Odanın içinde ayak sesleri yükselmeye başladı, bir iki hayır üç kişi birden ses tonlarına hiç umursamadan konuşuyorlardı, ne konuştuklarını anlamaya çalıştım ama sanki farklı bir dile dönüştü ben dikkat ettikçe her şey daha da bulanıklaşıyordu sonra her şey sustu üzerimde sadece beni izleyen gözler vardı.
Kendimi zorlayarak etrafı algılamaya çalıştım ışıklar çok parlaktı sadece etrafımda dönüp duran insanları seçebildim, konuşmaya çalıştım ama dudaklarım acıyla geri kapandı, ne ayaklarımı hissedebiliyordum ne de kollarımı hissettiğim tek şey korkuydu, burda ne işim vardı nerdeyim ben.
Korkudan aldığım güçle sadece küçük bir inilti yükseldi dudaklarımdan, gözlerimin önünde bir hareket hissettim arkasına ağır bir sigara kokusu etrafımı çevirdi sigara kokusunun ardından bir kıkırdama sesi dumanla birlikte tenimi ürpertti,
'Uyan' bütün o gerginliğin ardın da yüzüme tokat gibi çarptı kelime kendını tekrarlayan dev bir cümleye dönüştü 'Uyan'
YOU ARE READING
One Day
General FictionKalabalığın içinde yalnız bir ruh Zaman sonsuz onsunsa vakti yok