•18•

64 11 8
                                    

Yorum sınırı-30
_____________________

Adam ateş ettikten sonra bütün evi silahın sesi doldurdu. Minho silahın sesinin etkisi ile gözünü bi anlığına kapatmıştı. Sonra tekrar panikle gözlerini açıp hyunjin'i kontrol etmişti. Hyunjin'e hiç bi şey olmamıştı.

Minho tam rahat bi nefes alacakken omzundaki ağrı nefesini kesti. Elini omzuna götürdüğünde, eline akan ılık sıvıyı hissetti. Bualnıklaşmaya başlayan gözleri ile kanlı eline baktı.

Chan, 3 doktor ve bi kaç polis silahın sesi ile koşarak yukarı çıkarken, hyunjin'i taşıyan iki doktor da alt kata iniyordu.

"Üst katta ne oldu?" Diye sordu chan.

"Minho yaralandı acilen müdahale edilmesi gerekiyor."

Chan cevap vermeden minho'nun bulunduğu odaya koştu. Arkasından da diğerleri geliyordu.

Minho yerde oturuyordu. Adam ise pek uyanık gibi durmuyordu. Iki doktor minho'nun durumuna bakmaya çalışırken, bi tanesi de adamın hala hayatta olup olmadığını kontrol ediyordu.

"Bu yaşamıyor" dedi doktor yerde yatan adamı işaret ederek. Ama chan'ın tek ilgilendiği tek kişi Minho'ydu.

Minho'da yavaş yavaş bilincini kaybediyordu. Doktorlar kanamayı durdurmaya çalışsada çok etkili olduğu söylenemez. O yüzden onu da hızlıca sedyeye yerleştirip ambulansa bindirdiler.

***

Hastaneye ulaştıklarında ikisini de ameliyathaneye aldılar. Chan durumu hyunjin'in arkadaşlarına bildirdi, 15 dakika sonra beşi de hastaneye gelmişti zaten.

Hepsi çok endişeliydi ama yapabilecekleri tek şey beklemekti. Kimisi ağlıyor, Kimisi de sağ salim çıkmaları için dua ediyordu.

Yarım saatlik bekleyişten sonra minho ameliyathaneden çıkarılmıştı. Uyanıktı, ama henüz kendide değildi. Onu odasına götürdüler, Chan da hızlıca onun yanına gitti. Diğerleri ise onları rahatsız etmemek adına kapıda bekliyorlardı.

"Ölmediğine şükrediyorum. Nasıl hissediyorsun? Beni çok endişelendirdin."

Minho zorda olsa gülümseyerek cevap verdi.

"Endişelenmene gerek yok bu kadar hızlı ölmeyi planlamıyorum. Sana bi şey olmadı değil mi?"

"Hayır, ben iyiyim"

"Iyi olmana sevindim." Dedi minho, sonra aklına gelen şey ile panikleyerek tekrar konuştu.

"Peki ya hyunjin? Hyunjin nasıl? Nerede o şuan?"

"Hyunjin'i düşündüğün kadar kendini düşünsen keşke"

"Soruma cevap versene"

"Hyunjin hala ameliyatta. Birazdan çıkar umarım. Şimdi sakin ol ve iyice dinlen ameliyattan yeni çıktın.

Minho sessizce başını salladı. Sonra kapıda bekleyen beşliye bakıp gülümsedi. O böyle yapınca beşide odaya girdi ve hepsi tek tek chan ve minho'ya teşekkür ettiler, sonra da gecmiş olsun diyerek odadan çıktılar. Chan'da minho'nun dinlenmesi için çok oyalanmadan odadan çıktı.

Minho'nun omzu çok fazla acıyordu ama chan'ı ve diğerlerini daha fazla endişelendirmemek için bunu pek belli etmemeye çalışıyordu.

Onlar odadan çıktıktan yaklaşık 5 dakika sonra da odaya bi hemşire girdi ve seruma bi ağrı kesici ekledi.

Bu minho'ya iyi gelmişti. Ağrı kesicinin ve odanın sessiz olması nedeniyle de uykuya daldı. Hyunjin ise hala ameliyattaydı.

****

Toplam 1 buçuk saat sonra hyunjin ameliyathaneden çıkarıldı. Henüz uyanmamıştı ve her tarafı sargı içindeydi. Diğerleri hemşire ile beraber onun odasına giderken felix doktorla konuşmaya gitti.

"Ne zaman uyanır?" Diye sordu felix doktora.

"Durumu kötüydü ve çok fazla kan kaybetmişti. Bu nedenle 20-30 dakikaya uyanır."

Felix başını onaylar bi şekilde sallayıp teşekkür ettikten sonra diğerlerinin yanına gitti. Mutluluk, gerginlik, heyecan... hepsini aynı anda hissediyorlardı ve ona söylemek istedikleri çok şey vardı. Ama şimdilik sadece onun uyanmasını bekleyeceklerdi.

-----------------------------

Uzun bi aradan sonra tekrardan merhabalar ♡
Nasılsınız?

Okul yüzünden yazmaya pek fırsat bulamadım, özür dilerim

Umarım bölüm hoşunuza gitmiştir

Beğendiyseniz oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın

Kendinize çok çok iyi bakın

Disappearance | HyunhoHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin