16~💔

1.9K 190 160
                                    

Hyunjin içine yayılan korkuyla Felix'in yanına gelip ellerini tutarak ayağa kaldırdı "bebeğim sen ne dediğinin farkında mısın?"

"Hyunjin jisung gelmezse ben de gelmem ben ondan ayrılamam"

"Merak etme onu ikna edeceğiz ama şimdi eve gitmemiz gerekiyor lütfen güzelim"

Felix ellerini Hyunjin'in ellerinden çekerek tekrar jisung'un yanına oturdu. "Olmaz o ne zaman gelirse bende ozaman geleceğim"

"Felix-"

"Bay Hwang lütfen, bırakın jisung'la birlikte kalsın gelmek istemiyorsa zorla götüremezsiniz"

"Bayan Minji izin verin konuşalım, Felix burada kalamaz o benim yanımda mutlu aslında jisung da mutlu ama ne olduğunu anlayamıyorum"

Minho sessiz şekilde yere bakarken jisung'un gözleri babacığına kaydı, üzgün halinin farkındaydı ama kendi kalbi de paramparçaydı bakışlarını kaçırıp tekrar önüne döndü.

"Bebeğim lütfen ben sensiz yapamam"

"Hayır gelmeyeceğim"

"Bay Hwang artık gitseniz iyi olur"

"Felix..."

Felix Hyunjin'in yüzüne bile bakamazken Hyunjin tüm dünyasının yerle bir olduğunu hissediyordu

"Hyunjin gidelim"

Minho zorla konuştuğunda Hyunjin bakışlarını ona çevirdi. Bebeğini burada bırakıp nasıl gidecekti, o olmadan nasıl uyuyacaktı alışmıştı varlığına, gülümsemesine şirin hallerine şimdi yokluğu asla alışamayacağı bir boşluk hissi yaratıyordu.

"Felix ben gidiyorum" dedi son bir umut bebeğinin yüzüne bakarak.

Felix babacığının yüzüne bakamadığı için hiç bir tepki vermedi fakat o kapıdan çıkar çıkmaz zorla tuttuğu gözyaşlarını serbest bırakıp saatlerce ağlayacaktı.

"Bay Hwang buyrun bu taraftan"

Minho kapıdan çıkarken bir süre dikildikten sonra Hyunjin'de kapıdan çıkıp minho'yla birlikye ilerlemeye başladı, ayakları gidiyorken kalpleri küçük sevgililerinde kalmıştı.

"Minho bekle!"

Minho duymazdan gelerek ilerleyip hastaneden çıkarak arabaya bindi.

"Minho ne yapıyorsun? Onları burada bırakıp gidemeyiz"

"Ne yapmamızı öneriyorsun ikiside bizi istemiyor"

Minho arabayı çalıştırıp ilerlemeye başladığında Hyunjin dönüp arkalarında kalan hastaneye baktı herşeyi o hastanenin içinde kalmış gibiydi.

"Tanrım küçük bir yanlış anlaşılmanın başımıza açtıklarına bak senin yüzünd-"

"Devam et Hyunjin bunlara benim sebep olduğumu söyle"

"Öyle demek istemedim, yarın tekrar gelecek miyiz?"

"Bilmiyorum beni istemiyor, bana güvenmiyor onu herşeyden çok sevdiğimi bildiği halde beni terketti"

"Bizim gibi düşünemiyorlar bunu unutma"

"Biliyorum ama yinede bana güveniyor olmalıydı"

BABACIK||Hyunlix||MinsungHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin