𝘼𝙘𝙧𝙤𝙨𝙨 𝙏𝙃𝙀 𝙈𝙞𝙧𝙧𝙤𝙧❤️ [𝘾𝙊𝙈𝙋𝙇𝙀𝙏𝙀𝘿]

පස්වන වෙළුම

මීට කලිම් කවමදාවත් අශ්වයෙක්ගෙ පිටේ නැගලා නැති මන් අශ්වයාව පාලනය කර ගන්න හැටිවත් අඩුම අශ්වයා කන්නෙ බොන්නෙ මොනවද කියල නොදන්න මන් අශ්වයගේ පිටේ පලවෙනි වතාවට නැග්ගා...

මන් අශ්වයගෙ පිටේ නැගලා ඌට හේත්තු වෙලා හිටියෙ වැටෙයිදෝ කියන බයට...ඒත් පන්චාලි.......

එයා හරිම ලස්සනයි...ඒ වගේම හරිම දක්ෂ විදියට අශ්වයගෙ පිටේ යනව...එයාගෙ අශ්වයත් එයාට ගොඩක් කීකරුයි වගේ...එයාහිනාවෙවී අශ්වයා පදින දිහා මෙච්චර වෙලා බයෙන් අශ්වයගෙ පිට උඩට වෙලා හිටිය බලන් හිටිය මන් නොදැනුවත්වම කලින් අශ්වයගෙ පිටේ නොගියත් ගිහින් තියෙනව වගේ හැගීමකින් අශ්වයගෙ පිටේ යන්න ගත්තා..මගේ අශ්වයත් හරිම හිමීට එයාගෙ ගමන ගියා....මටත් ඒක අලුත් අත්දැකීමක්....ඒත් එක්කම මෙච්චර වෙලා වෙනම ලෝකෙක හිටිය පන්චාලි මගේ පැත්තට ආවේ ලොකු හිනාවකුත් මූණේ තියාගෙන.....

"ඔබ නම් විශිෂ්ඨයි...දන්නවද...මගේ අයියණ්ඩිත් ප්‍රථම වතාවට මෙම අශ්වයගෙ පිටේ තමා තම පුහුණු විම් කළේ..නමුත් එකල කුමක් හෝ සිදුවීමක් නිසා මෙම අශ්වයා මගේ අයියණ්ඩියව බිම දැමුවා...නමුත් මොහු ඔබට හීලෑ වෙලා...."

මෙච්චර වෙලා කිසිම බයක් නැතුව අශ්වයගෙ පිටේ හිටිය මගේ බඩත් එක්ක රත් උනා ඒ කියපු කතාවට ඒ එක්කම මෙච්චර වෙලා අශ්වයගෙන් මටවත් මගෙන් අශ්වයටවත් කරදරයක් නොවුන නිසා හිමීට අශ්වයගේ බෙල්ල අතගාන්න ගත්ත මන් අශ්වයාට කතා කරේ

"මෙයා මගේ...මෙයා තමා මගෙ බ්ලැකි..."

ඒ එක්කම පන්චාලිත් එයාට පුරුදු කටකොනින් දාන හිනාව දාලා හරිම සිසිල් ගමනකින් අශ්වයගෙ පිටේ යන්න ගියත් එක්කම මාත් එයාගෙ පස්සෙන් ගියේ "අපිත් යමු බ්ලැකී " කියාගෙන......

හිතුව තරම් දවස නරක නැති නිසා...මන් ඉන්නෙ මගේ මට අයිති මාව අයිති තැන නෙවෙයි කියන එක මට ගානක්වත් ගියේ නැහැ...හිතුව තරම් පන්චාලි පවා නපුරු නැති නිසා එයා මට කිසිම විදියකින් පාලුවක් දැනෙන්න දුන්නෙත් නැති නිසා මගේ හිතේ එයා ගැන ඇති උනේ පුදුම තරම් පැහැදීමක්....

එන්න එන්න හවස් වීගෙන ආවත් පන්චාලිටනම් ආයම මාලිගාවට යන්න උවමනාවක් නැහැ වගේ....