" Neden bu bebeğin boynunda kuzgun dövmesi var? " orta yaşlarda saçlarında ufak tefek beyazlıklar olan kadın soruyu duyunca nefes alış verişi hızlandı kalbi atıyordu fakat kadın duracağına yemin ede bilirdi. " bunu size anlatamam lütfen bunu benden istemeyin! " adam başını sallayarak onayladı . " peki bebeğin adı ne? " adamın sorduğu soru kadının içindeki korkuyu artırsada kadın bir süre kollarında olan bebeğe baktı. " arya onun adı arya! " adam bir şeylerin ters gittiğinin farkındaydı bunu biliyordu fakat onun yapmadı gereken sadece küçük bebeği almaktı kadının telefonu çaldığında kadın adama korkuyla dolan gözlerle baktı. " lütfen ona iyi bak ve bunu 18 yaşına geldiğinde ona ver! " adam kaşlarını çatıp kadına baktı " bu ne?" kadın gözlerini kaçırarak adama bakmamaya çalıştı " kurtuluş yolu olabilir!" adam bu sefer emindi bu küçük kız çok tehlikeli bir durumdaydı. adam başını sallamak ile yetindi kadın kollarındaki bebeği adama uzattıp son kere bebeği öptü " herşey için üzür dilerim lütfen affet beni! " dışarda yağan yağmur sessizliği bozduğun da kadın ordan hızla uzaklaştı. adamın kollarına olan bebek henüz çok küçük olmasına rağmen gözü kapalı bir şekilde adama gülümsedi .
(17 𝑌𝐼𝐿 𝑆𝑂𝑁𝑅𝐴)
“ milay kantine gidelim mi? “ başımı sıradan kaldırıp uykulu gözlerle ayraya baktım. “ ayra zaten zil çalacak ne kantini be! “ başımı tekrar sıraya koyup kendimi uykunun kollarına bırakacaken arya kolumdan hızla çekip koşmaya başladı. “ kalk uykucu seni! “ gözlerimdeki uyku bedenimi terk ettiğinde sınıftan çıkmıştım bile atığım yavaş adımlar bizi yavaşlatsa da uzun ve geniş koridoru hızla ilerliyorduk . Yalın kolejin her koridoru geniş ve uzundu beyaza bürünen duvarlar her ne kadar kirlenmiş olsa’da beyazlığını koruyordu. Merdivenlere yaklaştığımızda ayra hadi ama bu kadarda uyuşuk olma eğer merdivenlerden düşersen Spider-Man bile kurtaramaz! “ diye isyan eder bir ses tonuyla göz devirdi. Olaya Spider-Man’ı eklemesi dudaklarımdan çıkan kıkırdamanın sebebi oldu. “ tamam tamam sen kazandın ama bu seferlik! “ diyerek hızla toparlandım ve merdivenlerden inmeye başladım. “ Allah’ım hiç kendine gelmeyecek sandım ! “ ayra arkamdan isyan ederek indiyordu bu her ne kadar benim gülmeme sebep oluyorsa da gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım. Merdivenlerden inip koridorun sağına döndüğümüzde okulun ilk katında yer alan Kantin hızla belli oluyordu . Bizim sınıf ise kantinin bir kat üstündeydi ve kolaylıkla gelip gidiyorduk fakat arada bi benim gibi üşengeçliği tutanlarda oluyordu. “ arya sen git ben burda oturuyorum “ diyerek arya ya baktım . Arya bana dönüp omzunu silkip göz uçuyla bana baktı. " peki varmı istediğin bir şey? " bunu o kadar sinirle demişti ki dudaklarımdan çikan kıkırdamayı tutamamıştım. " hmm düşüneyim
Ben bir şeftalili meyve Suyu isterim " diyip ona baktım arya dudaklarını büzerek " hiç şaşırmadım Zaten ne demiş atalarımız NERDE BELEŞ ORDA YERLEŞ " gülerek göz devirdim ve kaşımla kantini gösterdim ona. Arya kantine bakıp hızla bana döndü. Dilini kuruyan dudaklarından aşağı çıkarak bana dilini çıkardı.
Ve hızla yanımdan uzaklaştı. Dudaklarım zaferle kıvrıldı evet o gelene kadar azıcık kestire bilirdim aslında çok uykucu biri değilim ama dün gece babamın odasını temizledim için yorgundum. Masaya hızla yayılıp elimi masada birleştirdim. Kafamı masaya koyacakken arka cebimden çikan kağıt sesi ile göz bebeklerimin büyüdüğünü hissetim çünkü ben arka cebime hiçbir şey koymadığıma adım kadar emindim.
