"Oy andami naman nyan!" Sabi ko kay kulit. Pano ba naman kasi parang gusto na niyang bilin lahat ng pagkain eh. Kumuha siya ng Lays, eh paborito ko yan eh! "Oy Lays! Gusto ko yan! Kuha ka ng dalawa" sabi ko sakanya. Kinuha niya yung Lays sa cart at ibinalik sa pinagkuhanan niya. La! "Bakit mo binalik?" Tanong ko sa kanya. Kinuha ko ulit yun at ilalgay sana sa cart, kaso iniwas niya yun at binilisan ang paglalakad. Hindi ko na lang muna kinausap at baka nagko concentrate sa pamimili niya, sinusundan ko lang siya. Kaya ayokong mamili eh, nakakapagod, sakit sa paa. Napansin ko namang parang paikot-ikot na lang kami kaya nagtanong na ko."Uy! Ano pa bang hinahanap mo?" Hindi siya sumagot sa tanong ko.Nakakapagtaka kasi hindi siya nagsasalita at nangungulit. Parang hindi ako sanay? "Hoy! Tinatanong kita." Hindi parin siya sumasagot, "Hoy!" Sa pagkakataong ito, hinawakan ko na siya sa braso, kaya napahinto siya sa paglalakad, tinignan niya yung kamay ko sa braso niya at tumingin sakin, I mean tumingin ng masama sakin. "Oh! Haha! Sorry?" Tsaka ko siya binitawan, naglakad na siya papuntang counter. Habang nakapila kami tinanong ko siya. "Hey! What's the problem? Kanina mo pa ko di kinakausap ah." Tumingin siya sakin.
"Bakit? May dahilan ba para kausapin kita?" Nakataas yung isang kilay niya. Ano ba yan! May dalaw ba to? Moodswing? Bipolar? Nakakatakot no? XD
"Wa-wala naman,simula kasi nung sa Joll-------"
"Wala nga! Ang kulit mo! Lumayo kanga! Dun ka mag antay!" Tapos bigla siyang nag pout.Napakamot na lang ako sa batok ko at tsaka lumayo sa kanya. Siya na yung susunod na magbabayad. Natapos na yung cashier, nakita kong parang hinahanap niya ko? Kumaway ako para makita niya ko, and bingo! Nakita niya nga ko. Sinenyasan niya ko na lumapit sakanya, kaya pumunta naman ako. "Pwede ba kong manghiram ng 1000?" Tanong niya.
"Bakit?" Tanong ko.
"Magpahiram ka ba o hindi?" Puta! Siya pa galit! :/
"Oh eto na!" Kumuha ako ng 1000 sa wallet ko at binigay sa kanya. "Ikaw na manghihiram, ikaw pa galit ah." Tinignan niya lang ako at ngumiti. (Fake Smile)
"Thank you!" *fake smile* tapos umirap pa. Kinuha na niya yung sukli niya at naglakad na papalabas ng Hypermarket. Ako naman pumunta muna sa customer service para kunin yung pagkain niya. Diba ang bait ko sakanya tapos sinusungitan lang ako? Diba? Diba? Nakuha ko na tsaka ko siya hinabol. Nakasunod lang ako sakanya. Hanggang sa nakarating na kami sa pinag parkingan ng kotse ko. Tinulungan ko siyang magpasok ng pinamili niya sa kotse. Konti lang naman pinamili niya, mga 7 supot lang naman na punong puno.
Pumasok na siya sa loob ng kotse. Habangako, isinara na yung compartment at pumasok na rin. Nakatingin lang siya ng diretso. Tsk! Ano bang problema ng babaeng to! Haaaaays! Hayaan mo na nga! Paaandarin ko na sana ang kotse ng napansin kong hindi pa niya suot ang seatbelt niya.
"Yung seatbelt mo, wear it." Parang wala siyang narinig at diretso parin ang tingin sa labas. Ako na sana ang maglalagay ng, napansin niya sigurong aabutin ko na yung seatbelt para ilagay sakanya ng agad-agad niya itong sinuot.Kaya bumalik na lang ako ng tingin sa labas at pinaandar na ang kotse. Mabilis kaming nakarating. Huminto ako sa harap ng Bahay niya. Agad siyang bumaba at pumunta siya sa compartment ng kotse at agad na kinuha ang mga pinamili niya, may natirang 3 supot kaya kinuha ko na at sinunod sakanya, papasok na sana ako ng magsalita siya.
"Ooops! Stay there!" With matching kamay pa 😑 lumapit siya sa sakin at kinuha ang dala dala ko, tatalikod na sana siya ng hawakan ko ang braso niya. Tumingin siya sakin at sinabing "Why?"
"Are you mad at me?" Tanongko.
No." Tapos umirap siya. Hindi daw?? pero ang taray.
"And why you keep your eyes rolling at me then? Ha?"
"Im not." Tapos nag blinky eyes pa siya.
"Tss. Hindi daw. Bakit ka ba nagalit? Ha?"
"I'm not mad! Why don't you just say sorry!?" Sabi niya.
