Uchiha Naruto: Bilge

Bölüm 17

Dünya yaşamak için güzel bir yerdi. Sevdiği ve yapmak istediği şeyi yapmaktan keyif alıyordu. Her şeyin istediği gibi gitmesi hoşuna gidiyordu. Bunu yapmadıklarında, onların kendi yoluna gitmelerini sağlamak için tüm çabasını sarf ederdi. Birçoğu, bu hale geldiği durumdan dolayı dünyadan nefret ettiklerini söyleyebilir. Gerçekten de şinobi dünyası kötü bir hale gelmişti ama umrunda değildi. Kötülük onu rahatsız etmediği sürece bu onun için sorun değildi.

Eğer kötülük onun önünde dursaydı, onunla bir sorunu olurdu. Bunu silmek için hiçbir şey yapmaktan çekinmezdi. Ancak hedeflerine engel olmadığı için umursamadı. Bunu görmezden gelip kendi hayatına devam etmeyi seçti. Onun için en önemli şey hayatı ve hedefleriydi.

Hokage Anıtı'ndan bakıldığında Konoha gerçekten huzurluydu. Gençlik günlerinde burası onun favorisiydi. Bu ona biraz huzurun tadını çıkarma şansı verdi. Başkalarının inandığının aksine, bazen sessizlik ve biraz huzur istiyordu. Her zaman bir "dansın" müziğinden keyif alması gerekmiyordu. Bazen dinlenmek iyi geliyordu.

Bu günlerde elinden geldiğince rahatlaması bir zorunluluktu. Çakra ile ilgili çok fazla çalışma yapmanın sağlığına faydası olmayacaktı. Vücudu istediği gibi çalışmıyordu. Onu yok etmeye çalışan bazı istenmeyen misafirleri vardı. Yine de hayatta kalacaktı. Hissettiği şey kalıcı değildi. İstenmeyen misafirlerini er ya da geç unutacaktı.

Şimdilik adımlarına dikkat etmesi gerekiyordu. Vücudunun sağlığını korumak için savaşlardan mümkün olduğunca kaçınırdı. Dışarıdan gayet iyi görünebilir ama bundan başka bir şey değildi.

Hayatıyla ilgili bazı şeyleri kontrol edememekten nefret ediyordu; özellikle de bir şeyleri değiştirmek için yapabileceği çok az şey varken, bu onu ilgilendirmiyordu. Ancak eskisi gibi kalmayacağını biliyordu. Yakında uyanacak ve vücudu tüm yeteneklerini kullanabilecekti.

Naruto sakin bir şekilde Konoha sokaklarına baktı. 'Yakında' diye düşündü. Bu köyü büyüklüğe taşıyacaktı. Öncelikle yoluna çıkmaya çalışan birkaç "mikroptan" kurtulması gerekiyordu. Konoha onun için bir tehdit değildi. Büyükler ve Kök bile değil; onlar sadece eğlenmek için etrafında dans ettiği çocuklardı.

Tüm büyüklüğüyle Konoha'nın liderlik etmesi onun için olurdu. Uchiha yeniden iktidara gelecek. Belki Karin bile Uzumaki'yi restore etmeye kalkışırdı. Eğer öyle olsaydı hoşuna giderdi. Ancak kız, Uzumaki klanını yeniden kurmayı düşünecek kadar ciddi görünmüyordu. En azından gerçekten bir Uzumaki olduğunu göstermek için yanında fuinjutsu bulundururdu.

Kendi fuinjutsu'sunun daha fazla çalışmaya ihtiyacı vardı. Karmaşık şeyler üzerinde çalışması gerekiyordu. Yine de olduğu gibi kalmasına izin vermişti. Madara, daha Sharingan'ı tam olarak olgunlaşmadan onu sanatla tanıştırmıştı. Bu ne kadar zaman oldu? Eğer daha fazla zaman vermiş olsaydı, artık bu sanatın ustası olacaktı. Ne yapıldıysa yapıldı, sadece zaman ayırması gerekiyordu.

Naruto tanıdık bir çakra işaretinin kendisine doğru geldiğini hissettiğinde sağına baktı. 'Kakashi' diye düşündü. Aslında adama arkadaşa falan ihtiyacı olmadığını söylemesi gerekirdi.

"Buradan manzara çok güzel," diye başladı tek gözlü jounin yavaşça. Unutuyordu; Naruto, çalıların etrafında yenilecek kişi değildi. Eğer Naruto doğru hatırlıyorsa buna benzer bir an daha önce de yaşanmıştı. O zamanlar jounin'e asıl konuya gelmesini söylemesi gerekiyordu.

Yorum yapmayı reddetse de, manzaranın gerçekten çok hoş olduğunu kabul etmek zorundaydı. Ama buraya güzel manzara için gelmedi. Böyle şeylere ihtiyacı yoktu. Buraya geldi çünkü burası onu herkesten uzak tutuyordu.