friends in love

hoofdstuk 20 - muziek

"Mat heeft een TIA." Alles wat ik hoor voordat ik allemaal handen op mn armen voel. Staan en lopen lukt gelukkig weer na 2 maanden, maar toch als t te veel of te lang is, krijg ik weer pijn. Ook al voel ik nu helemaal niks, na dit ijsbad. "Papa?" T komt er zwak uit. "Ja lieverd wat is er" hoor ik ergens in de verte. Ik breng mezelf naar de grond en maak me klein. "Heb je t te koud" fluistert iemand bij mn oor. Ik knik klein. Vrijwel meteen voel ik een deken om me heen. "Ik zal eventjes je kleren pakken en dan gaan we je aankleden, maar warm eerst maar op" hoor ik.

Jezus jij bent echt een kleun! Kan niet eens tegen een beetje kou!

Ik leg mn handen op mn oren en maak me kleiner. Was Robbie er nou maar. Die weet hoe hij me rustig krijgt. 6 handen op mn lijf, laten me nog meer in paniek raken. "Maatje?" Mn handen worden weggetrokken en ik word plat neergelegd op de grond. Mn ogen houd ik samengeknepen. Een zwaargewicht duw ik van me af en maak me weer klein. "R-Robbie!" T komt er met horten en stoten uit, maar t is eruit.

Die is er niet, omdat hij zat van je is bolle!

Mn ogen knijp ik nog dichter samen om mn tranen in te houden. Mn handen liggen ook al snel op mn oren.

-

Ik pak mn telefoon en koppel mn oortjes met bluethoot. De andere jongens zijn even weg en laat mij alleen met Matthy. Ik zet rustige muziek op en haal een hand weg bij Matthy's oor, waarna ik een oortje in doe. Dit doe ik ook aan de andere kant.

Ik heb dezelfde ogen en ik krijg jou trekken om mn mond.

Vroeger was ik driftig
Vroeger was jij driftig,

Maar we hebben onze rust gevonden.

En we zitten naast elkaar

En we zeggen niet zoveel

Voor alles wat jij doet heb ik hetzelfde ritueel.

Papa, ik lijk steeds meer op jou.

T liedje speelt af op de oortjes en ik merk Matthy iets ontspannen. Niet veel later kijkt hij met betraande ogen op. Ik glimlach naar hem en trek hem op mn schoot. T boeit me niet dat hij nat is. Hij heeft comfort nodig en die kan ik hem nu bieden. Zn hoofd rust hij tegen mn borst terwijl hij rilt. Ik pak zn trui naast me en doe hem voorzichtig over zn hoofd. Ik doe zn armen erdoor heen en laat hem staan. Ik doe zn zwembroek uit en zn boxer en broek aan, waarna ik hem weer in mn armen neem. Hij snikt wat na, maar is verder wel weer rustig.

"Zullen we gaan" typ ik in mn telefoon zodat hij gewoon de oortjes in kan houden, omdat t als afleiding zorgt voor hem. Hij knikt en loopt naar zn jas, die hij meteen meeneemt naar mijn auto. Ik loop achter hem aan en start de auto naar huis. Als t goed is, is Robbie er dan ook weer, want die stuurde een half uur geleden dat hij vertrok naar huis vanuit Eindhoven. Milo en Koen rijden in de auto van Koen naar huis, dus die zitten ook eventjes niet opgescheept met de problemen van Mat.

"Is Robbie thuis" vraagt Matthy als we de auto uitstappen bij casa del huts. Ik knik en krijg mn oortjes terug. "Was t fijn zo met de oortjes" vraag ik. Hij knikt. "Zal ik voor jou ook bestellen" vraag ik, waarna hij weer knikt.

"Robbie!" T klinkt door t hele huus, maar ik snap dat Matthy eventjes naar Robbie verlangt. Robbie komt de hal in en geeft Matthy een knuffel. "Was t leuk" vraagt Robbie, maar ik kap hem af. Hij knikt. "Ik ben in een ijsbad moeten zitten en dat was koud, daarna kreeg ik een paniekaanval en kwam dat stemmetje weer" zegt Matthy al. Ik knik, waardoor Robbie me bezorgd aankijkt. "T komt goed liefje" zegt Robbie en drukt een kusje op de kruin van Matthy.

Tuurlijk t komt altijd goed, maar of dat deze keer ook is weten ze niet.

694 woorden