THE UNCANNY COUNTER ~jecrinwq

14. BÖLÜM

Yanımıza büyük bir araba yanaşti sırtım arabaya dönüktü arabadan biri beni içeri çekti bir süre cirpindim sonra bir yere geldik gözümü ve ellerimi baglamistardi beni arabadan çıkarıp bir yere fırlattılar gözüm kapalıydı hicbirsey göremiyorum yere oturdum ve biryere yaslandım

Yn: siz kimsiniz bı-bırakin beni

Mun:ruhunu çıkarmak kolay olucak

Sesin sahibinden onların kim olduğunu anladım

Yn: senin ananı avradını sulaleni-

Yüzüme bir tekme yedim ağzım kanıyordu

Yn: ah aah

Yn:siz ne kadar ezik insanlarsiniz ya

Motak: biz mi ezigiz

Yn: evet siz gözlerimi açmadan kolay olur birde gözlerimi açın o zamanda eşit olamayız çünkü 5 vs 1 o yüzden en azından gözlerimi açmalısınız

Hana: ben açarım

Yanıma geldi geri çekildim

Yn: sen olmaz

Hana: ne

Yn: sen olmaz başkasi açsın

Jeok Bong: ben açarım

Yn: sanada guvenemiyorumda neyse

Mun: ama biz sana guvenmistik

Yn: ya bı boş yapma daaa

Gözlerimi açtılar burası sığınakta ellerimide kendi kendime açmaya çalışıyordum

Yn: bu ne şimdi

Mun: bişey değil ihanetinin bedeli

Yn: hahahah ne yani bunun bedeli ölmem degilmiydi

Motak: ölmemişsin iste o yüzden farklı bir biçimde vercez

Yn:en başında öyle konuşmuştuk Yung kuralları bunlar degilmiydi

Mun:evet öyleydi

Ellerimi açmaya çalıştığımı farkettiler

Motak: şunun ellerini biri açsın boşuna enerji kaybetmesin zaten kaçmaya çalışırken kaybedicek

Jeok Bong tekrar gelip ellerimi açtı bende ayağa kalktım onlara bakıyordum artık kabullenmistim sonum buydu

Yn: tamam ruhumu çıkarabilirsiniz

Hana: ne neden teslim oluyorsun

Bayan Chu: Yung seni geri kabul etmez bunun içinse boşuna yapma

Yn: sizin boklu ekibinize gelmek isteyen yok zaten

Motak: ee neden teslim oluyorsun

Yn: yoruldum

Mun: ne nasıl yani

Yn: yoruldum artık herkesin bana düşman olması gerçekten zoruma gitmeye başladi evet bu yolu ben seçtim ama keşke secmeseydim o yüzden ruhumu çıkarın artık

Hana: ciddi misin

Yn: buna sen karar ver ordan bakınca ciddi degilmiyim

Motak: o zaman çıkaralım yat yere

Yere uzandım elimi kalbimin üstüne koydum motakta elini elimin üstüne koydu diğerlerinde çevremizi sardı

Yn: böylemi biticekti ya

Motak: bizim hikayemizde böyle biticekmiş yn

Yn: mutsuz son yani

Elimi cebime doğru uzattım cebimdeki bicagi tuttum

Bayan Chu: MOTAK DİKKAT ET

Tek fırsat buydu ya şimdi ya hiç bıçağı motak a sapladim

Yn: umarım bu hayalini birgün gerceklestirirsin gerçekten herşey biterse bu sonu sana bizzat ben vericem

Bicagida motakla birlikte bıraktım motak kendini yana doğru bıraktı bayan Chu onunla ilgileniyordu diğerleri bana daldı sağlam bir dayak yiyordum gerçekten şimdi öleceğimi düşündüm bulduğun ilk firsatta ayağa kalktım öksürmeye başladım hana yakamdan tuttuğu gibi beni duvara yapıştırdı

Hana:AMACİN NE LAN SENİN

Yn: önce herkese kendimden nefret ettiricem sonrada gururla cehennemi boylicam

Mun: hana onu bana sal motakin yanına git

Hana beni bırakınca hemen mun tuttu yakamdan üst üste yumruklar atıyordu gerçekten yediğim en ağır dayak ti bu mun beni yere fırlattı elleriyle saçıni arkaya attı bana gelice yerde oksuruyordum ağzımdan kaç çıkmaya başlamıştı mun sacimdan tuttu ve ayağa kalkmam icin zorladi ayağa kalktım

Mun: CİDDEN BU SONUMU SECTİN HA O KADAR MALSİN Kİ ACİSİZ BİR SEKİLD RUHUNU CİKARİCAKTİK AMA SEN BUNU İSTEMEDİN VE SİMDİKİ HALİNDEN MEMNUNMUSUN

Mun tekrar yere fırlattı beni sonrada gelip kıyafetinin omuz kisimlarindan tuttu tam beni ayağa kaldırmaya calisicakken yerde bulduğum bıçağı onada sapladim normalde hiç yapmak istemiyordum ama böyle devam ederse gerçekten ölücektim. Kurtulmak için tek şansım buydu.

Mun:yeter be pic kurusu

Yüzüme son bir yumruk attı ve kendini yana birkati.

Hana: SENİ GERCEKTEN ÖLDÜRÜCEM ARTİK

Herkes bize doğru bakmıştı mun u da bicaklamistim ama istem disiydi hana üzerime atladı ve beni yumruklamaya başladi benim yanimdan kalkıp mun un yanına gitti kalkıp çıkışa yürümeye başladım üstüm hep kandı çıkarken askıda bir ceket gördüm hemen alıp girdim ve dışarı çıkıp otele gittim bayılmak uzereydim ama otele az kalmıştı kafam öne egikti kaldiramiyordum çünkü yüzüm hep kandı odanın kapısını çaldım kapıyı wong açtı

Wong: nerdesin sne kaç saattir seni arıyoruz

Derin derin nefes alıp veriyordum kafamı kaldırdım yüzündeki kanları gördü.

Wong: ne oldu sana geç iyilestiriyim ağzını yüzünü dagitmislar lan

Yn: hiç sorma wong

içeri gidip koltuklardan birine oturdum

Hwang: lan sana ne oldu kim yaptı bunu

Yn: avcılar

Hwang: nasıl bu kadar dayak yemeyi başardın

Yn: ya 5 kisi daldilar bende 2 tanesini bıçakladım sonra ağzıma sictilar

Wong: durda iyilestiriyim

Yn: önce duş alcam bekle

Gidip duş aldım yere baktım akan su kirmiziydi bornozu üstüme geçirdim ve gidip üstümü giydim sonrada wong beni iyileştirdi

Yn: gerçekten çok yorgunum bir süre uyicam 2 3 gün uyursam şaşırmayın

Biraz saçma olmuş olabilir ama fikir yok