Anlaşmalı Sevgililik (Boy×Boy)

10.Bölüm

Sabah gözlerimi yorgun bir şekilde açtım. Kim bulmuştu bu sabah sabah işe gitme işini. Kanepeye baktığımda Alexanderı görmüştüm. Çok rahatsız bir şekilde yatıyordu.

Ama umrumda değil kendi istedi. Her neyse biraz yatağımda telefonumla oynadım. Telefonla oynamanın en rahat yoluydu.

Biraz daha oynadıktan sonra hazırlanıp. Sessiz bir şekilde aşağı indim. Görevliler kahvaltı hazırlıyordu.

Yanlarına gidip. Yardım etmek istedim.

"Meryem abla bende yardım edeyim size" dedim

Bana küçük bir gülümseme sunup.
"Yok efendim siz oturun biz hazırlarız" Dedi

Çok tatlı kadındı. Uzun zamandır Alexanderın yanında çalışıyormuş.
Neredeyse 50 yaşlarındaydı.

"Meryem abla bana lütfen ismimle seslen. Hem yardım etmek istiyorum" dedim

Bana gülümseyip.
"Pekala Michael" Dedi

Biz hepbirlikte kahvaltı hazırlamaya devam ederken

Alexanderın sesiyle ona baktık.
"Günaydın "
"Günaydın Alexander, Leo yu da uyandırır mısın"

Başını olumlu anlamda sallayıp. Yukarı çıktı. Bizde sofrayı hazırlamayı bitirdik.
Ben yerime geçtim.

Alexander önden, Leo da arkasından merdivenlerden inip. Masaya geçtiler.
Leo enerjik bir şekilde "Günaydın " Dedi

Bende aynı şekilde "Günaydın" dedim.

Kahvaltımızı edip.

Hazırlandık. Biz Alexanderla birlikte şirkete gelmişken. Leo alışverişe gideceğini söyledi. Jason olayını konuşmak istiyordum. Ama anlaşılan akşama kalmıştı.

Alexander odaya girmeden önce arkasını dönüp. Konuşmaya başladı.

"Michael odamda dinlenicem. Gelen olursa yarım saat sonra gelmelerini söyle Benjaminde dahil." Diyip odasına girdi.

Bende masama geçip. Bugünkü işlerle ilgilenmeye başladım. Bugün bir şirketle toplantı vardı.

Çok sıkılmıştım. Kahve almaya karar verdim. Hem bu sayede belki klara ve maxe denk gelirsem sohbet de edebilirdim.

Kahvemi hazırlamaya gelmiştim. Ama şansıma kimsede yoktu. Ben kahvemi beklerken arkamda bir hareketlilik hissettim.

Arkamı döndüğümde benjamini gördüm.
Bana gülümseyerek bakıyordu.

"Selam nasılsın " Dedi

"Selam iyiyim sen nasılsın" dedim bende nezaketen bu adamdan hoşlanmıyordum. Her zaman bir yerden çıkıyordu.

Bana gülümseyip.
"Bende iyiyim  çıkışta müsaitsen buluşalımı" Dedi

Adam yürümüyor resmen koşuyordu.
Tabi ki de reddettim.

"Üzgünüm çıkışta işim var" diyip. Yanından geçicektim ki Eliyle kolumu tuttu.

"Hm peki öğle yemeğinde birlikte yesek 
Yada yarın çıkışta buluşabiliriz"dedi

Yarın uğraşmak istemediğim için öyle arası teklifini kabul ettim.

Masama geçip. İşlerimle ilgilenmeye devam ettim.

Alexander ın ağzından

Odama geçip. Sabahı düşünmeye başladım. Sabah onu kahvaltı hazırlarken fazla sevimli bulmuştum. Neden böyle hissetmiştim anlamıyorum.

Bugün bir şirketle toplantım vardı. O şirketin sahibinin de yapışkan bir kızı vardı. Kız resmen beni görünce deliriyordu.

Sanarım Michael sayesinde bu kızdan da kurtulabilecektim.  Onlara sevgilim dersem eminim babasıda aramızı yapmaktan vazgeçerdi.

Başım çok fena çatlıyordu. Biraz uyusam birşey olmazdı herhalde.
.
.
.
.

Biraz fazla uyumuştum sanarım. Öğle yemeği saati gelmişti.
Odamdan çıkınca masada Michaeli göremedim. Muhtemelen yemeğe gitmişti.

Bende karşı taraftaki restauranta gitmeye karar verdim.

Restauranta girince cam kenarında oturan Michael ve Benjamin görmüştüm.

Benjamin gelmişti ve benim haberim yoktu.

Bu işte birşeyler vardı.

Yemeğimi söyleyip. Bir masaya oturdum. Hem yemeğimi yiyip. Hemde bir yandan onları izliyordum.

Benjamin gayet mutluyken.
Michael sıkılmış bir şekilde oturuyordu.

Yani bir bahanesi olsa hemen kaçacak gibiydi.

Benim neden sinirlerim bozulmuştu ki