Κεφάλαιο 47ο

27 8 43
                                    

ΘΈΛΩ ΝΑ ΔΩ ΤΟΝ ΠΙΣΙΝΌ ΣΟΥ 

Κεφάλαιο 47ο 

{ Στο προηγούμενο κεφάλαιο……

Μελίνα…

Στο Κωλοκοτρονίτση….

Έχουν πονέσει τα πόδια μας! Πηγαίνουμε με τον Μίμη να πάρουμε το αμάξι να πάμε στην πάνω πλατεία του χωριού γιατί μας είπαν πως εκεί έχει κόσμο! 

Βάζει ο Μίμης μπρος το αμάξι αλλά δεν δουλεύει! Αυτό μας έλειπε τώρα.

"Τι έπαθε ρε Μίμη;" 

"Που να ξέρω καλέ; Σε συνεργείο δούλευα;" 

"Αχ, αχ τι θέλω και σε ακούω. Ορίστε, έστειλε ηχητικό η μάνα μου. Κάτσε να ακούσω τι λέει" λέω στον κολλητό μου και βάζω το ηχητικό.

" Μελίνα, πες στον φίλο σου το βατράχι να μην εμφανιστεί μπροστά μου. Θα τον πνίξω με τα ίδια μου τα χέρια " λέει η μαμά στο ηχητικό. 

"Τώρα τι κάνουμε φίλε;" ρωτάω τον Μιμή. 

"Τον σταυρό μας! Πάμε να βρούμε κανέναν να μας βοηθήσει, να μας φτιάξει το αμάξι" λέει ο Μίμης και κατεβαίνουμε ξανά από το αμάξι…

Προχωράμε, αλλά κάτι περίεργο συμβαίνει. Νιώθω πως κάποιος μας παρακολουθεί!!! Αλήθεια κάποιος μας παρακολουθεί…. Με την άκρη του ματιού μου, βλέπω μια σκιά…. 

"Μίμη, κάποιος μας παρακολουθεί" λέω στον κολλητό μου ψιθυριστά. 

"Ετοιμάσου! Με το που γυρίσω, του δίνω μία με το τηγάνι, τον ξαπλώνω κάτω και τον δένεις με το σχοινί" λέει ψιθυριστά ο Μίμης. 

"Πιο σχοινί;" 

"Έχω βάλει στην τσάντα σου ένα σχοινί μήπως μας χρειαστεί" 

"Α δεν πας καλά" λέω στον τρελό μου φίλο! 

"Λοιπόν με το τρία του επιτίθεμαι. Ένα…. Δύο….. τρία….."  }

ΝΈΟ ΚΕΦΆΛΑΙΟ 

Ευρυδίκη… 

Σε λεωφορείο….

Αναγκάστηκα η καημένη να πάρω λεωφορείο! Ούτε ξέρω που πηγαίνει το σαράβαλο!!! Ελπίζω να μην χαθώ πουθενά!!!

Δεν έχει ούτε θέση να καθίσω! Μα τι πράγματα είναι αυτά; 

"Γιαγιούλα; Σήκω γλυκιά μου να καθίσω" λέω σε μία ηλικιωμένη. 

"Τράβα να δεις αν έρχομαι σουρλουλού. Δεν ντρέπεσαι να λες σε μια ηλικιωμένη να σηκωθεί;" λέει η ανεδεστατη γιαγιά. 

ΘΈΛΩ ΝΑ ΔΩ ΤΟΝ ΠΙΣΙΝΌ ΣΟΥ 3 Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang