AY TENLİ KADIN

Tanışma - 1

Okuldan yeni mezun olmuş iş arıyorken, sahil kenarındaki bir banka oturup derince düşünmeye başladım. İş bulamıyordum, ne yapacağımı hayatın zor şartlarına karşı nasıl ayakta duracağımı düşünüyordum. umutsuzca derin düşüncelere dalmış denizi seyrederken, yanımdaki banka üzgün bir kadın oturdu.

ilk seferde umursamadan baktım, ve sonrasında kömür karası saçları ve ay gibi beyaz teni, beni oldukça etkilemişti gözlerimi alamıyordum.

bir yandan gözlerimi onun üstüne dikip rahatsız etmekten korkuyordum, ama kendimi bakmaktan'da alıkoyamıyordum.

beyaz teni kömür karası saçları beni fazlasıyla zorluyordu.

beynime engel olamıyordum onunla ilgili hayaller kuruyordum.
benim olduğunu düşünüp duruyordum, oysa sadece denize dalmış gitmişti, halinden belli oluyordu bir derdi vardı. acaba yanına gidip derdini sorsamıydım? ters bir tepki verir miydi? rahatsız olur muydu? kafamda bu sorular döndükçe vaktin'de geçmesi beni oldukça sıkıştırıyordu. kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu, Heyecanım göğsümü bana dar ediyordu.

Bi anda kafasını çevirip bana baktı, Göz göze geldik... Kalbim durmuş, Nefes almayı. Unuttum 5 Saniyelik Gözgöze geliş benim için 5 saat gibi geçti, Zaman durdu gözlerin'de kayboldum. gözlerine hapsoldum. Önüne döndü, Ne yapacağımı bilemedim. Denizi seyrettim, Gözlerimi bakıp çektim sürekli üzerinden. Saat bir hayli geç olmuştu neredeyse buçuğa geliyordu. Konuşmak için cesaretimi toplamaya çalışıyordum. İçimden kendime telkinler verip yapabilirsin Diyordum, sonra cesaretimi toplayıp yanına gittim ve ne soracağımı bilemedim. Beynim durmuştu, Çekindiğimi fark edip tatlı bir tebbesümle sordu ; Buyrun.5 Saniye cevap veremedim donakalmıştım. Ama hayatımın aşkıyla karşılaştığımı biliyordum, onu kaybetmemeliydim. ve sordum ; Haliniz üzgün gibi gözüküyor? Belki konuşmaya ihtiyacınız vardır.

"Aslına bakarsanız gerçekten konuşmaya ihtiyacım var, ama başınızı şişirmek istemem."

Hayır, Hayır, Ne baş şişirmesi ben istedim zaten derdinizi dinlemek halinizden anlamıştım.Nedir sizi böyle huzursuz edip bu saatte deniz kıyısına getiren?Üzgün bir ses tonuyla biraz da düşünceli bir şekilde ; "önüne bakarak. Ailem."Büyük bir yarası olduğunu anlamıştım, Densizlik olarak anlaşılmak istemem fakat merakımında içimi kemirmesine dayanamıyorum, Ailenizle sorununuzu anlatmak ister misiniz?

"İsterim diye cevap verdi. Ve devam etti ; Ailemle hiç bir zaman aram iyi değildi, beni sevdiklerini hissetmiyordum. Sahipte çıkmıyorlardı açıkçası..."

Kelimeler dudaklarından zorla çıkıyordu, Anlatmakta zorluk çekiyordu.ve kafamı devam et dermişçesine salladım.

Babam annemi daha öncesinde aldatmıştı görmüştüm, ve o dönem psikolojim bozulmuştu sessiz bir kızımdır, normalde öyle değildim fakat bir şeyleri gördükten sonra psikolojim bozuldu. İçime kapanık biri oldum sürekli, Arkadaşlarım vardı ama onlarda tam anlamıyla arkadaşım değildi. Herşeyin boş ve anlamsız geldiğini hissederdim küçüklüğümden beri, Yani anlayacağın Babam duygularımı öldürmüştü. Taa ki bu güne kadar, sadece benim öldürdüğünü sanıyordum ama Annemin'de öldürmüş. Bu gün de Annemin onu aldattıgını gördüm. Mesajlarını gördüm, Ben de tartışıp buraya geldim. Deniz belki iyileştirir beni dedim, Bunları niye anlatıyorsam zaten boş ver önemi yok. Sizi'de bunlarla meşgul ettim.

Çok kötü hissetmiştim, Yalnızlığını anlamıştım. O anlatırken gözlerim dolmuştu çünkü Peri kızı gibi görünen birinin bu denli yaralı olabileceği aklımın ucundan geçmezdi. Ve ne tesadüf ki ben de aynı olayları yaşamıştım ona çok yakın hissettim onu iyileştirmek istedim.O güzel gözlerini bana çevirdiğinde gözlerimin dolu olduğunu farketmişti, Masum saf bir şekilde ; Sizi üzmek istemezdim, Üzülmenize gerek yok ben artık üzülmüyorum.Sonra ben de ona cevap verdim, Üzülmemin sebebi benim de Ailemle benzer şeyleri yaşamam. Seni çok iyi anlıyorum.

"Dilersen sen de anlatabilirsin dinlerim seve seve"

Ben de anlatmaya başladım ; Eve girdiğim'de Ailem tartışıyordu, Benim için tartıştıklarını hemen anlamıştım. Babam işe girmem gerektiğini söyleyip Annem'e bağırıyordu, Annem'de iş aradığımı söylüyordu, ama o da bir yandan Babam'a hak veriyordu, Ben de evden geri çıktım ve buraya geldim. Öncesinde benimle zaten ilgilenmiyorlardı ben de içime kapanık bir çocuktum. yaptığım işi değerli görmüyorlardı önemsemiyorlardı, Çevremdeki herkes öyle davranıyordu, Sürekli önemsiz bir şeyler başaramayan biri olarak hissediyordum kendimi hala da öyle hissediyorum... Bir daha eve gitmeme kararı aldım o yüzden buraya geldim ve ben de denize bıraktım kendimi.Birden bana sarılmıştı, Ne yapacağımı şaşırdım, Kalbim yerinden çıktı çıkacaktı, Bedenimi yanardağ kadar sıcak bir ateş sarmıştı, Kolların'nın beni sarmış olması güven de hissettiriyordu.

"Kusura bakma ama kendimi tutamadım fazlasıyla sarılmak istedim. Neredeyse aynı şeyleri yaşamışız"

Çok mutlu olmuştum ne diyeceğimi bilemedim ve kafamı sorun yok dermişçesine salladım.Onun'da benle bağ kurduğunu hissetmiştim, İkimiz'de birbirimizin haline üzülmüştük, Kalbim yerinden çıkacak gibi atmaya devam ediyordu. Az önce uzaktan hayranlıkla seyrettiğim kişiyle aramda bağ oluşmuş ve bana sarılmıştı... Bu bi rüya olmalıydı, Böyle Bir şey olamazdı. Sevinçten deliye dönmüştüm, Ama dışarıya hiç renk vermiyordum. En azından ben öyle sanıyordum... Mutluluğumu anlamış olacakki bana bakıp gülümsedi. Ama ben anladım o gülümseme'de onun da mutluluğu vardı...

"Bu arada sormayı unuttum isminiz neydi? "

Fazıl diye cevap verdim.Sizin isminiz nedir?"Dilara"Tanıştığıma memnun oldum."Ben de"