friends in love

hoofdstuk 19 - onzeker

"Robbie, Robbie!" T is zacht, maar hij word er wel wakker van. "Hm?" Mompelt hij. "Robbie" zeg ik. Meteen drukt hij t licht aan en is hij klaar wakker. "Wat is er schatje" zegt hij. "Ik heb jeuk maar ik kom er niet aan" zeg ik. Hij lacht me uit, maar vraagt toch waar ik jeuk heb. "Aan mn voet maar ik kom er niet aan" zeg ik. Meteen krabt hij over mn voeten heen. "Zo goed" vraagt hij. "Ja dankjewel" zeg ik. Hij knikt en drukt zn lippen kort op die van mij. "Nog meer wensen meneer" zegt hij met een lach. "Mag ik naar de wc" vraag ik. Hij knikt en tilt me uit bed. Hij loopt naar de badkamer en trekt mn boxer naar beneden. Beschaamd kijk ik weg. "Je hoef je niet te schamen schat, je lichaam is prachtig" zegt hij. "Is niet waar. Ik heb een bochel, een ingedeukte borstkast en ben dik, dus zo mooi is t niet" zeg ik. Ik hoor Robbie zuchten, maar ik negeer t. Hij laat me zitten op de wc en ik plas snel waarna hij me helpt staan en mn boxer weer omhoog doet.

Robbie is weer in slaap gevallen, maar mij lukt t niet. Mijn hoofd maakt al overuren en t is nog niet eens 5 uur. Misschien moet ik papa halen. Of Robbie wakker maken. Ik weet t niet, maar ik weer wel dat ik geen oog meer dicht ga doen. Toch pak ik mn telefoon en stuur ik Raoul een berichtje.

'Papa ben je nog wakker ik kan niet slapen en wil Robbie niet wakker maken'

Al snel krijg ik reactie dat hij komt. De deur gaat zachtjes open en Raoul komt binnen. Hij pakt me op en loopt met me naar de woonkamer. Hij gaat op de bank zitten en zet mij tussen zn benen. "Vertel hoezo kon je niet slapen" zegt hij. "Gewoon beetje veel aan mn hoofd" zeg ik zacht. "Dat is oke, maar je weet dat je me alles mag vertellen" zegt pap. Ik knik en leg rustig mn hoofd tegen zn borst. Hij zet de tv aan en zoekt een film uit. "Deze oke, als je inslaap valt is niet erg, maar dan heb je wat afleiding" zegt hij. Ik knik en hij zet hem aan. Voorzichtig legt hij zn armen om me heen en merk ik dat hij figuurtjes maakt op mn buik. Ik ontspan en sluit mn ogen. Al snel ben ik van de aardbol verdwenen.

-

Ik word wakker met niemand naast me. Ik doe t licht aan en kijk om me heen. De deur staat op een kier, maar die was dicht toen ik inslaap viel. Zo sta ik op met de gedachte dat Matthy al in de woonkamer is. Ik loop de woonkamer in en zie Raoul wakker zitten met een slapende Matthy tussen zn benen. Koen en Milo zijn er nog niet. T is half 10 dus waarschijnlijk slapen ze nog. Ik glimlach naar Raoul en ga naast hem zitten. "Hey maatje" zegt Raoul lief en haalt een hand door mn haar. "Hoi papa" zeg ik. "Lekker geslapen" vraagt hij. Ik knik en beide kijken we naar Matthy die beweegt. "We moeten hem wel iets meer tijd enzo geven. Hij gaf aan dat hij veel aan zn hoofd heeft" zegt Raoul. Ik knik en leg mn hoofd tegen zn arm op.

"Dit ziet er wel heel schattig uit." Milo staat voor ons en maakt een foto. "Ja ben je klaar dikke dan kan ik nu weer televisie kijken" zeg ik. Milo lacht en komt naast me zitten. "Was maar een grapje mag ik hopen" zegt hij. "Hoezo je bent toch dik" zeg ik verbaasd. "Kijk eerst naar dat buikje voor je iets over mij zegt" zegt hij en wijst naar t buikje van Matthy, wat je nu ziet omdat hij meer zit dan ligt. "Miel dit kan je niet zeggen, hij is al onzeker" zeg ik. "Nou uh ja geen sorry" zegt hij.

"Papa ben ik echt dik?" De stem klinkt gebroken. "Nee lieverd Milo weet niet wat hij zegt" zegt Raoul. "Hoezo ik weet dus echt wel wat ik zeg" zegt Milo. Matthy slaat een hand voor zn gezicht en maakt zich zo klein hij kan. "Liefje" zeg ik. "Nee" roept hij. "Zal ik even met je naar je kamer gaan" vraag ik. "Ja" snikt hij. Ik sta op en pak hem onder zn armen en til hem op. Meteen klemt hij zich aan mij vast. Ik leg een hand onder zn achterwerk en met de andere wrijf ik over zn rug. Meteen merk ik hem wat ontspannen. Ik glimlach naar Raoul, die ook merkt dat Matthy onder mn aanrakingen ontspant. Ik loop naar de kamer van Matthy en ga op bed zitten.

"Hij meent t niet lieverd, hij uit zn onzekerheid uit op andere en nu ben jij die persoon" zeg ik, maar hij negeert me en snikt verder in mn schouder. "Liefje hoor je me" vraag ik. "Hou je bek" snikt hij. Volgens mij is t stemmetje weer overheersend. Ik leg mn handen op zn oren en maak rondjes achter zn oren met mn duim. Hij word iets rustiger, maar nog niet gewenst. "Gaat ie weer" vraag ik en haal mn handen weg. Hij grijpt naar mn hand en legt deze weer op mn oor. Ik leg mn andere hand op zn andere oor en laat hem eventjes zo zitten.

Ik sta op en pak een trui uit Matthy zn kast, waar hij naar vroeg. Ik help hem met t aantrekken ervan en til hem weer naar de woonkamer. Zn hoofd draait hij naar buiten, zodat hij de rest kan zien. "Doet t geen pijn" vraag ik, maar hij schud zn hoofd. Ik zie iedereen glimlachen naar Matthy. "Sorry maatje" zegt Milo en komt naar Matthy toe. "Is al goed Miel" zegt Matthy en leunt naar Milo toe. Milo pakt hem over en knuffelt met Matthy. "T spijt me echt" zegt Milo. "En ik weet zeker dat ik je heb vergeven" hoor ik Matthy.

1012 woorden