Disappearance | Hyunho

•23•

Geçmiş bölüm

"Hyunjin'in evinde sadece hyunjin'in abisinin cesedini bulduk ama hyunjin'i öldürmedi sadece kaçırdı. Buraya gelmeden önce soruşturuyor olduğum sungyoon, iseul denilen kişinin hyunjin'i öldürmemek şartı ile ona zarar vermesini istediğini söyledi. Ve şimdi hyunjin'e gizemli bi serum takılmadan önce bizi uyaran bi mesaj gönderdi. Belli ki hyunjin'i öldürmeye niyetli değil. Belki çevresindeki birini tehdit etmek istiyordur yada herhangi başka bi şey..."

"Ne gibi başka bi şey?" diye sordu jeongin korkuyla.

"Bilemiyorum... Şuan aklıma başka bi şey gelmiyor..." dedi chan düşünceli bi şekilde.

Tam o sırada yavaş yavaş kendine gelmeye başlayan hyunjin'in yorgun sesini duydular

"Nerdeyim ben?"

*****

Hyunjin'in sesini duydukları gibi konuşmayı kesip ona döndüler. Gözleri yarı açıktı ve nerde olduğunu sorgular şekilde etrafı inceliyordu.

Felix hızlıca odadan çıkıp bi doktor çağırmaya gitti. Hepsi, hyunjin'in uyanmasını beklemediği için şaşkın ve bi o kadar da mutluydu. Minho başta olmak üzere hepsi teker teker onun yatağının yanına geçti.

Hyunjin gözlerini arkadaşlarında gezdirip zoraki gülümsedi. Dördü de ağlamamak için çaba harcıyordu. Sonra hyunjin daha önce görmediği ama tanıdık gelen minho ve Chan'a baktı.

Tam o sırada Felix doktorla birlikte geri geldi, böylece hepsi dışarı çıkıp doktora alan açtılar. Chan, hyunjin'i bulduklarını ve şimdi uyandığını bildirmek için hyunjin'in kardeşini aradı.

Herkes hyunjin'in sonunda uyandığına sevinirken, durgun olan tek kişi minho'ydu. Hyunjin'e bunu kimin yaptığını ve Hwang iseul isimli kişinin kim olabileceğini düşünüyordu.

O, Chan'ın düşündüğü gibi Iseul'un birilerini hyunjin ile tehdit ettiğini düşünmüyordu. Tuhaf bi şekilde sanki Iseul adını bi yerlerde duymuş, görmüş, yada okumuş gibi geliyordu. Ayrıca onun ve hyunjin'in soyadları aynıydı. Bu da ilk düşündükleri teoriyi daha mantıklı hale getiriyordu, hyunjin'e bunları bi yakını yapmıştı. Bununla birlikte neredeyse unutulan hyunjin'in babası... o neredeydi? Veya napıyordu?

Minho bunları düşünürken, doktor odadan çıktı. Hepsinin dikkati hemen doktora çekildi ve minho düşündüklerine ara verdi.

"Durumu nasil?" dedi jisung beklentiyle.

Doktor gülümseyerek, "durumu şuan daha iyi. Ancak henüz dinlenmesi gerekiyor. Ona ağrı kesici verdim, ama yinede onu konuşarak zorlamamya çalışın. Uyumak istersede yapabilir. Herhangi bir şey lazım olursa buralarda olacağım" dedikten sonra yanlarından ayrıldı.

Hepsi hyunjin'in yanına girdi, ve hemen ardından telefon görüşmesini bitiren chan da onlara katıldı. Jeongin hızlıca hyunjin'in yatağının yanında dizüstü oturdu. Hyunjin'in elini dikkatlice tutup, başını da elinin yanına yerleştirip ağlamaya başladı.

"Senin adına o kadar çok endişelendik ki. Herşeyden sonra hala hayatta olduğun için o kadar mutluyum ki... Kim bilir ne kadar acı çektin. Tüm bu yaşadıklarıdan sonra senden nasıl özür dileyeceğimi bilmiyorum. En başından babanın sana yaptıklarını birilerine bildirseydik bunların hiç biri olmazdı." dedi jeongin ağlarken. Diğerleri de jeongin'in sözleri üzerine tekrardan ağlamaya başladılar. Chan ve minho ise köşede onları sessizce izliyordu.

