Bilinmeyen: Yalnız değilsin
Bilinmeyen: Sakın öyle olduğunu düşünme bir daha.
Bilinmeyen: Bugün defterin düştüğünde yerine koyarken gördüm. Silmiştin ama tam silememişsin işte.
Bilinmeyen: Sinan ne zaman yalnız hissedersen bana yaz
Bilinmeyen: Söz veriyorum burada seni bekliyor olacağım
Sinan: Neden?
Bilinmeyen: Hm?
Sinan: Neden beni bekleyeceksin ki?
Sinan: Bizim okuldasın, bizim sınıfa çıkıp giriyorsun hatta belki sınıftan birisin
Sinan: Okulda yanıma gelemeyecek kadar korkarken burada nasıl bu kadar yakın davranabiliyorsun?
Sinan: Ah seni de anlıyorum tabii
Sinan: Kim benimle yüz yüze konuşur ki zaten? Ama benim kızdığım nokta bu yaptığın şey.
Sinan: Bu bir şakaysa ya da ciddiysen bile samimi gelmiyorsun
Sinan: Bu yüzden böyle şeyler yazma ve bir daha da defterimi karıştırma.
Bilinmeyen: Senin yanına gelmekten korkmuyorum. Sadece şuan bunu yapamam.
Bilinmeyen: Neden mi böyle şeyler yazıyorum?
Bilinmeyen: Hâlâ nasıl anlamazsın?
Bilinmeyen: Seni seviyorum aptal.
