මේක ඇවිල්ලා ටිකක් විතර වෙනස් කතාවක්..ඔන්න මම තමයි මේ කතාවේ කතා නායිකාව..අපි ඉතින් වැඩි කතා නැතුව මේ වෙනස් කතාව මොකද්ද කියලා දැනගමු නේද?ඔන්න එහෙනම් මම පටන් ගන්නවා හාද...
මේ කතාව පටන් ගන්නේ එකෝ මත් එක නගරෙක ලස්සනට ඉර පායලා මල් පිපිලා තියෙන වටපිටාවක කුරුළු රංචුවල කීචී බීචි නාදේ එක්කනම් නෙවෙයි ඔන්න..මේ කතාව පටන් ගන්නේ චීනේ බිජිං නගරේ ප්රධානම පෙලේ කොලේජ් එකක මහා දවාලේ ගිනි කට්ට අව්වේ ග්රවුන්ඩ් එක මැද්දේ ගුටි බැට හුවමාරුවක ඉන්න මහා නසරාණී කොල්ලෝ සෙට් එකකගෙන්..
"ආයි...යකෝ කකුල විකන්න එපා.."
"එහෙනම් තෝ බල්ලා මගේ අත විකුවේ"
.
.
"මට උබව පේන්න බෑ බිංකුඩෝ"
"ඉතින් මගෙ දිහා නොබල හිටපන්කෝ පාත්තයෝ"
.
.
.
"තමුසේ මියැන්ගේ පස්සෙන් යන එක නතර කරනවද නැද්ද ආ?""නෑ මන් නතර කරන්නෑ..ඇයි තමුසේ මොනවා කරන්නද ආ?"
"කිව්ව දේ අහලා පැත්තකට වෙලා ඉන්නවා"
"නෑ මම පැත්තකට වෙන්නෑ...පුලුවන් දෙයක් කරහන්.."
"උබට මම..."
"හූ....අපිනම් තෙමෙයි වැස්සට"
( Xiao Zhan , Age 22)
තමන්ගේ පැත්තට වේගෙන් විසි වෙලා ආපු බාස්කට් බොලේ හරි ලේසියෙන් මගඇරපු ජාන් යීබෝට දිවත් ඇදලා ඇද කරා වුනත් නොහිතපු මොහොතක විසි වෙලා ආපු ගඩොල් බාගයක් ඔලුවේ වැදුන පාරට බිම ඇදගෙන වැටුන ජාන්ට මහා දවාලේ තරු මන්දාකිනි පේන්න ගත්තා..
YOU ARE READING
♡ 𝑀𝓎 𝒯𝓇𝓊𝑒 𝐿𝒪𝒱𝐸 ♡
Fanfictionඔබේ සැබෑ ආදරය ඔබගේ ක්රශ් එකම ක්රශ් එක කරගත් අනෙකාද විය හැක 😌