve fit vücutluydu doğrusu daha önce buraya geldiğini hiç görmemiştim.

"Hoşgeldiniz kime bakmıştınız" dedim

Kadın bana bir bakış atıp.
"Alexander için geldim haberi vardı"

"Bir dakika efendim hemen arayıp size dönücem"

Masamdaki telefonu alıp Alexanderı aradım.

"Alo efendim burda bir hanımefendi vardı sizin haberiniz varmış" dedim

"İçeri yolla Michael " Dedi

Bugünde nedense bana bir soğuktu.

"Buyrun hanımefendi girebilirsiniz" dedim

Kadın içeri girdikten sonra içim içimi yemeye başlamıştı. Kimdi acaba o kadın üstelik çok yakın gibi davranmıştı.

Boşverip işime geri döndüm.

□■□■□■□■□■□■□■□■□■

Boşveriyim dedim ama artık nerdeyse 30 dk olmuştu ve ben artık dayanamıyordum.

2 kahve hazırlayıp. Kapıyı çaldım içerden "gir" sesini duyduktan sonra içeri girdim.

Ama girdiğim gibi Alexanderı ve o kadını koltukta fazla yakın bir şekilde görmeyi beklemiyordum.

"Kahve getirmiştim efendim" dedim Ama eminim ki sesimden anlaşılıyordu bozulduğum.

Tam Alexander bana cevap vericekken o kadın hemen söze girmişti.

"Tamam canım hadi bırak ve çık bölme bizi" Dedi

Bende hemen masaya bırakıp odadan çıktım.
Kendimi çok kötü hissediyordum. Zaten bozuk olan moralim daha da bozulmuştu.

İşlerimi halledip. Diğer çalışnalara terasa gittiğimi söyledim.

Bir kahve alıp terasa çıktım. Hava soğuktu ama kafam o kadar doluydu ki bunu düşünecek halim yoktu.
.
.
.
.
.
.
.
.

Aradan ne kadar zaman geçmişti bilmiyorum ama soğuktan titrediğimi fark etmiştim.
Saatime baktığımda neredeyse 1 saattir burda olduğumu fark ettim.

Aşağı inip masamda ki eşyaları toplamaya başladım.

"Nerdeydin sen" arkamdan gelen sesle yerimde sıçramıştım. Bir insan neden sessiz yaklaşırdıki.

Arkamı döndüğümde triple bir sesle
"Terastaydım efendim" dedim

"Hızlı ol ve arabaya gel" diyip önden gitmişti.

Elimdeki kağıdı sinirden sıktığımı farkedip hemen elimden bırakmıştım. Çantamı alıp. Hemen arabaya bindim.

Benim binmemle arabayı çalıştırmıştı.