AT YOUR WORST

421 29 1
                                    

Author: Shei lie/Anne lie

Chapter 39(book2)

*Walang tigil ang pagiyak ni natasha habang hawak nya ang files ni katherine..awang awa sya sa kalunos lunos na sinapit ng pinakamamahal nya...*
Natasha: kawawa naman ang katherine ko..kathhh...(hagolhol nya.)
*Kaya't bigla syang tumayo habang nagpapahid ng luha...niligpit nya ng maayos ang mga police files ng mag anak at nagmamadaling tinungo ang kwarto...naglabas sya ng malaking bag at naglagay ng mga damit nyang bihisan at mga pangangailangan...lahat ng mga importanteng kelangan dalhin dinala nya...naabutan sya ng tatay nyang nageempake..*
Tatay: natasha anak anong gagawin mo..
Natasha: ako ho itay...ako napo mismo ang pupunta ng san rafael para buksan at imbestigahan ang kaso. (Sabi nya habang nagpupunas ng luha..)
Tatay gary: anak masyadong delikado ang pagsugod mo dahil malalaking tao ang kakabanggain mo kailangan mo ng makakasama at bodyguard man lang.
Natasha: hindi napo itay...e ano papo ang silbi na tinuruan at nag aral ako ng selfe depense kung magkakaroon rin lang ako ng alalay..
Tatay gary: sasama nalang ako sayo anak di ako mapapalagay dito.
Natasha: tay!...sa tingin mo po ba makakakilos ako ng maayos kung alam kong andyan kayo?...isa papo kayo sa magiging alalahanin ko...hayaan nyo napo ako dito alam ko naman po ang gagawin ko.
Tatay gary: nasa san rafael palang ako alam kong delikado na ang magbuklat ng kaso nila gov...tapos ngyon susugod ka magisa...di ko binigay sayo yan para magpakamatay ka.
Natasha: tay...mas mamamatay po ako kung andito lang po ako...kung wala po akong gagawin...abugado ho ako diba..(sabay hawak sa braso ng ama)alam ko po ang gagawin itay wag po kayong magalala...basta po wag na wag kayong aalis muna ng village nato o lalabas hangga't di ko sinasabi ok po ba yun tay...(tumango tango ang ama saka naman sya bumaba ng hagdan.ska mabilis na umalis si natasha)
*.dumaan muna sya sa gasoline station para magfulltank dahil mahabahabang byahe ska daming lakad. Habang nagmamaneho ay pasulyap sulyap si natasha sa mga envelop sa kabilang upuan...napapaiyak nalang sya at sapo sapo ang ulo..*
Natasha: napakawalang kwenta mo natasha...may dinaramdam na palang sakit sa puso si kath noon pero wla kang pakialam...wala kang kamalay malay...sya din ba?.. sya ba ang vip na laging nahihimatay at nililihim sa school?...kaya ba lagi syang namumutla noon...(napasuntok sa manibela si natasha)..napakawalang kwenta mo natasha..shhh!tt ka!!...
*hininto ni natasha sa gilid yung sasakyan nya ska sinuntok ng sinuntok yung manibela.*

*Nang maikalma nya na ang sarili ay ska umalis ulit ngunit tumutulo parin ang luha nya..*

* dina mabilang kung ilang beses ng nasa tabi nya si katherine sa tuwing kailangan nya eto...magmula ng maging sila ay palagi etong nakaalalay sa kanya...ni hindi sya hinayaang malungkot...*
Natasha: pero nong ako na, ni kahit minsan di ko man lang tinanong ang problema nya..ni kahit minsan di ko man lang sya nadamayan...samantalang ako, palagi syang nasa tabi ko..tapus eto,etong nangyaring kalunos lunos sa kanya ni walang wala akong malay...(humahagulhol na naman sya.)
"napakawala mong kwenta..(iiling iling sya habamg umiiyak)..natasha,your don't deserve kath...you are not deserving for katherine for God sake natasha!!.(mugtong mugto na yung mata nya kakaiyak)

*...nakalipas na ang ilang oras ng pagbyahe..mabilis lang byahe nya kasi napakabilis naman ng takbo ng kotae nya...kahit madilim ay tandang tanda ni natasha ang san rafael na sinilangan, na kanya ng isinumpa minsan...*

*Marami ng pinagbago doon..marami ng nagtataasang gusali...*
Natasha: sino na kaya ang governor ngyon
*...habang nilalakbay nya ang lugar ng sinilangan ay may mga tinawagan syang private investigator...kakailanganin nya ng private investagator ska pinag isipan narin ang mga hakbang..may mga kukunin syang trusted people...umaga na ng nakarating sya sa  san rafael.*

