Lütfen yorumu eksik etmeyin yazdığım yazı hakkında düsünceleriniz vardır elbet.
-----------------------------------------------------------
Bayan Lee hamile bir kraliçeydi. Önceki sene dilek feneri zamanında altın sarısı saçlı güneş gibi parlayan bir çocuk dilemişti. Ve dileği gerçek olmuştu.
9ay göz açıp kapayana kadar geçmişti. Ve doğum günü gelmiş çatmıştı. Kral ve Kraliçe çok heyecanlıydı. Halk da en az bir o kadar heyecanlıydı çünkü yeni doğacak olan prenslerini çok merak ediyorlardı.
Nihayet bebek dünyaya geldi. Tam da kraliçenin dilediği gibi bir bebekti. Çocuklarının adını Nur, iyilik anlamına gelen "Minho" koydular. Prenslerini daha ilk günden çok sevdiler ancak bu sevgi malesef pek uzun sürmedi.
Bu ülkede yaşayan Kamila isimli bir cadı vardı. Bu cadı aslında 150 yaşındaydı ancak sihir ile kendini genç gösteriyordu. Ve bu sihirin sonsuzluğu için de altın sarısı saçları olan bebeği çalmaya karar verdi.
Gece yarısı herkes uyurken gizlice saraya girdi ve bebeği alıp koşarak oradan uzaklaştı. Kimsenin girmediği Karanlık Orman'a gidip sihirle kocaman bir kule inşa etti. Tek odası ve küçük bir penceresi vardı. Yine sihirle o odaya çıktı ve sihirle odayı düzdü. Bebeği beşiğe yatırdı ve kendisi de yatıp uyudu.
-----------------------------------------------------------
Sabah sarayda tabir-i caizse kıyamet koptu. Kral, bebeği bulana 1milyar altın vereceğini söyledi. Kraliyetteki herkes deliye döndü. Prensi her yerde aramaya başladılar. Ancak nafile... Prens, hiçbir yerde yoktu.
Tüm bu olaylar olurken cadı, sihirli küresinden olanları seyrediyordu. Kötü kahkahasını attı ve
"Kimse bulamayacak seni. Hemde hiç kimse"
Ve tekrar kahkahasını savurdu.
-----------------------------------------------------------
Günler günleri kovaladı, haftalar haftaları kovaladı, aylar ayları ve yıllar yılları... Minho çocukluğunu bu merdivenleri bile olmayan kulede yapayalnız geçirdi. Hayatında annesi sandığı cadıdan başka kimse tanımadı. Ta ki o güne kadar...
Jisung, Yıllardır para ödülü için kralın kendisi ile yaşıt olan prensini arıyordu. Asırlardır kimsenin girmeye cesaret edemediği Karanlık Orman'a kaçmıştı bir gün. Her zamanki o şarkı sesini duydu. Bu ses çok hoşuna gitti. Sese doğru gittiğinde kocaman bir kule gördü. Kulenin küçük penceresinde birisi vardı. Ve onun sesi.. Çok güzeldi. Birinin geldiğini fark etti Jisung. Çalılıkların arasına saklanıp seyretmeye başladı.
"Minho!! Minho!! Uzay altın sarısı saçlarını ben geldim. "
Bu cadı ülkenin en korkunç cadısı olan Cadı Kamila'ydı. Ve prensin kaybolduğu günden beridir kayıptı.
"Bu güzel sesli insanın böyle bir cadı ile ne ilgisi olabilir" diye düşündü. Sonra cadının bu uzun ve altın sarısı saçlardan tırmanarak kuleye çıktığını gördü.
"Bu altın sarısı saçlar.. Yoksa.. "
Bir süre sonra tekrar o saçlardan tırmanarak aşağı indi ve gitti cadı. Jisung da bunu fırsat bildi ve cadının sesini taklit ederek "Minho!! Minho!! Uzay altın sarısı saçlarını ben geldim!" dedi. Bir anda yanına uzanan saçları görünce "Vay be cidden altın sarısıymış" diye geçirdi içinden. Sonra da tırmanarak yukarı çıktı.
Minho, annesi -yani annesi sandığı cadı- haricinde ilk defa başka birisini görünce korktu ve
"Sen de kimsin! Burda ne işin var! Nasıl geldin buraya bunun merdivenleri bile yok! "
Diye bağırarak eline ne geliyosa Jisung'a fırlatmaya başladı.
"Sakin ol Minho. Ya. Bi durur musu- OF Bİ DUR DA ANLATAYIM"
Minho, Jisung'a birşeyler fırlatmayı bırakıp onu dinlemeye karar verdi. Ancak annesinin anlattığına göre insanlar, herkese zarar veren canlılardı. Bu yüzden de kendisine zarar vermemesi için Jisung'u bağlayıp öyle dinlemeye karar verdi.
"Napıyosun-"
Demeye kalmadan kendini altın sarısı saçlar ile bağlanmış halde buldu Jisung.
"Üzgünüm ama bana zarar vermeyeceğini nereden bilicem? Bu yüzden seni bağladım. Anlat şimdi buraya nereden, neden, ne için ve nasıl geldin. "
"Of Minho ne yapabilirim ki sana. Her neyse. "
Birbirlerine baktılar. Sessizliği bölen Jisung oldu.
"Ee çözmüyo musun beni? "
"Böyle de anlatırsın sen. Hadi anlat. "
"Ya sabır"
***
Abeyyyy Kücükken de hep Rapunzeli seviyodum heee muahh
