güç

5

Gözlerimi kırmıştırarak açtım. Dün gece çok ağlamıştım bu yüzden başım ağrıyordu. Çok ağaldığım zaman başım ağrırdı. Yataktan kalktım ve camdan dışarı bakmaya başladım yatağımın hemen yanına kahvaltı için yemek bırakılmıştı. Demekki bugün onunla yemek yemeyecektim. Buna neden üzülmüştüm hiç anlamıyordum adam dün beni nerdeyse dövüyordu! onun getirdiği yemeği yemiycektim.

Odamın kapısı açılınca Tom'u beklerken kıvırcık saçlı kadın girince kaşlarımı çattım. "Ne istiyorsun?" diye sordum. "Ne mi istiyorum senin bu dünyadan yok olmanı istiyorum!" kapıya ilerledim fakat çıkmama izin vermedem kapıyı kapattı ve içeri girdi. "Beni dinle ufaklık Lord gitti ve en ufak hatanda seni öldürmeme bile izin verdi" Tom gerçekten buna izin vermiş olabilir miydi? olabilirdi. Aptalsın Vanessa! o adam sana neden değer versin ki? seni gücün için istiyor sende sana ilgisi olduğunu düşünüyorsun! "umrunda değil! ona söyle gelip kendisi öldürsün!" kadın parmaklarını boğazıma doladı ve beni duvara yapıştırdı asamı karnına bastırmıştım fakat "Lord'u aramam ve kaçtığını söyleyerek aileni öldürmesini istememi, istemezsin" uyarısı üzerine sertçe yutkundum. Ailem olmasa tek bir çığlığımla onu camdan dışarı bile fırlatabilirdim.

"Lord'a bir ilgin var dimi?" kadın bunları söylerken bile gözleri ateş saçıyordu. "Hayır Lord bana ilgi duyuyor yoksa neden beni burda zorla tutsun ki?" kadın dişlerini sıkarak boynuma tırnaklarını geçirdi "sana ilgi duyduğu falan yok! eğer düşündüğü kadar güçlü olmasaydın bu kapıdan içeri bile giremezdin!" onu dahada kışkırtmak için ittirdim ve kendimden uzaklaştırdım. "Sana öpüştüğümüzü söyleseydim-" daha cümlemi biteremeden "crucio!" diye bağırınca acı içinde yere yığıldım. Ben acıdan kıvranırken kadın durmuyordu ard arda bir kaç kere tekrarladığı büyü yüzünden gözlerim karardı.

Gözlerimi kapalıydı ama bilincim açıktı ve etrafımdaki sesleri duyabiliyordum. "Noldu ona!" Tom'un bağırması pardon kükremesi tüm odada yakılanmıştı. "L-Lord'um ben hiçbirşey bilmiyorum" kıvırcık saçlı kadın yalanlarını anlatırken gözlerimi araladım ve Tom'u gördüm. Kendinde değil gibiydi saçları dağılmış ve öfkeden gözü dönmüştü. Kadının kolundan tutarak onu sarstı "ona iyi bakamadığın için cezalısın!" kadını odadan dışarı fırlattı. Ciddi anlamda kadını fırlattı ve kapıyı sertçe kapatıp bana döndü gözlerimin açık olduğunu görünce yanıma ilerledi ve yatağa oturdu. "Noldu?"

"Lord'um ben bilmiyorum" evet ona yalan söylemiştim çünkü kadını öldürmesini istemiyordum. O kadınla daha işimiz vardı "biliyorsun! söyle!" bağırdığında sinirle ayağa kalktım "o zaman gitmeseydin! madem beni bu kadar umursuyorsun gitmeseydin!"

"bana bak çocuk! ya ne olduğunu anlatırsın ya da ben-"

"artık tehdit duymak istemiyorum! yeter! tamam gücümde senin olsun benden herşeyimi al! ama bırak beni!" bir yandan bağırıyor bir yandanda ağlıyordum. Gerçekten tehditlerden çok yorulmuştum ve bir tehditi daha duymak istemiyordum.

Tom oldukça şaşkındı öylece beni izlerken tek kelime etmeden odadan çıkıp gitti. Dizlerimin üzerine oturdum ve ağlamaya başladım. Gitmek istiyordum burdan ve burdaki insanlardan nefret ediyordum!