Zoraki evlilik

34.Bölüm

Her yer kırılmış ve dağınıktı eşyalar yerle bir olmuştu yerde kan lekeleri vardı

Hızla yukarı çıktı Minho kapıyı açtı dolapları yoklarken Jisung'un valizi ile kıyafetleri yoktu gitmiş miydi?

Lanetler yağdırdı Minho kendine...eşini adam gibi sevemediği için...

Ve şimdi Jisung yoktu evde yoktu ne sesi ne de varlığı vardı şuanda

Boşlukta hisseti Minho kendini,hemde sonu olmayan bir boşluk...

Nerdeydi? Babasının evi? Hayır dönmezdi nefret ettiği yerdi orası. Havalimanı? Gitmiş olabilir miydi? Ya arkadaşlarının evi? Onlara gitmiş olabilir miydi?

Aklına Jisung'u arayabileceği geldi kızıl oğlanın böylece nerde olduğunu öğrenebilirdi

Hemen elini cebindeki telefona attı hızla açıp Jisung yazan kişiye tıkladı ve telefonu kulağına götürdü

Ulaşılamıyor,ulaşılamıyor,ulaşılamıyor telefonları kapalıydı Jisung'un artık endişelenmeye başlamıştı Minho

Nerdeydi? Jisung onu terk mi etmişti? Şaka falan mıydı? Yoksa rüya mı?
__________________________________
Çalan alarm sesi ile kanter içinde kalmış bir şekilde uyandı Jisung yan tarafını kontrol etti hemen Minho'nun bedeni yanındaydı derin bir oh çekti

Jisung bu düşünce ile rahatlarken duyduğu ses ile kendine geldi

M:Günaydın

J:Günaydın..

M:Bir şey mi oldu canım?

J:Kabus gördüm

M:Anlat bana sevgilim...
__________________________________

M:Gerçekten çok kötü bir rüya

J:Hıhım

M:Bak Jisung...Biz zorla evlensekte ben seni çok ama çok seviyorum seni asla aldatmam...

J:Teşekkür ederim Minho bende seni seviyorum

M:Bunları unutup kendi günümüzü yapalım bugün olur mu?

J:Olur sevgilim...