ချီမွန် ဒီနေ့ကျောင်းပိတ်တယ့်နေ့ဆိုတော့ သူငယ်ချင်းဖစ်တဲ့ marcနဲ့တွေ့ဖို့ချိန်းထားတယ့်ဆိုင်ကိုသွားနေပါတယ်။ ကားကိုတော်တော်ကြာကြာမောင်းပီးဆိုင်ရောက်တော့တနေရာမှာ၀င်ထိုင်လိုက်သည်။
ဝိတ်တာကဘေးနားရောက်လာပီး
"အကိုလေးမွန် ဘာသောက်မလဲ"
"ပုံမှန်တိုင်းသောက်နေကြအတိုင်းချလိုက်ပါ"
"ဟုတ်အကိုလေး"
မွန်ဝိတ်တာကိုစကားပြောပီးဖုန်းကိုထုတ်ကြည့်နေတော့သည်။
၅မိနစ်လောက်ကြာတာတောင်marcရောက်မလာသေးပါဘူး။မွန်စိတ်တိုရပြန်ပီ။ ဖုန်းဆက်မို့အလုပ်သူဘေးနားကိုတယောက်ယောက်ရောက်လာသည်။
"အိုက်မတ်ကြာလိုက်တာကွာ"
မွန်လည့်ကြည့်တော့marcမဟုတ်ပဲ သူကိုရယ်ပြနေတယ့်ကောင်လေးကိုမြင်ရသည်။အဲ့လူကတခြားလူမဟုတ်ပါ့ perthဖစ်သည်။
"ကိုယ်ထိုင်မယ်နော့်"
"မင်းဒီကိုဘာလာလုပ်တာလဲ"
Perth၀င်ထိုင်လိုက်သည်။
"ဟော ဒါ coffee ဆိုင်လေကွာ"
"မဟုတ်ဘူး မင်းဘာလို့ငါ့ရှေ့မှာလာထိုင်နေတာလဲလို့။ပီးတော့ ဘာလို့ငါ့ကိုလာနှုတ်ဆက်တာလဲ။
"ဟောဖြေးဖြေးမေးပါကွာ"
"ဒီဆိုင်က ကိုယ်ခနခနလာနေကြလေ ပီးတော့ မင်းနဲ့ကိုယ်နဲ့ကသိနေတာပဲလေ"
"ဟမ် ဘယ်တုန်းက"
Perthပြုံးလိုက်သည်။
"အဲ့ညကပေါ့"
Chi perthပြောတာနားမလည်ပါ။ရုပ်ကလဲ ပေကပ်ကပ်နဲ့ chiလဲအဲ့နေ့ရာမှာမနေချင်တော့တာနဲ့ ထသွားလိုက်သည်။ အဲ့ချိန်သူလက်ကိုperthကလှမ်းဆွဲလိုက်သည်။
"နေပါဦး ပေါက်စရဲ့"
မွန်လဲဒေါသထွက်သွားပီ
"နေပါဦး မင်းဘာလို့ငါ့ကိုဘာလို့ပေါက်စလို့ခေါ်တာ မင်းကငါ့ထက်ငယ်မယ်ပုံပါ"
"ဟုတ်ပါတယ် ကိုယ်မင်းထက်ငယ်တယ် ဒါမဲ့ မင်းကကလေးလိုဖစ်နေလို့အူယားပီးခေါ်လိုက်တာပါ"
YOU ARE READING
မာနကြားကချစ်သစ္စာ
Actionမင်းကိုမုန်းတယ်tananpon။မင်းအဖေကြောင့်ငါ့အဖေသေရတာ။မင်းငါ့အချစ်ကိုလဲလိမ်ညာခဲ့တယ် မင်းကိုမုန်းတယ်။ Chiမင်းအတွက်ဘာပဲဖစ်ဖစ်ပေးဆပ်မယ်။မင်းမုန်းလဲခံတယ်။ဒါကို့မင်းကိုပြန်ပေးတယ့်အချစ်ပဲ။
