En son bir daha uyuyamayqcagimi anladigimdan telefonumu elime aldim.Saat gece 4 falandi baya gecti.
Instagrama bakarken Sebastian'in cevrimici oldugunu gordum.
O da mi uyumamisti.
Mesaj yazmaya basladim.
Aaaaaa-
-Noldu Elin uyumadinmi sen
Uyudum ama uyandim-
-Ya hadi gerseyi anladim mesaj yazarken niye aaaa diye basliyon.
Icimden geldi-
-Sen gece kafayi buluyon
Ben korkuyom aslinda altima siccam glb-
-Abartma
Pardon ama yanina geliyimmi-
-Iyi gel
Ama dur korkuyom cok karanlik-
-Tamam ben gelirim bekle
Instagrami kapatip daha dogrusu telefonu kapatip beklemeye basladim.
Kapinin onunde karanlik bir siluet gorunce aniden korksamda Sebastian seslenince korkum gecti.
"Sen onunu nasil goruyon"
"Fener ile geldim"
"Evet bu yollara Fener ile geldin"
Yaptigim espriyi iste neyse anladigini dusunerekten onu takip etmeye basladim.
"Duru napiyo acaba"
"Bilmem uzulmustur bisey sorcam"
Aniden durmasiyla ona carpmistim.Dengemin bozulmasiyla yavasca arkaya dogru giderken bilegimden tuttu ve beni cekti.
"Dikkat etmelisin"
"Pardon pardon sen ne sorcaktin"
"Duru,Ferdi'den hoslaniyo mu"
"Bak kimseye soyleme ama tamam mi sakın"
"Tamam soyle sen"
"Bak kimseye"
"Ya tamam Elin uzatma merak ettim."
"Evet hoslaniyo"
"Belliydi zaten"
"Niye soruyon o zaman"Sesim bi tik yuksek cikmisti.
Yururken ayriyetten muhabbet ediyorduk resmen o sirada odaya varmistik.Elektrikler hala yoktu.
"Bu arada ben yine uyucam sen napcan"
"NIYEE!"
"Allah Allah niye bagiriyon sen Elin"
"Pardon da yani burda ben varim sen uyucam diyosun"
