Zoraki evlilik

1.Bölüm

Her zamanki gibi sıkıcı günlerden biriydi yapacak hiçbirşey yoktu o yüzden elime bir kitap alıp okumaya başladım en sevdiğim yazar Stefan Zweig'in ( yazarın fav yazarlarından biri) kitaplarından biriydi ben kitabımı okurken odamın kapısı çalındı

J:Gir

Annem hwasa başı önünde bir şekilde yanıma geldi

J:Anne neyin var?

H:oğlum...

J:Efendim anne

H:baban...

J:anne ne oldu söyle çatlatma beni

H:oğlum baban kumarda iddiayı kaybetmiş

J:yani?

H:yani sana ihtiyacımız var

J:ben ne yapacağım anne?

H:evleneceksin

J:Ne?! Anne ne diyorsun sen?! Ben nasıl evlenirim benim bir hayatım var,hayallerim var nasıl olur ya?!

H:üzgünüm oğlum evlenmek zorundasın. Bizi düşünüyorsan. Eğer evlenmezsen evdeki bütün eşyaları alırlar sokakta kalırız.

J: ...tamam anne sadece sizin için

H:Bu akşam bize gelecekler tanışma olarak

J:Hıhım

H:oğlum biliyorsun ben seni evlendirmek istemem sen bizim tek çocuğumuzsun ama zorundayız lütfen affet bizi

J:biliyorum anne zaten ne yaşıyorsak hepsi babam yüzünden

J:Anne biraz yalnız kalmak istiyorum çıkabilir misin?

H:tabi oğlum

Annem yanağıma bir öpücük kondurduktan sonra odadan çıktı

Ciddi ciddi evlenecek miydim ama daha çok gençtim 23 yaşındaydım çok erkendi

Gerçi babam yüzünden bir hayatımız yoktu sürekli varını yoğunu kumara yatırırdı sürekli kaybederdi ama o zamanlar böyle birşey olmadı

Ama şuan bir mal gibi alınıp satılacaktım üstelik tanımadığım bir adamla kimdir neyin nesidir bilmem etmem gerçekten hayatım boka sarıyordu benim bu günlerimi zehir eden kişi

Bunun tek suçlusu olan kişi

Yüzünü görmeye tiksindiğim babam...

Aman tanrım ne oluyor böyle naninani yazar (ben) güzel bir kitap yazabilecek miyim acaba dırıdırım ilerleyen bölümlerde göreceğiz sizi seviyorum öptüm kocaman kocaman 💋💋💋💋