kim bu yakışıklı? (age play)

6

3 ay boyunca tae ve yoongi

Yoongi

"Kendi gözlerimizle gördük.. Jungkook little.. yanında kimsesi yok birilerine ihtiyaçı var ama yanında olan kimsesi yok tae"

"Biz hariç.."

Ağlama seslerinin artmasıyla salondan çıkmış küçük bebeğin odasına adımlanmıştım

"Hey..uslu oğlan sakin ol buradayım.. ağlama artık"

Kollarının altlarından tutarak onu kucağıma almış bir elimi kalçasının altına koymuştum

İyice sakinleşmesi için odada voltalar atmaya başlamıştım

Başı yavaşça omzuna düşerken bildiğim bir ninniyi söylemeye başlamış poposuna yavaş yavaş vuruyor pışpışlıyordum

••••••••

Tae

Yoongi jungkook'u bize çağırdığında sevdiği yemekleri ve tatlıları yaptığımızda çalan kapıyla güler yüzümle kapıyı açmıştım

Karşımda ağlayan dizleri kanayan bir jungkook beklemiyordum

"Kook?.. ne oldu sana böyle"

Kapıdan çekilip geçmesini beklediğimde topallar halini gördüğümde hızlıca kucağıma almış yanağından öpmüştüm

Anında kızaran yanaklarıyla sırıtmıştım

Bana hala aşıktı

"Hyung.. hıck- b-ben düştüym.. acıydı.."

Konuşmasının kaymasıyla gülümsemiş saçını okşamıştım

Kapıyı kapatarak kucağımdaki minik bebeği zıplatarak salona doğru yürümüş onu koltuğa bırakmıştım

"Hemen geliyorum hareket etme güzelim"

"Hı-hı.."

Elinin tersiyle dolu gözlerini silmiş yere değmeyen bacaklarını sallamıştı

Banyoya gitmiş dolaptan ilk yardım kitini alarak beni bekleyen küçük bebeğin yanına gelmiştim

Yoongi büyük ihtimalle hazırlanıyordu

Önünde diz çökmüş şortlu bacaklarının üstüne öpücük bırakmıştım

"Acırsa söyle kook"

Başını salladığında pamuğa kahverengi bir sıvı dökerek bacağına süreceğim de daha sürmeden bacağını çekmişti

Gülerek tekrar bacağını öpmüş bacağını tutmuştum

•••••••

Yoongi

Mutfak tezgahının üstünde oturan küçük bebeğe bakarak gülümsüyordum

"Evet! Bu küçük beyefendi ne yapmak istermiş"

"Ihm! Muzlu keyk!"

"Ow.. hemen bu beyefendinin isteğini yerine getirmeliyiz o zaman!"

"Eveyt eveytt lütfen"

Ağzındaki emziği emerek ellerimi birbirine çarparak alkış yaptığında yanağını ısırmıştım

Gülerek kendini geriye itmişti

•••••••

Not!! Yazdığım şeylerde age play yapmıyorlardı sadece kook'un küçük alanlarında yanındalardı

••••••••

Şimdiki Zaman

Tae

Jungkook'un okulunun müdürü aradığında hemen açtığımda kulaklarıma küçüğümün ağlama sesleri doluşmuştu

Müdürle telefonda kısa bir görüşme yapmış olan biten herşeyi kısaca öğrendiğimde yoongiyle arabaya binmiştik

Okula doğru sürerken sinirden gözüm dönüyordu resmen

Küçük alanındayken okula gitmek ne demekti!

Ya biri ona dokunsaydı birşey yapsalardı zarar verselerdi..

Tanrım! Delirtecek bu çocuk beni

Elimin üzerinde güzelimin elini hissettiğimde az da olsa sinirim geçmişti

"Sevgilim.. sakin ol halledeceğiz, onun yanında da sinirini yansıtma küçük alanındaymış zaten..daha çok korkar"

Sinirle elimi saçlarıma götürmüş geriye doğru tarayarak sertçe yutkunmuştum

"Bebeğim haklısın ama küçük alanında okula gitmek ne demek!
Küçük alanında tam bir bebek oluyor herkese herşeye inanıyor ya biri birşey yapsaydı zarar vermeye çalışsalardı.. ya dokunsa-.."

Devamını getirememiştim demek bile zor geliyordu

"Sakin ol tae.. bizimle yaşayacak zaten bugünden itibaren istese de istemese de ve zaten biz biliyoruz ki istiyor"

•••••

Jungkooku okuldan aldığımızda hala ağlıyordu kucağımda taşırken arka koltuğa bırakmış kemerini bağlanmıştım

Şoför koltuğuna geçtiğimde arabayı sürmeye başlamıştım

"Ağlama artık.. geçti kook ağlama başın ağrıyacak"

Kısa bir süre sonra ağlaması iç çekişlerine dönerken aynadan ona bakıyordum

Dudakları titriyordu, gözleri ve burnu  ağladığı için çok fazla kızarmıştı

"Bir daha böyle birşey yok tamam mı?"

"Hıhı.. y-yapmam hyung.."

Titreyen sesiyle konuşmasıyla ara ara ona bakıyordum

Onu öyle görmeye dayanamıyordum
O ağlamasın hep gülsün istiyordum

••••••

Evinin yolunu geçeli nerdeyse yarım saat olacaktı biz hiç konuşmamıştık, jungkook ise tedirginlikle camdan bakıyordu

"Hyung..evim uzakta kaldı.."

"Biliyoruz miniğim"

"Evime gitmek istiyorum.."

"Evine gidiyorsun ya zaten bebeğim"

Yeni duran ağlaması tekrar başlayacak gibi olduğunda yoongi hızlıca jungkooku kucağına almıştı

"Ağla miniğim.. ağla rahatla "

Elini saçlarına getirerek hafifçe masaj yapmaya başladığında ağlayan bebek yavaşça uykuya dalıyordu

Tamamen uyuduğunda arka koltuktan ince bir örtü almış, yoongi üstünü örtmüştü

Pekala.. gerçekleri söylemek gerekirse onun bilmediği evimize gidiyorduk

Mesleklerimiz sadece psikolog veya iş adamı değildi.. aynı zamanda yer altı mafyalarının başıydım

O yüzden güvenliksiz bir evde kalmak herkesin başına gelecek en kötü şey olabilirdi

Bitti

En uzun bölüm olabilir bu bölüm skfjskcksk