Odadan çıktıktan sonra düşünmeye başladım. Kabul etmesem işsiz kalıcaktım. Doğrusu bu işide tesadüf eseri bulmuştum. Şimdi işimi kaybedersem ailemin yanınada dönemezdim. Mecburen kabul edecektim. Daha işten çıkmamıza 1 saat vardı. Gerçi benim için saat o kadar da önemli değildi çünkü Alexander çıkmadan ben çıkamazdım. Ne saçma bir kural ya Sanki bensiz ölüyor paşam. Neyse gidiyimde kabul ettiğimi söyliyim.
Kapıyı çaldım. "Gir" Dedi Kapıyı açıp selam verdim. "Efendim sizinle konuşmam gerek" dedim İlk bir şaşırdı. Neye bu kadar şaşırdıysa artık. "Konuşalım Michael" Dedi "Efendim ben kabul ediyorum ama benimde şartlarım var" dedim. Neyime güveniyorsam artık.
Alexandera baktığımda bir anda ciddileşmişti. O birşey diyemeden ben başladım söze "Efendim öncelikle benim işimi kadrolu yapmanızı istiyorum. Bide teklif ettiğiniz 2 katı parayıda kabul ediyorum." Dedim. ( doğrusu çok saf bir karakter olmasını istemedim.)
Aklıma ev fikri gelince. "Ama Efendim doğrusu birlikte yaşamak konusunda emin değilim." Dedim.
Bana bir süre bakıp. "Diğerleri benim için uygun ama aynı evde yaşamamız daha uygun ve daha kolay olur. Hem evde benim çalışanlarım var hiçbir şey yapmana gerek de yok. Ayrıca sadece benimle yemeklere ve davetlere katılsan yeter." Dedi
Bir süre düşününce mantıklı gelmişti. Napiyim çok tembel biriydim. Çalışanların benim yerime işlerimi yapması işime gelirdi. Bunu bir süreliğine tatil gibi düşünebilirim. "Kabul ediyorum efendim" dedim
Bana bakıp " o zaman bi sözleşme hazırlasam iyi olur" Dedi Ne! Ne sözleşmesi ya "Affersiniz Efendim anlamadım" dedim
"İkimizi de güvenceye alıcak bir iş anlaşması olarak düşün" Dedi Adam resmen açık açık güvenmiyorum sana dedi. Tamam madem öyle oynamak istiyor. Neden olmasın.
"Tamam efendim hazırlayıp bana ulaştırırsınız" dedim "Tamam çıkabilirsin Michael" Dedi
Bu adam da ne kadar çok seviyor ismimle seslenmeyi.
Şirketin balkonuna çıktım. Sigara içmeye başladım. Doğrusu pek sigara içmezdim. Ama arada kaçamak yapardım.
Bi 5 dk sonra arkamdan adım sesleri duydum. Birisi bana sesleniyordu. "Selam Michael" Arkamı döndüğümde Benjamini gördüm. Demek adımı unutmamış. Bana o günkü gibi bakıyordu. "Selam" dedim "Nasılsın a sendemi sigara içmeye çıkmıştın. Bende Alexanderı görmeye gelmiştim. Bir sigara içip öyle gidicektim yanına" dedi "Evet Bay Benjamin, Alexander bey odasındaydı. İsterseniz haber verebilirim" dedim.
Hayır anlamında başını salladı. "Aslında Michael ben sesinle konuşmak isterim" Dedi Adamın yüzüne resmen boş bir şekilde baktım. "Tabi konuşalım" dedim Düşünür gibi bakıyordu.
"Mesela Michael sen nerelisin temel sorulardan başlamak isterim" diyip gülümsedi.
Bende gülümseyip. "Ben aslında doğma büyüme ingiltereliyim" diyip "siz" Diye sordum
"Ben amerikalıyım, Alexanderla tanıştıktan sonra buraya ingiltereye geldim." Dedi "Pekala Michael bir sevgilin varmı" yüzüme garip bir umutla bakıyordu. Sanki evet dersem üzülecek gibi bakıyordu. "Hayır" dedim Gözlerinin parladığını görmüştüm. Doğrusu çok garip gelmişti. "Benjamin bey benim işe geri dönmem gerek izninizle" dedim Bana" Görüşürüz Michael " Dedi Maşallah herkeste özellikle ismime dikkat kesiliyordu. "Görüşürüz" diyip. Masamın başına geçtim. Önümdeki sözleşmeyi görünce kaşlarımı çatım.
Doğrusu bu kadar çabuk hazırlamalarını beklemiyordum. Gözlerimi sözleşmenin üzerinde gezdirdim. Son maddeye kadar herşey gayet normaldi.
Ne demek sözleşmeyi iptal etmek için 1 milyon dolar neydi. Ben hayatımda bu kadar parayı bir arada görmemiştim. Ve bu sözleşmenin 1 yıl süresi vardı yani 1 yıl içinde sözleşmeyi iptal edemezdim.
Şimdi napmalıydım. Her iki türlüsüde çıkmaz sokaktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
