LADY MASQUERADE

CHAPTER 20 - The Masquerade Ball

A/N: I dedicate Lady Masquerade to all my silent readers out there :) Thank you for reading my work. Salamat po at nagustuhan niyo. And of course, sa maiingay at mahal kung mambabasa, salamat sa walang sawang comment at votes :) Nakakatuwa po ang suporta niyong lahat. MARAMING SALAMAT !!!

CHAPTER 20 – The Masquerade Ball

NANG magmulat ng mata si Gemini, napapikit siya ulit ng masilaw siya sa maputing pintura ng silid na kinaruruonan niya. By the smell of the air, she knew she's in the Hospital.

Mabilis na dumapo ang kamay niya sa kaniyang sinapupunan ng maalala ang nangyari sa kaniya, iminulat niya ulit ang mga mata at tiningnan ang kaniyang tiyan. Memories of blood dripping down her legs filled her mind. Oh, no. My baby.

Tears fall from her eyes. "No... baby... my baby..." Her lips trembled. "Ang baby ko."

"The baby is okay." Anang boses ni Aidan.

Mabilis na dumako ang tingin niya sa sofa na nasa gilid ng silid, naroon si Aidan at komportabling naka-upo sa pang-isahang sofa na nakaharap sa kaniya. He looks handsome in his color beige polo and faded jeans.

"You've been asleep for six hours." Aidan informed her.

"Aidan..."

"So you knew." Tumingin ito sa tiyan niya na hawak pa rin niya. "Kailan pa?" His voice was emotionless.

Sinalubong niya ang tingin nito. "A week ago."

"So tinago mo sa'kin? Why? Why would you do that to me?" His eyes were cold as he looked into her eyes. "Alam mong gusto kong mabuntis ka. Alam na alam mo 'yon Gemini, tapos itatago mo sakin 'to. Bakit? Ganoon mo ba talaga ka disgusto na makasal sa'kin? Mahal mo nga ba talaga ako o pinaglalaruan mo lang ang damdamin ko?"

Gemini pushed herself up. Napa-igik siya ng maramdamang kumirot ang gilid ng tiyan niya. Aidan was on her side in an instant. Tinulungan siya nitong makaupo ng maayos sa kama saka tumabi ng upo sa kaniya.

Gemini holds Aidan's hand. "I know, it's unfair for you and I'm really sorry. Balak ko naman sabihin sa'yo, kailangan ko lang sabihin muna kay Daddy na buntis ako at kailangan kong marinig mula sa kaniya na suportado niya ang pagbubuntis ko. We talk last night and I told him that I am pregnant and he told me to be happy." Humugot siya ng malalim na hininga para pigilan ang luha na nagbabadyang malaglag. "Aidan, i have responsibility to my family. Ang dami kong utang na babayaran kaya hindi ako puwedeng tumigil sa pagta-trabaho. Matanda na ang Daddy ko, he needs me. Ang dami kong kailangan isaalang-alang bago ang sarili ko. Pero kagabi nakapag-decide na ako na sasabihin sa'yong buntis ako pero hindi ako nagkaroon ng pagkakataon dahil naging busy tayo pareho. I'm sorry, Aidan. I'm sorry." She cannot stop her tears from falling.

Aidan sighed and faced her. "Gemini, alam kong mahalaga sa'yo ang pamilya mo at naiintindihan kita. But please, for our baby, please, I begged you, tigil ka muna sa pagta-trabaho. Kung inaalala mo ang utang mo, babayaran ko 'yon para sa'yo. Kaya kong gawin lahat para sa'yo, Gemini, kaya please, gawin mo rin lahat para mabuhay ang baby natin." Hinaplos nito ang tiyan niya. "I want to see this little one smile and I want to hear him or her call me Daddy."

Kinagat niya ang pang-ibabang labi. "You don't have to begged. Responsabilidad ko bilang isang ina na alagaan ang magiging baby natin."

Tumango-tango si Aidan. "That's good. Thank you."

Naglalambing na ipinalibot niya ang mga braso sa beywang ni Aidan at niyakap ito.

"Galit ka pa ba sa'kin?" Tanong niya.

Bumuntong-hininga si Aidan. "I was mad at you. Pero narinig ko na ang paliwanag mo at hindi naman ganoon kakitid ang utak ko. Mahal kita, Gemini. Hindi ko kayang magalit sa'yo ng matagal."