Addicted ⌞ Minsung⌝

Kızıl

/1108 Kelime/

....

"O kadar beni yanlız bırakıyorlar, yetmezmiş gibi birde eve tek dönüyorum bu nedir ya"

Hyunjin evinin kapısını açtı ve içeri ağır adımlar ile girdi. Deri montunu hemen kapının arkasında olan askılığa asıp, kapının önündeki odasına girdi. Odasına genel bir göz gezdirip daha rahat olan pijamalarını dolaptan aldı. Banyoya doğru ilerledi ve sabah yaptığının aynısını, yani duş aldı. Duş sonrasında yüzüne ve vücuduna tonlarca bakım yaptıktan sonra sadece alt vücuduna bir havlu bağladı ve odasına geçti. Bir süre telefonuna baktı ve aklından geçen düşünceleri durdurmaya çalıştı.

"ya saçmalama hyunjin. aslında saçmalamak iyidir boşver." Kendi içinde verdiği savaşı durdurup banyoya geri döndü. Eline tuvalet kağıdını aldı ve odasına doğru ilerlerken "bu yapacağımı bilseydim sonra duş alırdım" diye düşündü. Sonrasında bunu han için yaptığını düşününce vazgeçti.

Üst vücudu hala çıplaktı altında ise bir havlu vardı. Hyunjin elini yavaşça belinden aşağı götürerek Han'ı düşünüyordu.

....

"Hyunjin'in saçma şarkılarını dinlemektense seninle bir yol daha iyi."

"Hah eyvallah"

Yeonjun ani bir fren yaptı ve durdu. Han kemerini takmadığı için Yeonjun'un olduğu tarafa doğru savruldu. İki elide yeonjunun omuzlarını tutuyordu. Neredeyse yeonjun'un kucağına çıkmıştı. Han korkudan gözlerini kapatmışken kalçalarında hissetiği eller ile daha çok korkup yeonjunun omuzlarına bastırarak bağırdı. Gözlerini açtığında ise kendisini yeonjunun kucağında bulmuştu.

"Ya yemin ederim gerizekalısın bıraksana beni-" han ani bir hareketle kaçmaya çalıştı ama tek becerdiği kafasını arabanın üstüne çarpmaktı.

"Çok güzelsin Han"

"YA Bİ SİKTİR GİT YEONJUN RAHAT BIRAK BENİ MAL MISIN"Han sinirle yeonjun'a vuruken yeonjun yolun ortasında duran arabasını, hanın güzelliğinden unutmuştu. Yanlarından geçen araba onlara çarpmıştı. Han bu sefer gerçekten korkup, yeonjuna sıkıca sarılmıştı.

"Siktir" araba kırmızıydı ama koyu bir kırmızı, daha doğrusu kızıl. Çarpan araç arabadan inmedi, arabanın içi gözükmüyordu. Yeonjun kucağında han olduğu için bir şey yapamadı. Hanı o şekilde bırakıp gidemezdi,çünkü en çok hanın ne yaşadıklarını bilen kişi yeonjundu. 

Yeonjun konuşmak için camı açtı. Kırmızı arabadan beyaz ışıklar geldi, daha doğrusu flaş. Ap açık bir şekilde fotoğraflarını çekmişti. Cam kapalıyken. Yeonjun hemen camı kapattı ve kucağında han ile sinirli bir şekilde arabadan inmeye çalıştı. Ama çok geçti kızıl araba gaza basıp gitmişti bile. Ama bir sorun vardı. Araba flaşlar devam ederken gitmişti, bu demek oluyor ki arabayı süren ve fotoğraf çeken kişiler farklıydı, 2 kişilerdi.

"Geçti, iyimisin?"

"Sadece eve gidelim."

...

Han evine girdi ve eşyalarını bıraktı ilk defa acele ve korku içinde ilaçlarını aldı. Hiçbir zaman kendi isteği ile ilaçlarını almazdı ama bu sefer, bu sefer gerçekten istiyordu. Yatağına uzanıp şu bir kaç gün olanları düşünüp bir bağ kurmaya çalışıyordu. 

Kızıl...

Her şey bir renge  bağlıydı. Han telefonuna gelen bildirim ile dikleşip yanındak komidinden telefonunu aldı. Bangchandan mesaj gelmişti.

BangieChanie:

Selam tatlım.