Başımı masadan kaldırıp elimi hızla siyah pantolonumun cebine sokmaya çalıştım. Pantolan dar olduğu için parmaklarımı zorla arka cebime girdiğinde parmaklarıma değen kağıt parçası kaşlarımın tekrardan çatılmasına neden oldu. Kağıdı hızla çekip çıkardım. Kağıdı hızla açıp masaya doğru yavaşça tutum . Ve okumaya başladım .
𝑨𝒉 𝒎𝒊𝒍𝒂𝒚𝒄ı𝒎 𝒔𝒐𝒏𝒖𝒏𝒅𝒂 𝒔𝒆𝒏𝒊 𝒕𝒂𝒏ı𝒚𝒂 𝒃𝒊𝒍𝒅𝒊𝒎.
Kalp atışlarım tekrardan hızlanmaya başladığında içime bir korku tohumu ekilmiş gibi hissetim.
𝒀ı𝒍𝒍𝒂𝒓𝒅ı𝒓 𝒔𝒆𝒏𝒊 𝒂𝒓ı𝒚𝒐𝒓𝒅𝒖𝒎 . 𝑺̧𝒂𝒏 𝒅𝒖̈𝒏 𝒈𝒆𝒄𝒆𝒚𝒆 𝒅𝒆𝒏𝒌 𝒈𝒆𝒍𝒅𝒊 .
𝑺𝒆𝒏𝒊 𝒚𝒂𝒓ı𝒏𝒌𝒊 𝒌𝒐𝒏𝒔𝒆𝒓𝒅𝒆 𝒉𝒆𝒚𝒄𝒂𝒏𝒍𝒂 𝒅𝒊𝒏𝒍𝒊𝒚𝒐𝒓 𝒐𝒍𝒖𝒄𝒂𝒎 𝒖𝒏𝒖𝒕𝒎𝒂 𝒌𝒊 𝒂𝒄𝒗ı𝒍𝒂𝒓 𝒂𝒗𝒍𝒂𝒓ı𝒏ı𝒏 𝒈𝒖̈𝒛𝒆𝒍𝒊𝒈̆𝒊𝒏𝒆 𝒉𝒂𝒚𝒓𝒂𝒏 𝒌𝒂𝒍𝒅ı𝒌𝒄̧𝒂 𝒂𝒗ı𝒏ı 𝒅𝒂𝒉𝒂𝒅𝒂 𝒄̧𝒐𝒌 𝒊𝒔𝒕𝒆𝒓 . 𝑵𝒆𝒚𝒔𝒆 𝒊𝒍𝒌 𝒈𝒖̈𝒏𝒅𝒆𝒏 𝒔𝒆𝒏𝒊 𝒃𝒖 𝒌𝒂𝒅𝒂𝒓 𝒆𝒏𝒅𝒊𝒔̧𝒆𝒍𝒆𝒏𝒅𝒊𝒓𝒎𝒆𝒚𝒆𝒍𝒊𝒎 𝒅𝒊𝒎𝒊 𝒔𝒐𝒏𝒖𝒄̧𝒕𝒂 𝒅𝒂𝒉𝒂 𝒄̧𝒐𝒌 𝒛𝒂𝒎𝒂𝒏ı𝒎ı𝒛 𝒗𝒂𝒓 𝒔𝒂𝒃ı𝒓𝒔ı𝒛𝒍ı𝒌𝒍𝒂 𝒚𝒂𝒓ı𝒏ı 𝒃𝒆𝒌𝒍𝒊𝒚𝒐𝒓𝒖𝒎.
.ꀘ꒤ꁴꍌ꒤ꋊ.
Kalbim artık göğüs kafesimi parçalıyordu içime yerleşen korku tohumu ise fidan olmuştu ,kağıdı tuttuğum ellerim titriyordu bedenime kaynar sular dökülmüştü. gözlerimdeki yaş taşıp yanağıma düştüğünde endişeyle masadan kalktım. Dün gece ben babamın yetimhanesindeydim ve sadece babamın odasında tüm eşyalarını silip yerlerine dizmiştim . Aryayı orda bırakıp hızla merdivenlere doğru koştum .
