" අහ්.. මං කොහෙද මේ ඉන්නෙ??"
ජන්කුක්ගේ මූනට උදේ හිරුකිරණ වැටුනාම ඔහු ඇස් ඇරියේ කම්මැලිකමෙන්.
ඒත් ඇස් ඇස් ඇරියාම දැකපු වටපිටාව ජන්කුක්ට හුරු වටපුටාව උනේ නෑ. තාමත් ඔහුගේ ඇගේ ඔෆිස් කිට් එක තිබ්බා. සපත්තු මේස් ගලවලා තිබ්බේ.
ඇදුම් ඇගේ තිබ්බ නිසා ජන්කුක් එච්චර බය උනේ නෑ. ඒත් එක්කම ජන්කුක්ට මතක් උනේ ඊයෙ රෑ වෙච්ච දෙර්වල්.
ඒ දේවල් මතක් උනාම නම් ජන්කුක්ව රතුවෙලා ගියේ ඉබේටමයි. ඒත් ජන්කුක් හිටපු මනෝ ලෝකෙන් එයාව මේ ලෝකෙට කඩාවැටුනේ එයා හිටපු කාමරේ දිරට කවුරු හරි තට්ටු කරනවා ඇහුනු නිසයි.
" ඇතුලට එන්න.."
ඇදෙන් කෙලින් උන ජන්කුක් දොරට තට්ටු කරපු කෙනාට කතා කලා. ඒ කෙනා කාමරේට එනකම්ම ජන්කුක් කලේ ඒ කාමරේ වටේට ඇස් යැව්ව එක.
" good morning.. "
කාමරේට ආපු මැදිවියේ කාන්තාව ජන්කුක් එක්ක සුහදව හිනා වෙලා great කලා. ඒ සද්දෙට කාන්තාව දිහාවට හැරුනු ජන්කුක් නහය අකුලලා ලස්සනට හිනා වෙන ගමන් අනිත් පැත්තට great කලා.
" good morning aunty.. "
" පුතා මේ ඇදුම් ගන්න. එතකොට මෙතන තියෙනවා ඔයාට අවශ්ය අනිත් බඩු ටික. "
එහෙම කියපු ඒ මැදි වියේ කාන්තාව ජන්කුක් අතින් තිබ්බෙ අලුත් ඔෆිස් කිට් එකක් වගේම පැකින් කඩපුවත් නැති අන්ඩවෙයා කිට් එකක් එක්ක ටූත් බ්රශ් එකක්, ටවල් එකක්.
ඇදුම් අතට ගත්තු ජන්කුක්ගේ මූනම රතු උනේ එතන තිබ්බ ඒව දැකලා.
ඒ මැදිවියේ කාන්තාව ජන්කුක්ගේ ලැජ්ජාව දැකලා හිනා වෙලා කාමරෙන් එලියට ගියේ ජන්කුක්ට ඉක්මනට වොශ් එකක් දාගෙන ලෑස්ති වෙන්න කියලා කියන ගමන්.
ඉතින් අන්න එතකොටයි ජන්කුක්ට මතක් උනේ අද ඔෆිස් යන්නම ඕනෙ දවසක් නේද කියලා.
ෆෝන් එකත් ඇදේ අස්සක තිබිලා හොයාගත්ත ජන්කුක් වෙලාව බැලුවා.
" හත්තික්කේ.. වෙලාව අටහ මාරයි..😳"
ජන්කුක්ගේ ඇස් උඩ ගියේ ඔෆිස් යන්න හොදටම පරක්කු වෙලා නිසා.
YOU ARE READING
𝑀𝑟.𝑆𝑎𝑣𝑎𝑔𝑒✔︎
Fanfictionපුෆ්ෆ්ෆ්ෆ්.. අද උදේ ඉදන් මම කරන්නේ එහෙට දුවන එකයි මෙහෙට දුවන එකයි.. අර බොසා දන්නේ ජන්ගුක් අරක ගේන්න.. මේක ගේන්න කියලා අණ දෙන්න විතරයි. ජන්ගුක් අරක ගෙනෙං.. මේක ගෙනෙං.. මොන කරුමයක්ද..? මම තොල් මතුර මතුර බොසාට බැන්නේ බොසාගේ කැබින් එක ඇතුලෙම ඉදන් කියලා...