Hyunjin arkadaşlarının bu halini görünce duygulanmadan edemedi. Zorda olsa elini, yakında olan jeongin'in başına koyup hafifçe saçlarını okşadı. Bu jeongin'in daha fazla ve daha sessiz ağlamasına sebep oldu.

"Sizin bi hatanız yok. Ben annemi korumak için size gerekenleri anlatmadım... Sizde tam bilmediğiniz bi şey hakkında hiç bi şey yapamazdınız... Özür dilenecek bi şey de yok. Kendinizi suçlamayın" dedi Hyunjin. Sesi fazla zayıftı ve konuşurken birden fazla kez nefeslenmek zorunda kaldı. Yinede arkadaşlarını suçsuz buluyordu ve kendilerini suçlamaları onu rahatsız ediyordu.

Ama şimdi kafasında bir sürü soru vardı, ve bazılarını tek tek sormaya karar verdi.

"Şimdi sormak istediğim bir kaç şey var. Kaçırıldığımı nasıl öğrendiniz? Abim ve kardeşim nerde? Ayrıca babamı hiç gördünüz mü?" Sorularını, zayıf haline rağmen arka arkaya sordu. Her ne kadar istemese de babasını sordu ve bunu yaptığında yüzünü ekşitmeden edemedi.

"Sen kaçırıldıktan sonra kardeşin bizim telefonlarımıza mesaj atarak bize bildirdi" dedi seungmin.

"Peki abim?"diye sordu hyunjin merakla. Abisinin büyük ihtimalle öldüğünü tahmin edebiliyordu. Ve bu sorusunun ardından odada yaşanan sessizlik tahminlerini doğruluyordu. Gözleri dolmaya başlarken odaya hızlıca hyunwoo girdi.

Hyunwoo hızlıca yatağın yanına gidip jeongin'in yanına geçti. Abisini canlı görebildiği için sevinçten gözyaşlarını durduramıyordu. Hyunjin abisinin ölümüne mi üzülse karşısında duran kardeşine mi sevinse bilemedi. Tam olarak ne hissettiğini bilemeden kardeşinin gelişine gülümsedi. Hyunwoo, kendisine gülümseyen hyunjin'i görünce dayanamadan ona sarıldı.

Hyunjin kardeşinin sarılmasına karşılık vermek istiyordu, ama yorgun, zayıf ve acı içinde olan bedeni buna engel oluyordu. Hyunwoo ağlarken dikkat etmeden hyunjin'e daha sıkı sarıldığında hyunjin'in canı yanmaya başladı ama kardeşinin hevesini bozmamak için sesini çıkarmadı. Yine de bu, hyunjin'i dikkatlice izleyen minho'nun gözünden kaçmadı.

Sahte bi öksürükle dikkati kendisine çektiğinde gülümsedi.

"Hyunwoo, hyunjin'in hayatta olduğuna en az senin kadar mutluyuz ama hyunjin'i biraz sıkarsan onu canlı kurtarma çabamız boşa gidecek." dedi. Bu lafı chan'ın kıkırdamasını sağlarken, hyunwoo mahcup bi şekilde hyunjin'in alnını öpüp geri çekildi.

Hyunjin, daha önce hiç dikkat etmediği diğer ikiliye -chan ve minho- baktı. Tam o anda kısacık bile olsa minho'yla ilk kez göz göze geldi. Şimdi sormak istediği daha fazla şey vardı.

▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎

Merhaba hepinizeee
Herkes nasıl? Hayat nasıl gidiyor?
Bu yıl hiç bölüm atmadım özür dilerim.

Bölüm hakkında ne düşünüyorsunuz?

Sizce iseul birilerini mi tehdit ediyor yada hyunjin'den istediği bir şey mi var?

Diğer yazarlar okurlarına takma isimlerle hitap ediyor, bende yapmak istiyorum
Herkese yada hepinize demek yerine daha farklı bi şey istiyorum
Nasıl bi şekilde hitap etmemi istersiniz?

Kendinize cok iyi bakın
Hasta olmayın sakın
Sonraki bölümde görüşürüz