*Habang nilalakbay ni natasha ang buong san rafael punompuno ang kaba nya..dapat ay exciting sana tong pag uwi nya..mostly sa mga umaalis ng lugar nila at bumabalik ay mga excited pero sya hindi sya nakaramdam ng exciited..galit na nga sya ng umalis sya galit pa sya pagbalik nya..pero magkaiba ang sitwasyon ngyon..dahil mas galit sya sa sarili nya..nakahanap ng matitigilang unit si natasha,doon sya magsstay habang nilalakad nya ang kaso ng mga villamor..napili nya eto kasi nasearch nyang safe dahil may mga security at di basta basta nagpapapasok.
nag ayos na sya at nagumpisa ng magembistiga..lahat ng taong pwede nyang pagtanungan..pinangyarihan ng krimen ng mag asawang villamor..car accident ni katherine... Sino sino mga maaring nakaaway at pinuntahan,imbestiga sa mga dating tauhan..lahat ng kelangan ni natasha sarili nyang katawan mismo ang ikinilos nya para masatisfied sya...ska ng makabuo na sya ng magkakalapit na ibedensya ay ska sya kumuha ng task force at ilang private investigators dahil sa may natuklasan syang kagimbal gimbal na katotohanang maski sya di makapaniwala...napahawak nalang sa noo si natasha..*
Natasha:"oh God"pinasasakit ng kasong to masyado ang ulo ko"why people doing this because of money and position..."bakit pati mga inosenteng tao dinadamay nila..(naiiyak na sambit ni natasha)
*..napapatiimbagang sya sa galit.*
Natasha: pagbabayarin ko kayo sa mga kahayupan nyo...mga halang ang kaluluwa!!
*ilang araw palang sya doon ay marami rami na syang naiipong ibedensya at ang ibedensya na hawak nya ay natitiyak nyang yung nasa utak nya ang suspek..base narin sa ilang gabi nyang pag aaral tungkol sa mga eto...dumaan pa ang ilang araw ay naisipan ni natasha na dumaan sa dati nilang fishfarm
...sobra na etong madamo...alam nya kung bakit dahil nalaman nyang pag aari parin nila ang lupain na yun..bago daw mamatay ang governor ay ibinalik neto ang mga lupang sinasabi nilang kinamkam ng mga villamor pero ang totoo ay hindi naman pla...wala palang kinalaman ang pamilya ni kath..napapayuko at napapaiyak na naman si natasha..*
Natasha:"inside job"ngyon unti unti ko ng nakakalap kung sino tlga ang may kagagawan ng lahat...kelangan ko lang eto kumpletuhin at iaakyat ko na para makasuhan ang mga mastermind "ang totoong may kagagawan"...
*sa pagkakasambit na yun ni natasha ay may bahagi sa kanya na sobrang nalungkot* Natasha:.."shiiit"of all people.akala ko pa naman...
*Natigilan sya ng malingunan ang fishpan kung saan itinapon ang kwintas ni katherine..kumuha sya ng malaki at matigas na kahoy..pilit nyang hinuhukay ang lupa nagbabakasakaling makita nya pa ang kwintas na binigay sa kanya ni kath...ngunit pagod na sya at pawis na pawis pero wala pa syang makitang kwintas..kaya nagdesisyon syang tumigil muna..hahanapin nya ang kwintas dahil yun nalang ang magsisilbing alaala sa kanya ng taong pinakamamahal nya..nilingon nya ang dati nilang kubo sa gitna ng gulayan..naglakad lakad sya parang nakikinita kita pa nya kung gaano kasaya si katherine habang nagtatatakbo iyon don na parang batang nakawala sa hawla.
napakagandang nilalang na hiniling nya sa diyos..pero pinabayaan nya lang at sinaktan...naluluha na naman sya...habang naglalakad lakad ay nanlalabo ang mga mata nya dahil sa luha..ilang beses silang nagpunta ni katherine dito sa farm nila..ineenjoy nyang titigan ang masayahin at mukhang anghel na awra neto...dahil sa nag eenjoy eto naiiwan syang maglakad kaya't binabalikan sya neto...
"come here babe"
mga katagang lalong nagpaluha kay natasha...pagkakasabi ng come here babe ay hinahawakan neto ang mga kamay nya at inilalagay sa maliit neton bewang na para bang sinabi neto na" sayo lang to ha don't worry"nababasa nya kasi sa mga titig at mga ngiti neto...kaya't nong panahon na yun ay lubos nyang pinagpapasalamat sa dyos na dininig niya na maging sa kanya nalang etong isang magandang creation nya...

AT YOUR WORST  (book 2)Where stories live. Discover now