4 years of peace🕊️|| SANEGİYUU

1- Ohagi

Herkese selamlar! Umarım gününüz iyi geçiyordur, İyi okumalar dilerim.

---------------------
★
★

S

anemi evinde normal bir şekilde oturuyordu. Kahvesinden yükselen o buharın yüzüne çarpması Sanemi'nin içini ısıtmıştı. Kahvesinden bir yudum alıcakken kapının çaldığı duymuştu ve yerinden kalkıp kapının önüne doğru yöneldi.

Sanemi kapıyı açtığında karşında Giyuu duruyordu. Elinde bir kap içinde ohagi getirmişti. Gülerek sordu, "İçeri girebilir miyim?" Sanemi cevapladı, "Tabii ki, buyur." dedi ve Giyuu'nun önünden çekilip içeriye doğu işaret etti.

Giyuu etrafa bakınırken sordu, "Ev dizaynını beğendim, iyi bir zevkin varmış" Sanemi gülümsedi, "Teşekkür ederim." Giyuu elindeki ohagi ile dolu kabı masanın üstüne doğru koydu. "Ohagiyi sevdiğini biliyorum, senin için getirdim." Sanemi ohagilere doğru baktı, "Benim için mi?" Sanemi onun için olduğunu duyduğunda sebebini bilmediği bir hisse kapılmıştı.

"Evet, son yaşanan olaylardan sonra ikimizde çok yorulduk. Neşemiz yerine gelsin diye yaptım." Giyuu'yu gülümserken görmek Sanemi'ye hala değişik geliyordu. Ama sevmiyorda değildi. Giyuu'nun gülümsemesi ne kadar içten olursa Sanemi de o kadar huzurlu hissediyordu. Of, Bu oğlanın gülüşü gerçekten cezbediciydi.

"Bunu düşündüğün için minnettarım. Kahve yapmamı ister misin?" Sanemi Giyuu'ya doğru konuştu. "Zahmet olmazsa çok iyi olur." Sanemi bunu duyduktan sonra mutfağa doğru ilerledi. Bu sırada Giyuu evi incelemenin fırsatını bulmuştu. Evin duvarlarında birsürü tablo vardı. Ünlü ressamların resimleri eve ayrı bir hava katıyordu. Sanemi sanatla ilgilenmeyen bir tip gibi görünse de tablolardan anlaşılacağı üzere sanatı seviyordu. Bu ünlü resimler  dışında birde birkaç tane daha fotoğraf vardı. Sanemi'nin annesi olduğu bir tablo vardı. Yanında da kardeşı Genya'nın fotoğrafı vardı. Bunlardan ayrı olarak Giyuu'nun gözlerini ayıramadığı bir tablo vardı. Sanemi gülümseyerek yavru bir köpek ile ilgileniyordu. Sanemi'nin bakışlarından hayvanları ne kadar sevdiği anlaşılıyordu. Bu tablo fazla iç ısıtıcıydı.

Giyuu tablonun içinde kaybolup giderken Sanemi gelmişti, "Tabloyu beğendin sanırım" Giyuu Sanemi'nin sesini duyunca kedi gibi ürktü. "Ahh evet, köpekleri seviyorsun sanırım"

Sanemi gülümsedi, "Köpekleri çok severim. Sadıklar ve çok sevecenler. Şuana kadar meşgul olduğumdan köpek alamadım ve bu beni biraz kötü hissettirdi. Köpeğimin olmasını çok isterdim." Giyuu Sanemi'nin köpek sevgisine karşı şaşırdı, Sanemi'nin köpekleri bu kadar sevmesi Giyuu'ya çok tatlı gelmişti.

"Şuan meşgul olmadığına göre bir köpek sahiplenebilirsin. Köpek sahiplenmeye gidelim. Ne dersin?" Sanemi kahveyi Giyuu'nun önüne doğru koyarken bu söze karşı şaşırdı ve durdu. Kafasını Yukarı kaldırıp Giyuu'ya doğru baktı. "Valla mı?" Giyuu gülümseyerek Sanemi'ye doğru baktı, "Valla." Sanemi bu söz karşısında çok sevinmişti. Hemen Giyuu'nun kolundan tutup  dışarı doğru çıktı. "Sanemi napıyosun, acele etmeye gerek yok. Hem ohagi ve kahveler ne olucak?" "Bişey olmaz, tekrar yaparım." Giyuu güler, "Peki"

--------------------------

Bu bölümünde sonuna geldik. Aslında biraz daha yazıcaktım fakat geç oldu yarın erken kalkmam lazım 😭 Bölümleri olabildiğince uzun tutmaya çalışıcam. Bol bol yorum yapıp oy verirseniz çok mutlu olurum.
Okuduğunuz için teşekkür ederim!!💞

- 432 kelime -